Eerst even eraan herinneren; vanavond de tweede aflevering op Canvas, om 21u10. Deze keer gaat het over voeding, met onder andere een paar bijzonder veelzeggende grimassen van de kinderen bij de kookexperimenten.
Vandaag iets meer over stap vijf van mijn experiment; niks nieuw kopen. Of beter gezegd uitzoeken of het gaat om niks nieuw te kopen. En na ruim zeven maanden kan ik melden dat dit vrij makkelijk lukt. Ik wel een uitzondering gemaakt voor tandpasta en wc-papier, maar voor de rest heb ik weinig nieuwe dingen gekocht. Ik som even op: 1 paar loopschoenen, 1 spaarlamp, een reparatiestetje voor de fiets, een stevig fietsslot, 4 herlaadbare batterijen, een zwarte kookpan (voor de solar cooker), enkele boeken (omwille van een lopend abbonnement op een boekenclub dat ondertussen is opgezegd), 1 inktcartridge voor de printer, 1 dvd in de uitverkoop, een tiental keer een krant, een nietjesloze nietjesmachine, isolatiemateriaal voor de woning en niet te vergeten natuurlijk: een tsoepke voor het bad. Dat is het wat nieuwe spullen betreft.
Verder kon ik me behelpen met de kringwinkel, het ruilen van spullen via de letsgroep, het uitlenen of gebruiken van materiaal van andere mensen. Kranten lees ik online of in de bib, en boeken zijn er daar meer dan ik ooit zal kunnen lezen. Kortom, het is perfect mogelijk om goed te leven en toch niet mee te doen met de hoogmis van kopen en consumeren. Mijn bijdrage aan de groei van het Bruto Nationaal Product zal daardoor wel beperkt zijn, maar ik lig meer wakker van de sociale ongelijkheid en ecologische problemen dan van het BNP. Nog een voordeel: omdat ik minder nodig heb kan ik nu rondkomen met een halftijdse job en heb ik meer tijd voor de dingen die echt belangrijk zijn. Tenslotte moet ik me niet mengen in het Solden-gevecht en heb ik geen last van keuzestress.
Wie denkt dat we altijd maar meer moeten kopen en consumeren om de economie draaiende te houden zou ik willen uitnodigen volgend filmpje eens te bekijken (nu met ondertiteling). In ‘The Story of Stuff’ wordt duidelijk wat de gevolgen zijn van onze koopjesdrang. Dus als iemand je straks vraagt: wat wil je onder de kerstboom en je kan zeggen, “niks ik heb alles wat ik nodig heb”, dan ben je een tevreden mens. (en tevreden mensen leven langer, echt waar)
Low Impact Man 
The Story of Stuff is nu ook vertaald (ondertiteling). Surf daarvoor naar http://www.storyofstuff.com/international/
Het filmpje is echt de moeite waard. Het confronteert ons met ons (opgedrongen) consumptiegedrag. Zijn we ons bewust van het gedrag die we stellen? Welke consumptie hebben we echt nodig en welke is kunstmatig gecreëerd?
LikeLike
Prachtig filmpje ! Doet me denken aan een boek dat ik laatst las nl. ‘Leve de vrijheid – Hoe ontkom ik aan de cultuur van het moeten’ van Tom Hodgkinson. In hoofdstuk 10 heeft hij het over hoe het kapitalisme ons consumptiegedrag tot ongekende proporties heeft aangewakkerd. ‘Dood aan het winkelen, of ontsnappen aan de gevangenis van het consumptieverlangen’. Wat een bevrijdende gedachte.
LikeLike
De uitzending net bekeken. Chapeau (!!) om de volharding!!
En helemaal eens met ’t feit dat we een pak minder ‘nieuw’ nodig hebben dan we denken.
Ben zelf voorstander van recycleren. Maak bv. van bestaande spullen zelf leuke dingen die helemaal aansluiten bij mijn wensen. De dingen die ‘k zelf maak zijn niet altijd 100 % gerecycleerd, maar het beperkt alleszins de hoeveelheid nieuwe materialen.
LikeLike
Ook net de uitzending gezien: heb toch vragen bij die voetafdruk van Tunesië. Wij gaan daar soms naar toe (ja ja, dat is niet goed voor onze voetafdruk 🙂 en ik heb zelden een land gezien waar zo veel auto’s rondrijden uit lang vervlogen tijden, waar zo veel verpakt wordt in plastiek, waar afval helemaal niet gesorteerd wordt,…
Uiteraard maakt de armoede dat mensen er niet veel kunnen aankopen en misschien halen ze daardoor dat ‘goede’ lage resultaat.
