Traditiegetrouw breng ik met de kinderen enkele dagen door bij ons moeke in Oostende. We gaan dan ook altijd eens wandelen langs het strand. Maar er was vandaag veel meer volk te vinden in de winkelstraten. Ontelbare winkelende mensen, op zoek naar kadootjes voor zichzelf en anderen. Met 4,5 miljoen elektronische betalingen op een dag is vorige woensdag trouwens alweer een record gebroken. Op zo’n moment is de crisis ver weg blijkbaar. Daarom is de hele kerstperiode ook zo dubbelzinnig. Mensen laten wel eens hun goed hart zien bvb voor Music for Live, maar tegelijk wordt er zoveel geconsumeerd en weggegooid dat het hemeltergend is. Maar dit geheel terzijde dus.
Wij dus in Oostende, en kijk, wat gebeurt terwijl we naar een DVD zitten te kijken van Catweazle (een televisiereeks uit mijn kinderjaren over de échte Low Impact man), en ineens valt de elektriciteit uit. Niet alleen in het appartement van ons moeder, maar ook in het park hier vlakbij en de helft van de straat. 
Ze hebben hier in het parkje een aantal trappers staan die als energiefiets zouden kunnen gebruikt worden (zie foto), maar jammer genoeg zijn die bedoeld om de ietwat oudere bevolking van de stad wat lichaamsbeweging te bezorgen en niet om groene energie op te wekken.
Soit. We zaten dus zonder elektriciteit, de kinderen keken even sip, want TV kijken is nu een van de zaken die ze graag bij oma doen want thuis hebben ze geen TV. Toen Adam ook besefte dat hij zijn PSP niet kon opladen was snel duidelijk hoe afhankelijk we zijn van stroom. Geen kopje thee, geen verwarming meer (want de pomp van de CV werkt niet meer), geen lift en zelfs geen mogelijkheid om de deur te openen via de parlofoon. Maar het duurde geen tien minuten alvorens de kaarsjes op tafel stonden en we Rumicup aan het spelen waren. Ook het avondeten, simpele boterhammen, smaakte beter in het schemerdonker. De panne heeft ongeveer anderhalf uur geduurd, jammer genoeg niet lang genoeg om de uitzending van De Kampioenen te verhinderen…
Low Impact Man 
Dit weekend hadden wij een soortgelijke ervaring: toen een familielid de hele namiddag naar sport wou kijken op tv (wat een idee!) begon het telivisiescherm plots te vervormen. (oef!)
Na enig moment van verveling kon ik de rest van de familie dan toch warm krijgen voor een partijtje traditioneel scrabble spelen. En ze deden het nog graag ook! Ik maakte dan ook van de gelegenheid gebruik om na te gaan in hoeverre mijn huisgenoten bereid waren zonder televisie te leven … helaas, er was er zelfs een die onze huidige tv zo snel mogelijk wou vervangen door zo’n vreselijk trendy breedbeeldscherm. Het televisieloze bestaan zal bij ons dus blijkbaar nog niet voor morgen zijn. Ongelooflijk hoe moeilijk het is om van die passiefmakende, energievretende, communicatielimiterende al te verslavende machine af te raken…
Bovendien is ons televisiescherm intussen uit eigen beweging weer normaal beginnen functioneren.
Wat betreft de cadeaus is er trouwens ook nog enig werk aan de winkel: vooral ons dochtertje van anderhalf jaar lijkt speelgoed aan te trekken als een magneet en kreeg o.a. een keyboard dat baterijen vreet en allesbehalve muziek produceert.
Hoe slagen jullie erin om jullie huisgenoten en familieleden voor de goeie zaak te winnen?
Alle tips zijn welkom.
LikeLike
Gelukkig heb ik vrienden & familie die het (nog) leuk vinden om een zelfgemaakt cadeautje te krijgen! Je kunt dit altijd eens proberen, je hebt er dan ook zelf plezier in. Op internet zijn 1000 en één dingen te vinden om te maken, van éénvoudig tot ingewikkeld.
LikeLike