Deze zomer wil ik uitproberen of ik genoeg materiaal kan bij elkaar schrijven voor een boekje over verandering. Regelmatig zal hier een voorproefje verschijnen. Alle reacties zijn zeer welkom.
# 4 afkicken maar
Velen onder ons beseffen het nog niet maar we mogen er van uit gaan dat we hier in het rijke Westen wat groei betreft onze beste tijd gehad hebben. Als er nog stevige economische groei komt de volgende decennia zal dit vooral in Azië, Afrika en Latijns-Amerika zijn. Dit is niet eens zo’n slechte zaak, want ze hebben daar nog wel wat in te halen. Hier echter, zal onze olieafhankelijke en verspillende levensstijl langzaam maar zeker onhaalbaar en zelfs potsierlijk worden.
Dat het nakende einde van een tijdperk heel wat nieuwe mogelijkheden en voordelen biedt zal in dit boekje wel duidelijk worden. Toch kan het geen kwaad in te schatten hoe we ons op zo’n periode kunnen voorbereiden. Tenzij je in een vorig leven de ondergang van het Romeinse rijk hebt meegemaakt hebben de meeste van ons namelijk geen enkele ervaring een leven met steeds minder. We kunnen alvast iets leren van de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991, en recenter nog, van Zuid-Europa de voorbije jaren. Het kan vooreerst geen kwaad eerst in te schatten hoe ‘schokbestendig’ je bent.
Ben je bijvoorbeeld voor je welbevinden afhankelijk van een chique wagen, enkele vliegvakanties per jaar en een wekelijkse bezoek aan een shoppingcenter dan ziet je toekomst er niet goed uit. Alles wat veel grondstoffen en energie kost zal duurder worden terwijl lonen nauwelijks zullen stijgen. Wellicht zullen we niet anders kunnen dan in kleinere huizen gaan wonen en onze voedselgewoontes aan te passen. Onbeperkt vliegen en rondrijden zal onbetaalbaar en onaanvaardbaar worden, een verwarmd zwembad in de tuin zou wel eens tot buurtprotesten kunnen leiden. Een buitenverblijf of geliefde op enkele honderden of duizenden kilometer afstand zal stilaan een nachtmerrie worden. Wie de dag enkel kan beginnen met een glas champagne en een paar verse oesters kan maar beter al eens oefenen met een boterham met confituur. Tip nummer een: afkicken van gewoontes en hobby’s die energie-intensief en vervuilend zijn.
Als we onze toekomstige manier van leven gaan bekijken met de standaarden van vandaag zou het wel eens kunnen dat we sterk het gevoel krijgen van achteruitgang. Een goedkope manier om daar iets aan te doen is simpelweg andere normen hanteren (zie # verander je wereldbeeld). Stel nu dat je jezelf kan wijsmaken dat je geluk afhankelijk is van een goede relatie met de mensen om je heen, een bevredigende gezondheid en genoeg vrije tijd om daarvan te genieten. Dit aan onszelf voorspiegelen kan toch niet moeilijker zijn dan ons voorhouden dat geluk afhankelijk is van onze status, onze prestaties, onze overvolle agenda en een hoop overbodige spullen. Die klik maken in je hoofd is dus tip nummer twee en zou je levenskwaliteit wel eens ten goede kunnen komen, zelfs al moet je vier jaar dezelfde smartphone gebruiken en valt de verbinding regelmatig weg.
Een andere interessante oefening is uitpluizen wat je zelf achter de hand hebt voor moeilijke tijden. Een stukje eigen moestuin zou wel eens meer waard kunnen zijn dan veel geld op je rekening. Toen de planeconomie in de Sovjet-Unie het liet afweten en de winkels nog leger waren dan anders, bleek dat 90 procent van de voedselvoorziening kon worden gerealiseerd met 10% van het landbouwareaal. De ontelbare kleine moestuintjes bleken brachten redding, vooral omdat er al een flinke traditie bestond om gedeeltelijk voor eigen groenten in te staan.[1] Voor kieskeurige eters: hou er best maar rekening mee dat niet alle appelen en courgetten er in de toekomst even glanzend uit zullen zien als vandaag in de supermarkt.
Een beetje handig zijn kan ook van pas komen. Weten hoe je fiets kan herstellen zal hoger ingeschat worden dan een permanente kunnen plaatsen bij een poedel. Wie nu aan de kost komt met het verkopen van huwelijksverzekeringen (jaja, die bestaan), doet er goed aan in de vrije uren een cursus houtbewerking of kaasmaken te volgen. Wie er nu al in slaagt om thuis wat klusjes op te knappen, kleren zelf kan herstellen en zalfjes kan maken van tuinkruiden zal een graag geziene buur worden. Wie over de gave beschikt om kapotte toestellen aan te praat te krijgen zal op handen gedragen worden. Tip nummer drie, kies liever een hobby waar je later ook iets mee aan kunt.
De voorlopig laatste tip gaat over de gemeenschap waar je woont. Herlees even vorige zin en vraag je af; woon ik in een ‘gemeenschap’? Bestaat mijn netwerk uit vrienden uit de virtuele wereld of wonen mijn beste vrienden op plaatsen waar ik enkel met de auto naar toe kan rijden? Ken je de buren bij naam? Weet je wie in je straat ervaring heeft met inmaken van groenten? Weet je waar in je nabije buurt er tweedehandspullen te koop zijn? Gelukkig kan je nu al tijd nemen om je gemeenschap te leren kennen. Over delen en letsen, ruilen en swappen lees je alles in # x, delen.