Maar is dat dan wat we willen ?
Maar voor de rest vind ik het bewonderigenswaardig wat je bereikt (hebt). Het doet me met plezier terug denken aan Scholierenparlementen (en weekends), dagen mundiale vorming,… uit het verleden.
LikeLike
Ik denk dat we geen appelen met peren mogen vergelijken Dat in Tunesië de voetafdruk lager ligt, zal ongetwijfeld ook te maken hebben met de leefgewoonte, maar… moeten ze daar wel ooit hun huis verwarmen?
En als je ziet wat dit betekent voor de globale jaarfaktuur, dan is het eventjes schrikken. Hetzelfde voor landbouw. In heel wat zuiderse landen is het gewoon eenvoudiger om iets te telen, aangezien je geen grote serres nodig hebt (die bovendien heel veel verwarming en verlichting vragen) om bijvoorbeeld tomaten te kweken. In Spanje kan dat dus een stuk eenvoudiger. Natuurlijk zien ze daar nu ook weersveranderingen, zoals grote droogtes.
Al bij al blijft het Low Impact gebeuren een goed experiment om te laten zien hoe ver je fysiek en mentaal kunt gaan om die voetafdruk naar beneden te halen. Ik vrees weeralom dat jan-modaal deze fysieke en mentale inspanning niet wil leveren.
Maar hopelijk zet het toch een heleboel mensen eens aan het denken.
LikeLike
Ik heb de voetafdruk van Tunesië er eens bijgehaald. Het grootste verschil is inderdaad het energieverbruik (niet verwarmde huizen) en de meer lokale voedselvoorziening. Verder spelen ook de armoede mee, want er is natuurlijk een link tussen inkomen en voetafdruk. Hoe armer hoe minder voetafdruk. En net als rijkdom is armoede niet goed voor het milieu. In zo’n situatie is afval sorteren of geen hout kappen niet prioritair natuurlijk. Wat wel een feit: wij kunnen (nog) boven onze stand leven omdat miljarden mensen veel minder voetafdruk hebben dan waar ze recht op hebben…
details te vinden op http://www.footprintnetwork.org/en/index.php/GFN/page/ecological_footprint_atlas_2008/
LikeLike
gisteren ook gekeken. is het maar mijn indruk, of wil dat programma echt steven onderuit halen en ridiculiseren? terwij l steven alle lof verdient voor zijn pogingen om te tonen dat het anders kan, mag, moet… wordt alles vergezeld van cynische commentaar om toch maar te tonen dat ’t allemaal niet moet, niet haalbaar, niet lekker, niet mogelijk enz is.
maar zoals gezegd, misschien maar mijn indruk?
LikeLike
Onze manier om dit jaar toch cadeautjes onder de Kerstboom te leggen en niet mee te doen met de overconsumptie:
Wij trekken lotjes (zoals nog meer mensen doen) en zo weten we voor wie we een cadeautje moeten voorzien. Tot zover niet bijzonder origineel.
Maar nu komt het : We pakken iets in van onszelf, iets dierbaars : Zoals een mooi juweeltje, horloge, een boek waarvan we erg houden, een cd die ons gelukkig maakt, een fitness-toestel, een favoriet dekentje, een mooie vaas, een kamerplant, een superleuk gezelschapspel, enz… De ontvanger mag dit voorwerp dan één jaar in z’n bezit houden en er goed voor zorgen tot de volgende feestdagen.
LikeLike
Dag Tobias,
je bent zeker niet de enige met die indruk. Ik bewonder Steven voor wat hij doet en heb evenmin problemen met ‘een kritische noot’. Maar het cynisch onderuit halen van elke door Steven ondernomen stap stoort mij mateloos, doet Stevens onderneming onrecht aan en draagt mijn inziens niets bij tot het programma.
Als men zo graag wat ‘tegenwind’ in het programma wilde brengen dan had men dat in ieder geval op een andere (zeg maar gerust intelligentere) manier mogen doen.
