circels in het water

Dit berichtje schrijf ik met een beetje schroom. Want wellicht lijkt het wat op stoefen. Anderzijds wil ik je toch laten weten dat de boodschap in steeds wijdere kringen de wereld rondgaat. Ik heb even navraag gedaan bij het team van Yann Arthus-Bertrand, die het in zijn reeks ‘Vu Du Ciel’ heeft over een leven zonder olie en daar een 7-tal minuten toont van het Low-Impact project. Zonder de cynische commentaar van de Canvas reeks laten de makers gewoon zien dat het mogelijk is om met minder olie een goed leven te leiden. Op mijn vraag waar dit programma overal wordt uitgezonden kreeg ik volgend antwoord;

Donc Vu du Ciel est diffusé en Amérique Latine, Autriche, Belgique Flamande, Bosnie, Bulgarie, Canada, et Canada Anglais, Chine, Corée du Sud, Danemark, Espagne, Finlande, Grèce, Chypre, Hongrie, Hong Kong, Indonésie, Islande, Japon, Maghreb, Mexique, Moyen Orient, Norvège, Pays Bas, Pologne, Portugal, Quebec, Rep Tchèque, Roumanie, Royaume Uni, Russie, Singapour, Slovaquie, Slovénie, Suède, Suisse Allemande, Belgique Wallone, France, Thaïlande, Turquie, USA.

Als ik even de bevolkingsaantallen van deze landen optel dan kom ik op pakweg 2, 68 miljard mensen (waarbij ik ‘midden-oosten’ en ‘latijns-amerika’ niet meetel, wegens te vaag). Als van dit potentieel gemiddeld 3 % van de bevolking het programma zou zien, dan zijn dit 80 miljoen kijkers. En als daarvan nu 2% omwille van het programma eens zou nadenken over de eigen impact en een hele kleine actie doet in het eigen leven dan zijn dit 1,5 miljoen mensen. Een totaal onwetenschappelijke berekening natuurlijk, maar misschien toch een indicatie.

In februari schreef ik hier een stukje over een mogelijk scenario voor verandering. In het boek ‘de aarde heeft koorts’ waar dit scenario staat beschreven lees ik op pagina 218: ‘De media beginnen te berichten – over de voorhoede die kiest voor echt ecologisch leven -, niet langer op de gebruikelijke cynische manier waarin alles dat naar persoonlijke en spirituele ontwikkeling ruikt als zweverig wordt afgeschilderd. Kranten en tijdschriften begrijpen maar al te goed dat ze het zich niet kunnen veroorloven een derde van de lezersmarkt van zich te vervreemden’.

Wat er ook gebeurt in Kopenhagen, de beweging van onderuit is ook bezig en wint elke dag aan kracht. (gisteren weer een enthousiaste groep van 24 mensen in Stekene die met transitie willen starten). Om af te sluiten herhaal ik nog eens het mooie citaat van Rudy Dhondt: ‘Misschien dat één mens het verschil niet kan maken, maar met drie moeten we toch al aardig in de buurt komen.’ Meteen ook een suggestie voor je kerstkaartjes…