Nu zit ik toch wel even met kanjer van een dilemma… Daarnet een telefoon gekregen van Canvas of ik wil meewerken aan een programma met de titel ‘Brazilië voor beginners’. Blijkbaar is er al zo’n reeks geweest rond China en eentje over India. Er worden per land tien afleveringen gemaakt rond diverse thema’s, en telkens nemen ze dan een ‘deskundige Vlaming’ mee die de nodige commentaar moet geven.
Een aflevering gaat dus over ecologie en daar zou ik kunnen aan meewerken. De bedoeling is onder andere de kaalkap van het regenwoud te gaan bekijken, gesprekken te hebben met inheemse groepen en milieuactivisten. Ongetwijfeld een boeiend programma, alleen is de enige manier om tijdig in Brazilië te raken natuurlijk het vliegtuig. Met de boot zal niet meer lukken want de opnames daar beginnen op 6 maart. En natuurlijk willen de makers de uitstoot verbonden aan de reis helemaal compenseren via Gold Standard compensatie projecten.
Tja, wat doe je dan. Ik die overal ga vertellen dat we minder zullen moeten vliegen en dat compensatie toch niet helemaal de oplossing is (want dit wil zeggen: wie kan betalen mag vervuilen). Ik die vind dat als we dan toch verre continenten bezoeken dat we daar veel tijd moeten voor nemen zou dan een week naar Brazilië gaan? Anderzijds is het dan weer een unieke kans om een van de mooiste plekken van de wereld te zien (en er nog voor betaald worden ook), en misschien ook een kans om mijn verhaal aan een breder publiek te vertellen.
Voor woensdagavond moet ik beslissen… Ik weet het echt nog niet, en zal uiteindelijk zelf de knoop moeten doorhakken. Maar zoals bij andere moeilijke beslissingen vind ik het altijd interessant om de mening van mijn trouwe bloglezers te horen. Dus laat maar komen, de bedenkingen…
Low Impact Man 
Doen Steven,
alleen zo ga je weten hoe het daar echt in mekaar zit en kun je dat hier overbrieven.
alvast succes
LikeLike
Ondanks het feit dat we het goede voorbeeld geven, is het toch zinnig om hieraan mee te doen. Vergeet niet dat je impact van de vliegreis in het niets gaat verdwijnen met de impact die de reportage kan hebben op de mensen. Als je “netto” een positief resultaat kunt neerzetten, dan is daar niets verloren, zelfs niet als er geen CO2-compensatie zou zijn.
Hopelijk vertellen ze daar iets over op de reportage, en zet dat de mensen aan het denken over vliegreizen, zodat wat minder mensen het vliegtuig nemen.
LikeLike
Even gecheckt en ik denk dat het mogelijks is om met de boot te gaan. Alleen weet ik niet hoe je voorlopige planning is.
http://brazilie.reisforum.nl/topic/800/1/met-de-boot-naar-brazilië?.html
Misschien kan je sowieso langer blijven om de impact van je reis te verkleinen. Hoe dan ook blijft het een moeilijke keuze. Vooral de mogelijkheid om een breder publiek te bereiken spreekt mij aan. De kijkcijfers zijn dan ook niet zo min.
LikeLike
Goeiemorgen Beste Steven,
Persoonlijk vind ik ook dat je zo’n kans niet moet laten liggen! Je moet jezelf ook niet ‘straffen’ omwille van je overtuiging. Je zult vast ruim de kans krijgen om het feit dat het een dilemma is naar voor te brengen en deel te maken van het programma.
Mensen zullen net blij zijn je weer eens op tv te zien ook! Zelf ben ik niet zo van de extreme overtuigingen, soms breekt nood wet en moeten principes over boord gegooid worden om uiteindelijk een stap dichter bij je doel te belanden.
Ik ben bvb. ENORM gekant tegen de hele kerkfabriek, hun financiële molen en het katholicisme en ga nu voor mijn zaak een parochiezaal huren en hun dus sponsoren, (zo voelt dat toch)… vreselijk vind ik dat!! Maar het houdt wel de prijs laag wat ook een deel van mijn missie is naar het publiek toe… En ja, het blijft steken, maar toch ga je door.
Schuldgevoel remt je af. Laat los en ga gewoon 😉
Groetjes,
Vanessa
LikeLike
Steven,
Dit moet je gewoon doen. Jouw vliegreis zal niet opwegen tegen de positieve invloed van jouw boodschap. Een beetje verlies is er altijd, als het resultaat op het einde maar positief is, is er geen probleem!