LikeLike
Gisteren was het een toffe documentaire, met reverend Billy, een priester die op ludieke manier het shopgedrag aan de kaak stelt. Voor wie het gisteren op Virus (Canvas) heeft gemist, er is een herkansing, volgende week maandag op Ned2. Voor meer info, surf eens naar http://groenhuis.org/?p=837
De documentaire heet “What would Jesus buy” en is niet te missen.
LikeLike
Maar cadeautjes krijgen en geven is zo leuk!
LikeLike
Steven,
Wordt aflevering twee ook vrijdag uitgezonden? Want ik zie dat er zowel op dinsdag als vrijdag wordt uitgezonden.
LikeLike
Inderdaad, vrijdag om 23u20 op Canvas
LikeLike
Zoals hierboven nog gezegd, vind ik het ook ontzettend jammer dat het programma een beetje geridiculiseerd wordt… Wie van de mensen die (nog) niets of weinig doet, gaat de tips volgen? De tips en acties op zich zijn zeer goed, het is enkel de manier waarop ze zijn afgebeeld die minder positief is…
LikeLike
Ik heb net de laatste aflevering bekeken. Zucht. Zoals hierboven al meermaals opgemerkt, ben ik toch teleurgesteld in het resultaat hoor. Extreme onderdelen van jouw project worden uitvergroot (zoals de doelstelling om met de energiefiets autonoom in je energie te voorzien), en aan eenvoudige dingen die iedereen onmiddellijk kan toepassen wordt maar enkele seconden aandacht besteed (bijvoorbeeld koop onverpakte groenten, wordt niet nader toegelicht).
Een paar weken geleden zag ik een programma waarin een gezin uitgedaagd wordt om op een week tijd 30% te besparen op de energiefactuur, door verandering in gedrag en verbeteringen van bv. verlichting en isolatie. Ik denk dat je met zo’n programma meer mensen kan bereiken en overtuigen dan met de LIM-documentaire.
Het einde van de LIM-documentaire zegt namelijk: het doet er niet toe wat je met je gezin probeert, globaal gezien maakt het geen verschil. Dat andere programma eindigde met de boodschap: je energiefactuur daalt met 30%. En als het om de centen gaat, kan je toch makkelijker mensen bekeren?
LikeLike
Het is jammer genoeg inderdaad zo dat je mensen kan motiveren met geld (of het minder uitgeven van geld). Zelf kreeg ik van een collega de volgende nieuwjaarswens te horen : ‘ik wens je heel veel geld, want je hebt het de laatste tijd toch wel nodig denk ik’. Ik slikte efjes, begreep niet goed waarom ze dit zei, en toen viel mijn euro… ik had de vorige week tegen een andere collega verteld over ons ‘ecologisch systeempje’ thuis. Conclusie van heel wat andere mensen: oei, ze gebruikt regenwater, gaat met de fiets en de bus overal naartoe, leest boeken ipv tv te kijken,… ze zal zeker geld te kort hebben…
Zeker in deze periode van het jaar waar iedereen maar nutteloze cadeaus blijft kopen (en je doet hier zelf niet aan mee), wordt je al snel bekeken als een armoezaaier. Niemand die je standpunt begrijpt dat je het milieu wat wil sparen…
Gelukkig zijn er ook wel heel wat mensen waarvoor geld eigenlijk van geen tel is, maar wel het milieu. Ik ben er zeker van dat het programma toch ook wel een heel aantal mensen heeft doen inzien hoe belachelijk we soms wel bezig zijn… Bedankt om sommige mensen toch eens met hun twee voeten terug op de grond te zetten!
LikeLike
Ik heb de eerste aflevering gezien (ik heb geen tv en de andere staan, nog niet, op het net, ik hoop dat ze volgen) en zoals al eerder gezegd, ik stoor me ook aan de commentaar van de presentator. Het lijkt of hij alles in het belachelijke trekt. Als je mensen wil bereiken om toch al enkele stappen te zetten in de goede richting dan helpt die commentaar niet, denk ik.
Deze periode helpt natuurlijk niet om algemeen minder te consumeren. Zelf heb ik de laatste jaren niet meer mee gedaan met de cadeautjes met kerstmis, omdat ik het zinloos vind. (daar kan ik uren over doorgaan, over die zinloosheid) maar ik werd door mijn familie als gierig bestempeld en nu werd ik weer onder druk gezet om mee te doen. Resultaat : ik doe mee, maar heb als “mijn cadeautje” gevraagd of ze een bedrag aan het goede doel willen schenken. Dan is er toch iets zinvol aan.
LikeLike