nog meer hoop


Ondertussen zijn er al enkele interessante tips en reacties gekomen op het stukje over de zoekmachines, waarvoor dank, en meteen een bewijs dat het delen van kennis een belangrijke stap is om tot verandering te komen.

Trouwens het stukje over Ikea heeft ook interessante tips opgeleverd en zelfs een korte item op het Radio2 programma Inspecteur de Caluwe. Je kan hier luisteren vanaf ongeveer minuut 50 hoe Stijn Breurs van Ecolife de stunt van Ikea in een breder daglicht plaatst.

http://internetradio.vrt.be/radiospeler/v2_prod/wmp.html?qsbrand=21&qsODfile=/internetradio_master/productiesysteem2/programma_od/21_21cons.xml

Hartverwarmend is ook de reportage op Koppen, waar je ziet hoe nieuwe complementaire munten in de realiteit kunnen werken. Met onder andere interessante duiding van Bernard Lietaer, de man die van mij direct minister van financiën en begroting zou mogen worden. Hier kan je de reportage bekijken:

http://www.een.be/programmas/koppen/naar-een-alternatieve-economie

Vanuit Durban is er weinig te horen, maar toch even jullie aandacht voor enkele acties van jongeren. Zo las ik op de blog van Heidi (onze Vlaamse jongerenvertegenwoordiger op de klimaatconferentie):  Zo hebben gisteren zes jongeren van de Canadese jongerendelegatie geprotesteerd tegen het allesbehalve ambitieuze klimaatbeleid van de Canadese regering. Net op het moment dat Peter Kent, de Canadese minister van Milieu, zijn openingsspeech voor een volle zaal begonnen was, stonden zes Canadese jongeren recht en draaiden hun rug naar de minister. Op de achterkant van hun T-shirts stond de boodschap “Turn your back on Canada”. Deze Canadese jongeren pikken het niet dat hun land de belangen van vervuilers voorop plaatst in plaats van de belangen van de mensen. Ze kregen prompt een staande ovatie van de talrijke wereldleiders en toponderhandelaars  van overal ter wereld. Al snel moesten de jongeren de zaal verlaten en werd hun badge afgenomen voor de rest van de klimaatonderhandelingen. Een verslagje kan je hier zien: http://www.youtube.com/watch?v=np8YYWUzCdQ&feature=youtu.be

In de New York times is nog zo’n verhaal te lezen: The American climate envoy’s statement to delegates from more than 190 nations at the annual climate conference was disrupted by a 21-year-old Middlebury College junior, Abigail Borah, who told the assembly that she would speak for the United States because Mr. Stern had forfeited the right to do so. “I am speaking on behalf of the United States of America because my negotiators cannot,” said Ms. Borah, who is attending the conference as a representative of the International Youth Climate Movement. “The obstructionist Congress has shackled justice and delayed ambition for far too long. I am scared for my future. 2020 is too late to wait. We need an urgent path to a fair, ambitious and legally binding treaty. We need leaders who will commit to real change, not empty rhetoric. Keep your promises. Keep our hope alive.” Scores of delegates and observers gave her a sustained ovation. Then the South African authorities threw her out of the conference.

Wat zou er gebeuren als wij nu allemaal zouden rechtstaan, en weigeren mee te doen aan de kermis van consumptie en verspilling en onze leiders ter verantwoording roepen voor de totale miskenning van de echte uitdagingen. Als we de marketeers van Ikea laten weten dat we echt geen zin hebben in hun manier van eco-koken, als we kiezen voor de zuinigste zoekmachine, echte groene stroom, verantwoord en milieuvriendelijk voedsel,… zou dat op den duur geen verschil maken?

8 reacties op ‘nog meer hoop

  1. Ik WEET dat het verschil maakt!! Reken maar dat bedrijven en ook overheden de sociale media (blogs, facebook) in de gaten houden, om te “voelen” wat er echt leeft. Hoe meer er over écht groen gesproken wordt, hoe beter!
    Ik wéét ook dat er verandering aankomt, ik geef les aan de aanstormende generatie, en ik heb de eer en het genoegen om “milieu” in mijn lessen te MOETEN opnemen van het leerplan (echt geen zware opdracht voor me 😉
    En geloof me, velen zijn er gevoelig voor. Sommigen ook niet. Maar ik denk dat in die generatie de kritische massa bijna bereikt is. En als die bereikt is, dan kunnen de overheden er niet meer naast: er moeten dingen veranderen.
    De aanstormende generatie is zich-terecht-erg boos aan het maken over hoe men met hun toekomst speelt.
    Je moet dus niet enkel opstaan en weigeren mee te doen met het consumptie-circus , je moet het vooral ook uitschreeuwen! Zoveel mogelijk!! En het niet opgeven hé!!!
    Groetjes
    MV
    ps : is het jullie ook opgevallen in de Koppen-reportage dat het vooral de vrouwen zijn die de kar van de verandering trekken??