Groeten en succes,
Gordon
LikeLike
Even ter aanvulling:
Ik neem aan dat ze dat programma hoedanook zullen maken. Als jij niet meegaat zal er iemand anders jouw plaats innemen. Wie dat zou zijn??? Een andere “deskundige” vermoedelijk, maar waar die dan deskundig in zal zijn is maar de vraag. Zeker als ze die nu nog zouden moeten zoeken.
Dan is er volgens mij een grote meerwaarde in jouw aanwezigheid. Jij weet waar je over spreekt, hebt ervaring met media (en met hoe ze het kunnen belachelijk maken). En je kunt je boodschap goed overbrengen naar een groot publiek.
Ik zou zeggen, DOEN. En geen blad voor je mond houden. Eventueel ook een vinger in de pap proberen te houden bij de finale montage. Kwestie van zeker te zijn dat de essentie van de boodschap niet verdwijnt in de montage.
LikeLike
Doen Steven!
LikeLike
Absoluut doen, pro en contra’s tegenover mekaar gezien én de eerdere comments gelezen… DOEN!!!
LikeLike
Niet twijfelen… doen !
LikeLike
Vliegen, tja, als het mag voor een tv programma, doen zeg ik met heel mijn hart, zodat ik voor de rest van mijn leven er vanaf ben dat er gezaagd wordt omdat ik een drietal weken eens per jaar naar Azië reis. Gewoonweg omdat ik van Azië hou. Ik hou niet van vakanties in Europa en met de auto, kan er ook niet aan doen. Ik krijg stress van lange autoritten. Je bent maar wat je bent met je goeie en slechte kanten.
Ik zou langer gaan maar heb maar 3 weken verlof en logeer hier altijd wel in ecolodges en zal daar altijd met openbaar vervoer reizen, maar zoals gezegd, principes, tja je kan ze niet altijd volgen, dat is bij deze dan wel bewezen.
Dus DOEN en aub geen kritiek meer op mensen die eens per jaar de vlieger nemen voor slechts één reisje en voor de rest geen enkele keer per jaar op weekend gaan of korte trips doen.
LikeLike
@ Marleen
Dit ruikt volgens mij een beetje naar zelfbeklag en onverwerkt schuldgevoel.
Volgens mij moet je steeds proberen in eer en geweten te handelen. Dogma’s die absoluut zijn vind ik niet gezond.
Als je voor elke belangrijke stap die je zet de afweging maakt “is dit wel nodig/ relevant/ duurzaam/ …..”, dat is al een erg goed begin. En eens je weet wat de impact van bepaalde zaken is op je ecologische voetafdruk, op het milieu, …. dan kun je voor jezelf afwegen of het je dat wel waard is. En eventueel afwegen tegen alternatieven.
En als je op basis daarvan een beslissing hebt genomen, dan ben je in de reine met jezelf. En dan moet je je geen schuldgevoelens laten aansmeren door anderen.
LikeLike
Ik sluit me volledig aan bij voorgaande reacties, niet teveel bij nadenken en ervoor gaan!
LikeLike
Iedereen op het vliegtuig zal vinden dat zijn reis een unieke oportuniteit is en na grondige afweging noodzakelijk is, vandaar dat de vliegtuigen vol zitten.
Gratis werk natuurlijk als een magneet, moeilijk om er aan te weerstaan, hoeveel mensen rijden niet met een bedrijfswagen en betalen niet per km, neemt niet weg dat de resulaten zijn wat ze zijn.
Als laatste twijfel ik of de reportage het beoogde resultaat zal hebben. Amusant ? Waarschijnlijk, maar een in een lange rij. Efficiente maatregelen komen volgens mij niet van dat soort info maar van structurele maatregelen van de locale mensen en besturen.
John
LikeLike
Het doel heiligt de middelen. Al zou je natuurlijk ook even kunnen gaan kijken in het Europose ‘oerwoud’ van Bialowieza, op de grens van Polen en Wit Rusland. Minder exotisch, maar er vallen allicht interessante paralellen op te maken en je kan er wel met trein, bus en fiets naar toe.
LikeLike
Doen!
LikeLike
Niet twijfelen, doen!
LikeLike
ik zou ook wel toestemmen… principe’s zijn goed, maar daar kan in in mijn ogen soms wel van afgeweken worden… en zeker als het voor een “goed doel” is, waarvan de impact nog eens gecompenseerd wordt (rijk of niet)
je mobiliteitsdilemma kan je mss halveren door heen met het vliegtuig te gaan en terug met de boot…
LikeLike
Hallo Steven,
Weten we niet al heel goed hoe de situatie er daar voor staat? Het allemaal nog eens in beeld brengen… ik weet niet of dat veel mensen van het belang van een andere levensstijl zal overtuigen.
