vandaag in de Standaard

Deze week heb ik het wel genoeg gehad over scheren, douchen en pootje baden. Tijd om nog eens een groter verhaal te bekijken. Dat van de klimaatverandering bijvoorbeeld. Overmorgen start de top-waar-niemand-iets-van-verwacht in Cancun. In het beste geval zou er paar stapjes gezet kunnen gezet worden om eind 2011 een akkoord te kunnen bereiken!

Vandaag in de Standaard een extra bijlage over het klimaat.  Een hele reeks mensen geven er hun mening en de conclusie is keihard.  De politiek onderschat het probleem volledig, de maatregelen die genomen worden zijn onvoldoende en hebben zelfs een averechts effect. Zo is de grote winnaar van de groenestroomcertificaten van de Vlaamse regering niemand minder dan Electrabel, een bedrijf dat wereldwijd investeert in kernenergie en steenkoolcentrales.

In dezelfde Standaard een feestelijk ‘magazine’ vol reclame voor luxe-uurwerken die zoveel kosten als de prijs om een dorp in Haïti herop te bouwen. Digitale hebbedingetjes, restaurants, dure wijnen en parfums. Verlanglijstjes voor de feesten met overbodige, vervuilende en ongezonde spullen. Acteurs en actrices die gewillig poseren met onbetaalbare kleren op glossy pagina’s.

Kortom, de Titanic vaart rustig verder, terwijl de ijsberg al duidelijk zichtbaar is.

Wat kunnen we doen? Blijven roepen om de medepassagiers attent te maken op de risico’s, blijven roepen naar de kapitein dat er dringend van koers moet veranderd worden. En als dat allemaal niet helpt? Eens kijken waar de reddingssloepen zich bevinden, en misschien met medestanders beginnen bouwen aan extra boten en vlotten. Voor mij zijn dit initiatieven waarbij groepen mensen zich voorbereiden op een leven met minder energie en luxe, waar nagedacht worden over hoe we samen onze voedsel en energievooziening los kunnen koppelen van olie. Hoe we weer een gemeenschap kunnen vormen waar individualisme en consumentisme plaats maakt voor solidariteit en respect voor de natuurlijke grenzen. En ondertussen blijven roepen naar medestanders en bewindvoerders.

Morgen bijvoorbeeld, in Brussel, zingen voor het klimaat.

Zelf heb ik ook mijn mening gegeven in de Standaard, maar omdat je moet betalen om het artikel online te lezen,  geef ik hieronder mijn mening. (iets langer dan in de krant)

1)     Verwacht u iets van de top in Cancún?

De grote verwachtingen voor Kopenhagen hebben voor een even grote ontgoocheling gezorgd. Deze keer verwacht ik niks behalve een paar holle verklaringen voor de internationale persmeute. De weersvoorspellingen daarentegen zijn gunstig. Op de officiële webite van de klimaattop staat dat een hemd en das niet moet. De dress code voor de COP/16 is ‘casual smart’. Misschien moeten we dat maar beschouwen als een kleine stap voorwaarts.

2)     Hebt u het gevoel dat de economische recessie ons klimaatmoe gemaakt? Of Krijgt de strijd tegen de recessie al dan niet terecht voorrang op de strijd tegen de opwarming van de aarde?

Het zou wel eens kunnen dat mensheid bezig is met zijn grootste vergissing aller tijden. Verzuimen om de klimaatdreiging aan te pakken zal ons in een crisis brengen die vele male groter is dan de economische dip die we nu meemaken. Nochtans kennen we voldoende de risico’s van klimaatverandering, weten we wat de oplossingen zijn en hoeveel het zal kosten. Het klimaatprobleem nu aanpakken zal slechts een fractie kosten van de financiële steun die de voorbije jaren aan banken is gegeven. Hoe langer we echter wachten, hoe hoger de factuur zal worden. Ik vermoed dat onze kinderen en kleinkinderen de huidige generatie politici voor een internationaal tribunaal zullen berechten wegens schuldig verzuim met vele miljoenen slachtoffers als gevolg. Ik wil gerust komen getuigen.

3)     Er zijn al veel maatregelen genomen, op Vlaams, Belgisch, Europees en mondiaal niveau. Hebt u het gevoel dat we op de goede weg zitten?

Veel maatregelen? Als blijkt dat de globale uitstoot niet is verminderd, dan is maar een conclusie mogelijk. De maatregelen zijn totaal onvoldoende. Niet enkel voor klimaat, maar ook voor biodiversiteit, armoedebestrijding en energievoorziening hebben we de afslag naar de goede weg al een tijd geleden gemist. De maatregelen die tot hiertoe genomen zijn hebben hetzelfde effect als het groen schilderen van de Titanic vlak voor de onmoeting met de ijsberg.