Op mijn vakantie lijstje staat behoorlijk wat opruimwerk. Opruimen in huis van papieren, mails; bestanden, kleren, boeken, rommel, spullen enzovoort. Zeker met het oog op de verhuis (al zal dat nog een paar jaar duren) naar een meer compacte woning is het een permanente oefening stil te staan bij de vraag ‘wat heb ik nu echt nodig‘.
Met die vraag zullen veel mensen wellicht tot de conclusie komen dat ze veel te veel hebben. Anderzijds houden we ook veel spullen bij vanuit de idee, ‘op een dag kan dit nog eens van pas komen’. Misschien heeft de neiging spullen te verzamelen en bij te houden, toch wel iets te maken met een gebrek aan vertrouwen. Want als je er even bij stilstaan is alles wat je nodig hebt overvloedig aanwezig. Zeker omdat we heel veel van onze spullen slechts af en toe nodig hebben. Daarom geloof ik in de sterk groeiende beweging van delen, ruilen en weggeven.
De deelcultuur is niet enkel een goede zaak wat betreft ecologische impact, maar zorgt ook voor het versterken van de veerkracht van de lokale gemeenschap. Als de niet gebruikte spullen in garages en zolders van buren plots ter beschikking komen van meer mensen in de straat dan is er voor iedereen meer mogelijk.
Via deze link kan je in een oogopslag de voordelen en mogelijkheden van delen bekijken.
Low Impact Man 
Natuurlijk mag niet iedereen ‘ontzamelen’ , wil er nog iets te delen over blijven 😉
Maar ik hou ook van delen, en net daarom hou ik van alles bij. Zo kan ik maximaal delen en vermijden dat iemand anders een aankoop moet doen. Ik zie het dus als een investering in het collectieve.
Maar ik weet ook wel dat ik verzamel vanwege een gebrek aan ‘vertrouwen’, of noem het ‘psychologische veiligheid’. Dat diepgeworteld gevoel van onzekerheid is een sterke drijfveer van consumentisme. En het verzamelen stijgt naarmate we meer ‘ten oorlog’ trekken tegen alle onzekerheden die op ons afkomen. Ik ben mij bewust van het mechanisme, zeker bij mensen die al wat meer ‘beschadigd’ zijn, zoals ik. Maar een combi van recupereren, kringloopwinkel shoppen en genereus delen is wat mij betreft alvast een betere versie van ‘emotioneel hamsteren van nuttige dingen’….
LikeLike
Mooi gezegd, Lucie!
LikeLike