    Like

    1. Ik ben toch niet zo optimistisch. Omdat ik terug op de universitaire schoolbanken zit, kom ik dagelijks in contact met een pak 18-22-jarigen en tot mijn grote spijt is het milieubewustzijn daar toch echt niet zo groot. Het zal natuurlijk sterk van de opleiding afhangen, maar toch heb ik niet de indruk dat de huidige generatie zich bewuster is van het probleem dan de vorige generatie van jongeren en kinderen.

      Spijtig genoeg vervaagt het milieubewustzijn bij veel kinderen bij het ouder worden.

      Like

  2. @Maman verte:
    Wat dat uitschreeuwen betreft, daar heb ik toch gemengde gevoelens bij. Als je pogingen doet om milieuvriendelijk te leven, krijg je daar heel dikwijls vragen en zelfs spottende opmerkingen over. Soms is een mens dat wel eens moe en vraag je je af of het uitschreeuwen wel zin heeft. Voor je het weet, word je als ‘groene fundi’ gebrandmerkt terwijl fundamentalisme toch wel een heel negatieve bijklank heeft.

    Telkens weer wil men het gesprek afsluiten met de conclusie ‘iedereen moet dat voor zichzelf beslissen’ terwijl ik vind dat de persoonlijke vrijheid niet zo ver mag gaan dat men de levenskwaliteit van anderen in gevaar brengt. Leve de vrijheid voor mij, tot zolang men anderen maar niet schaadt.

    Like

    1. Hey Lies,
      ik krijg ze ook hoor, die negatieve reacties. Maar vaak kennen mensen me al voordat ik zeg dat we bv bijna vegan leven, en bewust geen auto hebben. En dan schrikken ze wel, omdat we er zo “normaal” uitzien, en zo’n “normaal” leven hebben.
      Zo kunnen we een positief voorbeeld zijn. En laten zien dat het écht wél anders kan.
      Dus ja : ik blijf het uitschreeuwen, maar ik probeer altijd een positieve boodschap te brengen. Tenzij mensen zeggen dat ze de klimaatsceptici geloven, daar heb ik het moeilijk mee. Maar ook daar probeer ik beleefd te blijven, en ze te overtuigen met wetenschappelijke argumenten. Enne, nog een tip : benadruk vooral eens de goedkope kant van eco-leven, wedden dat ze wél zullen luisteren ;-)?

      Like

      1. @Maman verte: bedankt voor je reactie.

        Ik probeer inderdaad de voordelen van eco-leven te benadrukken: bv. gezonder voedsel en (soms) financieel voordeel, bv. bij zuinig energieverbruik. Maar dat argument van het financieel voordeel gaat niet altijd op. Ik heb betaal een stuk meer voor mijn trein- en bootvakanties dan iemand die met het vliegtuig reist. Idem voor bio voedsel tegenover ‘gewoon’ voedsel.

        Like

      2. Hey Lies,
        ja, klopt : maar biovoeding is lekkerder, je koopt er minder van, want je gooit mss minder eten weg dan andere mensen (die dus even duur uitkomen), en met de trein en de boot reizen heerlijk rustig, en je krijgt de tijd om het landschap te zien en de mensen te leren kennen (bv met de trein naar China, het bestaat!). Benadruk de romantiek ervan. En je hebt meer kwaliteit in je reizen, en minder kwaliteit?Of reis wat minder, maar onthaast elke dag? Want reizen kosten geld, waar je weer lang en hard voor moet werken….enzenz…blijven volhouden hoor. Want je hebt wél gelijk om zo te leven!

        Like

  3. Steven, jouw blogje brengt al héél wat verandering teweeg. Niet alleen ik, maar veel van mijn vrienden lezen je dagelijks en proberen hard hun best te doen. Ondertussen ben ik vleesverlater.
    Maar gisterenmiddag maakte ik toch iets merkwaardigs mee met één van mijn allerbeste vriendinnen toen ik haar aanmoedigde om bij Ecopower te gaan. Ze dacht (en denkt) namelijk dat je maar een beperkt verbruik krijgt per maand en dat je dus ook ooit zonder elektriciteit zou kunnen vallen (omdat mensen die bij Ecopower zijn ook nog es toevallig heel zuinige mensen zijn). Ik heb het haar met handen en voeten proberen uit te leggen, maar ze snapte niet dat ze net zoals Electrabel de meterstanden opnemen op het einde.

    Like

Geef een reactie op Renaat Reactie annuleren