Aan de andere kant heb jij je ‘eco-budget’ waarschijnlijk nog niet opgebruikt!
LikeLike
Hier schrijf ik toch nog een mening die tegen de stroming ingaat:
Het is zo typisch. Principes de prullenmand in op ‘een nog hoger doel’ te bereiken. Zo gaat dat met iedereen Steven.
Zo kan iedereen principes hebben. Het is heel menselijk, en onoverkomelijk. Soms breekt men zijn principes omdat men gewoon heel veel goesting heeft om het tegenovergestelde te doen.
Je hebt al lang beslist…. dat je hieraan twijfelt is het beste bewijs.
Ik weet dat je gaat gaan als ken ik je niet zo goed.
LikeLike
Het probleem is dat als je één keer gaat… en ze vragen je voor een ander programma nog is om ‘de boodschap te verkondigen’, waarom zou je dan niet nog één keer gaan…. waarom geen drie of vier keer met het vliegtuig?
LikeLike
1) Doen….maar laat je niet inpakken zoals in die vorige TV-reeks en in het toneelstuk ‘Tegen de lamp’ (Sorry, Dimitri) Stel duidelijk je voorwaarden. B.v. Laat VRT de volledige ecologische voetafdruk van hun ‘Brazilië voor beginners’-programma berekenen. Maak daar zelfs een onderdeel van de TV-reeks van!) én laat ze het ook compenseren b.v. in Brazilië. Weer een onderdeel van het programma 😉
2) De suggestie van de bootreis is ook wel iets. Daar zit ook behoorlijk wat TV-stof in : de ecologische impact van transport overzee versus luchttransport, de zee zelf, de nostalgie van de passagiersboten, etc…
LikeLike
sorry ze,
maar denken jullie écht dat particuliere deelnemers – ook al zijn ze semi-bekend en deskundig in hun gebied – ook maar iets in de pap te brokken hebben bij de opmaak van zo’n programma? ik wil niet negatief doen, maar ik twijfel daar toch héél sterk aan. Ik denk niet dat Steven, hoe oprecht hij ook in het leven staat, en hoe hard hij ook zijn best doet, de VRT zal kunnen “dwingen” iets te doen wat ze initieel niet van plan waren. Hij zal niets kunnen eisen, en zijn stempel op de uiteindelijke uitzending zal zo goed als nul zijn.
Ik ben het ook niet helemaal eens met het idee van deelnemen om een boodschap te verspreiden. Ik vrees dat Steven niet al te veel tijd / plaats zal krijgen om zijn punt te maken – en misschien verliest hij wel zijn geloofwaardigheid, door tegen zijn principes in te gaan. Mensen zijn onverbiddelijk en altijd klaar om anderen te pakken op hun fouten.
Steven, al ben ik misschien de enige die het zegt: doe het niet. Doe het niet én geef ruchtbaarheid aan je keuze: maak héél duidelijk waarom je het niet wil doen, schrijf desnoods een lezersbrief aan verschillende kranten waarin je je standpunt uitlegt. Zo behoud je je integriteit en moet je niet in stilte toekijken hoe inderdaad iemand anders meegaat en het programma lekker toch gemaakt wordt en alles doorgaat alsof er niets aan de hand is.
En als je echt graag naar Brazilië wil, maak dan samen met je kinderen een bootreis, en maak daar eventueel een tv-programma van. Wat de VRT kan, kan jij ook.
Nog bedankt voor het bezoek. Ik geloof in wat je doet.
LikeLike
Ik heb een aantal afleveringen gezien over China en Japan. Echt leerrijk. De positieve impact van zo’n soort programma’s is niet te onderschatten.
Doen dus!
LikeLike
een typisch menselijke worsteling tussen meerdere verlangens die ik ook dagelijks tegenkom: enerzijds het verlangen om ecologisch te leven en niets te doen wat niet door binnenkort 9 miljard mensen duurzaam kan gedaan worden en het verlangen om principieel te zijn en geloofwaardig over te komen;
anderzijds de verlangens die opkomen bij zo een aanbod.
Typisch menselijk is dat onze verlangens ook rechtvaardigingen creëren en dat we onszelf heel makkelijk kunnen overtuigen om ons geweten te sussen. Ik denk dat dit ook het kernprobleem is van de milieu en armoedeproblematiek;
Ikzelf zou niet gaan, maar maak voor jezelf de juiste keuze.