Leestip
- Dmitry Orlov, De Val Van Amerika, Uitgeverij Jan Van Arkel, 2011
- Jorgen Randers, 2052, A global forecast for the Next Forty Years, Chelsea Green, 2012
[1] Dmitry Orlov, De Val Van Amerika, Uitgeverij Jan Van Arkel, 2011, pagina’s 134-135
Goed idee, LIM! Als je een uitgever hebt zal dat geen probleem zijn, maar anders wil ik wel voor de taalcorrectie zorgen!
Marieke
OOOO
Marieke Van Coppenolle (Zwervende Eik / Wandering Oak)
geen woonadres / no residence
tel. +32-(0)473-31.35.60
e-mail: marieke4u@yahoo.com
P please don’t print this email unless you really need to
_____
LikeLike
Dit spijt me even, Steven. Een geliefde op afstand is nog altijd een geliefde. Ik wens je even een geliefd kind aan de andere kant van de planeet, misschien denk je dan een stap verder?
Je bent recent in de politiek gestapt, en ik kan alleen maar hopen dat je je niet per ongeluk laat vergiftigen.
Kan je eens terug opsnorren hoelang geleden de wetenschap er al in geslaagd is om elektrisch aangedreven mobiliteit te verzekeren? Over de kracht van waterstof zal ik maar zwijgen.
En hoe die kennis door de economie en hun gatlikkende politici al zo’n 30 jaar in een verdomhoekje is gedrumd?
Mobiliteit moet NIET afgeschaft worden. Mobiliteit moet VERNIEUWD worden. Dat is dé uitdaging voor politiekers MET TOEKOMSTVISIE; Meteen één van de meest moeilijke opdrachten, want lijnrecht tegenover de huidige beweging. Je moet niet alleen Monsanto voorbij. Er zijn nog zwaardere multinationals aan te pakken.
Waarom lees ik hier nooit iets over de immens hoge prijzen voor een treinreis, terwijl je voor een prik met Ryan Air 3000 km verder geraakt? Kerosine is een enorm goedkoop, besluit ik dan.
Een opdracht waar, tot nog toe, geen enkele politieker in geslaagd is.
Het is maar wat gemakkelijk om isolement te prediken. Dat is de gemakkelijkste oplossing
Vanuit transitie leerde ik: het moet van onder uit komen. Maar met isolement kan het niet lukken, nooit! Hoe ga je dan de druppels van de oceaan ooit samenbrengen tot één kracht?
Ik heb altijd heel veel bewondering voor je gehad, en ik hoop van harte dat ik nu maar even te heftig reageer. Maar ga je, recent gemeenteraadslid, mee gaan op het pad om mensen in hun dorp te isoleren? GAS-Boetes uitdelend?
Moeder aarde is zo mooi, overal. Ze mag, en moet zelfs, door iedereen, overal genoten kunnen worden.
Isolement is het wapen van psychopaten. Zo houden ze de controle vast.
Meer inzet voor alles wat op een natuurlijke manier energie biedt is een pak slimmer dan pleiten voor een leven in eigen kern.
Niet voor niets cirkelen elektronen rond de kern van neutronen en protonen. De basis van elk organisme.
Mobiliteit is niet het probleem. Het medium dat ons mobiel maakt is het probleem.
Het kan allemaal, zo milieuvriendelijk. Het enige wat alles tegenhoudt is het huidige politieke bestel.
En hoe moeten mensen dat van onderuit gaan realiseren? Door zich te isoleren? Of moeten we ons met 7 miljard op een lijst ter verkiezing gaan plaatsen?
Lieve groeten
LikeLike
Er zijn geen – ik herhaal geen – duurzame alternatieven voor onze huidige op goedkope fossiele brandstoffen gebaseerde verplaatsingen. Ik weet dat veel technologie-optimisten er van overtuigd zijn dat die alternatieven er wel zijn, maar dat het een kwestie is van wat extra investeringen, beetje geduld, verzet tegen de machtige olie-lobby’s om deze alternatieve een plaats te geven. Maar dat geloof ik niet. Zolang we er niet in slagen om de wetten van de fysica te tarten geloof ik niet in waterstof (waterstof is overigens slechts een energiedrager, geen energiebron – de ‘kracht van waterstof’ mag je dan toch even uitleggen), elektrisch rijden (elektriciteit is ook maar een vorm van energie, maar geen energiebron), …
Een wereld met een overschot aan echt duurzaam geproduceerde stroom, waar iedereen zich zonder ernstige ecologische gevolgen zo veel en ver men wilt kan verplaatsen, mag dan een mooie droom zijn, het ziet er naar uit dat het nog heel lang slechts een droom zal zijn.
Treinreizen zijn niet onlogisch duur (hoewel ik ze ook vaak vervelend duur vind), vliegreizen zijn vooral absurd goedkoop.
Natuurlijk is het niet wenselijk dat mensen geïsoleerd geraken, maar door mobiliteit gelijk te stellen met bereikbaarheid maak je een fout die velen maken. Nabijheid is ook een vorm van ‘mobiliteit’ en als mensen er in slagen om in de eigen omgeving een bevredigend leven te leiden waarin alles wat belangrijk is (gezondheidszorg, onderwijs, vriendschap en liefde, …) ook nabij is, dan valt de behoefte om overal naartoe te kunnen weg.
Suggereren dat iedereen overal naartoe zou moeten kunnen klinkt principieel mooi, maar is in werkelijkheid ondoenbaar. Ook nu is het slechts een fractie van de totale wereldbevolking die het (regelmatig) reizen met het vliegtuig kunnen veroorloven. Als we iedereen het recht zouden willen geven om ten alle tijden overal naar toe te kunnen reizen, dan zal slechts kernfusie ons dit theoretisch kunnen bieden.
LikeLike
Dankjewel voor deze terechte reactie, Renaat!!!
LikeLike