Ter aanvulling op het bericht van gisteren. Naast dankbaarheid is er voor mij een tweede belangrijke tip voor mensen die duurzaam willen leven: verbondenheid.
Als je een band voelt met de planeet waarop je leeft zal je wellicht ook anders omspringen met de energie en grondstoffen die je ervan gebruikt, of met het afval dat je achterlaat. Als je je verbonden voelt met andere mensen laat het je niet onverschillig dat een goedkoop T-shirt gemaakt is door jonge mensen in slechte arbeidsomstandigheden en dat je T-shirt een negatieve milieu-impact heeft. Als je betrokken bent op je kinderen wil je dat zij ook een goed leven kunnen hebben en doe je je best om de aarde in betere staat door te geven aan je kinderen. Als je verbonden bent dan gaat het niet enkel over de korte-termijn invulling van je verlangens, maar besef je dat we met bijna 7 miljard mensen op de planeet leven én er nog vele generaties zullen volgen. Als je verbonden bent met jezelf, dan is dit wellicht de beste manier om iets te betekenen voor anderen.
Dankbaar voor wat we hebben en betrokken op onze leefwereld. En dan zou ik er nog 1 ingrediënt aan willen toevoegen: actie. Wellicht een logisch gevolg van de andere twee. Actie om je macht als burger en consument te gebruiken waar je maar kan om een verschil te maken. Door zelf het voorbeeld te geven, in gesprek te gaan met anderen en keuzes te maken.
Daarom ben ik toch positief verrast met de betoging die – terwijl ik dit schrijf – in Brussel aan de gang is. Meer dan 30 000 mensen is niet niks. Als zonder organisatie en op korte tijd zo’n groep mensen bij elkaar komt om politieke daadkracht te vragen kan je dit niet zomaar naast je neerleggen. Er zullen ongetwijfeld de nodige kritische en cynische commentaren komen op de betogers, maar wat ze doen is actie voeren. Ze blijven niet passief wachten en tonen dat ze betrokken zijn… In elk geval beter dan gelatenheid, verzuring of cynisme. Hoed af voor de dappere betogers.
Low Impact Man 
Hoi Steven,
Wát een fijne blogtekst! Hartverwarmend op deze in Nl wat saaie druilerige dag. Gisteren had ik een bijeenkomst met allemaal jonge mensen. Daar zag ik het tijdschrift Bright-met als cover:
Yes we should-waarom het hoog tijd is dat de netwerkgeneratie Nederland gaat veranderen.
Erg mooi artikel. Andere quote Cynisme inspireert niet. In deze transitietijd zijn er meer vragen dan antwoorden te bedenken. De transformatie van een verticale (zuilen) samenleving naar een platte (horizontale) maatschappij betekent dat burgers zelf moeten gaan organiseren in plaats van passief afwachten.
Dat vind ik ook zo mooi van Transition Town, dat je zelf aan de slag kunt je eigen leefomgeving mooier te maken. Vanuit een gedeelde visie.
Hoofd, hart, handen.
http://www.denktankprospect.nl interessant de netwerkorganisatie aan zet.
LikeLike
Dag Steven,
Met een dankbare en betrokken groet aan jou
en iedereen die jouw blog leest.
Altijd in actie,
Marie-Bernadette
LikeLike
.
En zovelen en dat nog wel in de regen!
Als ik vroeger deelnam voelde ik hoop. Dan vaak tegen beter weten in. Tijden verglijden, 40 jaar later zijn we al zo ver dat we onze hoofden, harten, handen én voeten nog steeds tegen beter weten in gebruiken – en toch met méér hoop, steeds met een ietse pietsie meer zekerheid dan toen, dat we vooruitgaan, dat het zin heeft, dat we deel hebben in een koppige vooruitgang.
Kortom dat de tijden veranderen. Dank voor je blog Steven – groet – Niek
.
LikeLike
Mooie betoging ja maar voor wat? Als je die 30000 mensen zou vragen welke daden ze dan wel willen dan zou je ongetwijfeld een aantal groepen krijgen met zeer grote onderlinge meningsverschillen. Laat dat nu net de reden zijn waarom er geen regering is…
Nee, betogen zonder te zeggen waarvoor je betoogt is een lege zinloze bedoening
LikeLike
het is veel plezanter om over dankbare dingen te schrijven dan te zaniken over dingen die fout gaan. heb ik ook nu ondervonden. maar een bedrijf “belonen” die de werknemers een duwtje in de rug doet. qua duurzaam leven mag ook. ons bedrijf doet aan “biketowork”
bezie die site , heel intersant.
LikeLike