LikeLike
ik betwijfel dat het programma een goeie manier is om een boodschap uit te dragen. Het zou me niet verbazen dat je teleurgesteld zou zijn als je de uitzending zal zien. Volgens mij zijn er betere manieren om je boodschap te verspreiden en betere manieren om ervoor in te staan dat wat je wilt zeggen effectief ook het publiek bereikt. Persoonlijk zie ik je liever in de politiek stappen dan naar Brazilië vliegen en meen ik dat dit dilemma eigenlijk kan gesteld worden als: wil ik graag eens naar brazilie of niet?
LikeLike
De belangrijkste boodschap die we kunnen brengen, los van deze reis is de boodschap van de economie! We leven in een economische wereld en daar kunnen we iets aan veranderen. Slechte leerlingen moet je niet belonen, wat nog veel te vaak wel wordt gedaan. We kunnen als consument stoppen met hout te kopen dat geen FSC-label draagt. En als we wijn kopen, kunnen we tenminste kiezen dat die via fair-trade gaat. Je portemonnee is een krachtig wapen, vergeet dat niet. Alle bedrijven doen trouwens grote moeite (via reclame enz) om die portemonnee open te krijgen. Het is dus de consument die beslist, niet de bedrijven. Maar veel mensen zijn blijkbaar vergeten dat ze die macht hebben.
LikeLike
Ik zou het perfect begrijpen als je ja zegt op dit aanbod en waarschijnlijk zou ik in jouw plaats hetzelfde doen.
Vooral omdat het een unieke kans is om iets van een ver land te zien zonder dat het 100% ‘voor het plezier’ is.
Maar ik denk echter niet dat het programma (ik heb enkele afleveringen over India en China gezien) een grote positieve invloed zal hebben op de gemiddelde kijker, laat staan dat het een positieve invloed zal hebben op de milieuproblemen in Brazilië. Als je het doet hoop ik dat mijn inschatting daarin verkeerd is, maar ik vrees dat John de nagel op de kop slaat.
LikeLike
Het aantal mensen dat je hiermee bereikt, de co2-compensatie, het feit dat inderdaad iemand anders gaat als jij niet toezegt… Allemaal dingen die duidelijk maken dat je er voor moet gaan. Doen, Steven!
LikeLike
Gewoon doen, Steven! Is té belangrijk om te laten liggen.
LikeLike
Past zo’n programma wel binnen het idee van de “low-impact man”? Het zal hier niet gaan om wat mensen zelf kunnen veranderen, maar om de heel indirecte gevolgen in Brazilië. Ik betwijfel dat die oorzaak-gevolg relatie in dit programma duidelijk gaat overkomen…
Zou dit in tegendeel het idee “low-impact-man” niet wat laten verwateren?
Ik begrijp natuurlijk wel het dilemma… Als low-impact man zou je wellicht moeten weigeren. Als iemand die geïnteresseerd is hoe het er elders in de wereld aan toe gaat, en dat hier wil overbrengen, zou je moeten gaan…
Voor andere programma’s zouden vliegtuigreizen meer verantwoord zijn. Bv. een programma waarin je alledaagse producten volgt van in de winkel tot bij hun bron. Veevoeder uit Brazilië, boontjes uit Kenia, kleding uit Indië … Dat zou onze “impact” op de rest van de wereld beter tonen en mensen doen nadenken.
LikeLike
jij kan op die manier een groot aantal mensen bereiken en je eigen bekendheid vergroten. Doen, dus.
ik ga akkoord met Frank Bombeke dat het tijd wordt dat jij niet als kop van jut of als rare kwiet wordt afgeschilderd maar als iemand die durft logisch en consequent nadenken en handelen.
LikeLike
Ik denk dat we nu hopelijk moeten beginnen aan een nieuwe fase in de milieuproblematiek, maar ook de moeilijkste: van kennis naar handelen;
Door een overvloed aan informatie weten we welke impact onze levensstijl heeft op milieu en armoede (we weten ook dat het niet goed gesteld is met het regenwoud); We weten dat de oplossing minderen is en ons niet te laten vangen door de duizend en één goede rechtvaardigingen die we voor onszelf kunnen vinden voor ons gedrag.
Ik zou zeggen, geef het goede voorbeeld en beperk jezelf. Want als zelfs de low impact man een goede reden vindt om te vliegen naar de andere kant van de wereld, zullen minder begane mensen nog meer stof tot rechtvaardiging vinden.
LikeLike