papierloze verkiezingen?

Je ziet ze in Gent (en op vele andere plaatsen) al hangen, de grote affiches met de koppen van kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen. Vooral CD&V en Open-Vld pronken hier volop met hun kopstukken.  Een reportage op Volt toont dat het maar zeer de vraag is of zoiets wel zin heeft   (hier nog te bekijken) en bij dit alles vraag ik me af hoe het zit met de ecologische gevolgen van de komende verkiezingen. Want er zijn niet enkel de ontelbare affiches, maar ook folders, brochures, advertenties, gadgets en zoveel meer materiaal dat de volgende maanden zal ingezet worden.

Ik ben ook kandidaat en vraag me af hoe het mogelijk is het anders te doen. Zo heb ik aangegeven dat er geen ‘kop’affiches van mij mogen gedrukt worden, maar ik kreeg wel al 200 visitekaartjes (samen 310 gram 100% gerecycleerd papier) en wellicht komen er ook persoonlijke kaartjes om campagne te voeren. Maar er is nog meer natuurlijk. Zo zijn we nu bezig met het bussen van 130 000 kranten in alle bussen van Gent. Dit is een totaal gewicht van 2730 kilogram.  Het gaat om recyclage papier bedrukt in de waterloze drukkerij EPC in Lokeren, maar toch nog goed voor 13042 kilogram CO2.  (ongeveer zoveel als 1 gemiddelde Belg per jaar).  Je kan nog zeggen dat ik daar 1/16de van moet voor mijn rekening nemen aangezien ik één van de zestien kandidaten van Groen ben.  Dus 815 kilogram CO2 voor deze krant alleen al, wat ongeveer gelijk staat met een vliegtuigtrip naar Valencia H/T…

En er komen de volgende maanden nog flink wat drukwerken. Ik heb de partij nog niet kunnen overtuigen om voor een papierloze campagne te gaan, en dat is te begrijpen. Er zijn ook een pak mensen die je niet kan bereiken via internet. Maar zelf ga ik niet in een dubbeldekker van Wevelgem naar Deurne vliegen om verlieslatende luchthavens te promoten, ik ga geen aanstekers of petjes uitdelen met mijn naam op, en ik ga in elk geval voor de kleinste verkiezingsaffiche van het land. Eentje van 20 vierkante centimeter.

(binnenkort maak ik trouwens mijn strategie bekend voor een ‘onzichtbare’ campagne, je hoort er nog van)