Leven in een koelkast met G-label


Deze morgen heb ik het resultaat gekregen van de meting van het energieprestatiecertificaat. Een redelijk onthutsend rapport moet ik zeggen. Het cijfer van de woning is 917, dat slaat op de theoretische berekening van de warmtebehoefte per vierkante meter. Bij een gemiddelde woning is dit eerder 300 tot 350, en voor een nieuwbouwwoning 150. Wie nog meer cijfers wil, gemeten volgens de procedures van de nieuwbouwwoningen heeft mijn appartement een K-waarde van 240 !! (K-waarde heeft het warmteverlies aan, bij nieuwbouw is de norm nu 45). Met andere woorden, de ruimte waarin ik leef is een energetische ramp. Als mijn appartement een koelkast zou zijn dan kreeg ik hooguit een G-label.

Er was ook een beetje goed nieuws, namelijk de vloerisolatie die ik heb aangebracht heeft duidelijk een positief effect. Via de infraroodbeelden die gemaakt zijn is ook te zien dat de isolatiefolie, de tochtstrips en gordijnen wel degelijk zin hebben. Op de foto’s is het warmteverlies lager is op de plaatsen waar ik de isolatie heb aangebracht. De stukken  vloer die geïsoleerd zijn verliezen 5 keer minder warmte dan de niet geïsoleerde delen.

Tenslotte heeft het EPC een aantal suggesties en simulaties. Meest opvallende feit; een goede dakisolatie zou het warmteverlies met 45% verminderen. Dus dit is zonder meer de beste investering die mogelijk is. Aangezien ik als huurder hiervoor ook premies kan krijgen wil ik dit uitzoeken, en doe ik hier meteen voor de hele blogwereld een belofte. Als er een tweede druk komt van het boek dan gebruik ik de opbrengst om hier de dakisolatie te installeren. Voila… je mag er mij altijd aan herinneren.

8 reacties op ‘Leven in een koelkast met G-label

  1. Beste Steven,

    Een reactie op jouw twee laatste blog-berichten. Eigenlijk hoeven economische en ecologische doelstellingen elkaar absoluut niet uit te sluiten. In Duitsland bleek deze week dat de economie kon groeien met tegelijk een lagere voetafdruk voor de hele bevolking. Het land investeert dan ook in een groene economie, die dan ook weer jobs oplevert.

    In die context denk ik dat net HIM’s en -women de mogelijkheid hebben om een voortrekkersrol te spelen in het verlagen van onze voetafdruk: ze beschikken over voldoende middelen om te investeren in die dingen waar mensen met een gemiddeld inkomen net voor terugschrikken. In dit geval zou HIM Stefan perfect kunnen investeren in een passiefwoning, al het eten dat hij koopt (als hij er al koopt natuurlijk) biologisch, in zijn grote tuin (heeft hij die?) is er beslist plaats voor een kleine zonnepanelen-centrale. Die tuin kan trouwens beslist op een ecologische en Low Impact manier onderhouden worden. Ik vermoed dat hij er de middelen voor heeft.

    Veel zaken zijn ook heel trendgevoelig en geven vaak een gevoel van standing: zo zou er gewoon een trend kunnen gelanceerd worden dat het ‘hip’ is je te scheren met kwast en zo’n oud mes (het Gentse museum voor volkskunde organiseerde trouwens ‘cursussen’ hier rond. Evenzeer kan fietsen naar het werk een trend zijn voor iedereen die zich ‘hip’ wil voelen, of op reis gaan met de (nacht)trein (ipv met het vliegtuig). Zou het trouwens in dit kader niet mooi zijn om de nachttrein te herwaarderen: in een mooi en aangenaam kader naar Madrid, Frankfurt of Milaan, met een goede service, met douche e.a. en dan ’s ochtens uitgeslapen en wel naar de ‘meeting’.

    Afin, dit alles om te zeggen dat de meer bemiddelden onder ons genoeg initiatieven kunnen nemen om een de hele Low Impact idee een zetje te geven, zonder dat ze er zelf ooit een (bio-)boterham minder om moeten eten. Bovendien kunnen ze zich zelf heel hip voordoen, talk of the town worden en heuse trend-setters worden.

    Like

  2. Als het dak niet (goed) geïsoleerd is, zal de vloerisolatie niet veel zoden aan de dijk brengen. Warmte gaat naar boven, en daar moet je het eerst tegenhouden. Dakisolatie is gelukkig geen moeilijke, technische klus, als je je maar aan enkele basisregels houdt: er MOET een onderdak zijn (zoniet geeft de isolatie even nut als met een wollen trui door de wind fietsen-> het waait er lossendoor). na plaatsing van de isolatie plaats je er een dampscherm over, dat houdt niet enkel de damp tegen (en voorkomt dat de isolatie vochtig en dus minder effectief wordt), het houdt ook nog eens de tocht tegen.

    Dakisolatie is dus makkelijk zelf te plaatsen, maar als je geen onderdak zou hebben is het even in het haar krabben, want voor een onderdak moeten alle pannen er af, en dan wordt het toch even een andere klus…

    Like

  3. Hey Steven,

    Waarom wachten met isoleren tot de opbrengst van de eventuele tweede druk? Als ik het zo bekijk, dan heb je op een of twee winters de kost er zo uit. Nu wellicht even op de tanden bijten, maar met onmiddellijk rendement. Heb je leefruimte onder het dak, of een ongebruikte zolder? Bij een ongebruikte zolder kan je eventueel de vloer van de zolder isoleren, de zolder blijft dan koud, maar het warmteverlies wordt al serieus beperkt.

    En wat betreft het “trendsetten” voor de rijken : vaak heeft investeren (in onder andere milieuvriendelijke zaken) meer met planning te maken dan met rijk zijn. Mijn ervaring leert me dat ecologisch leven zonder aan comfort in te boeten nog altijd voordeliger is dan er gewoon op los leven. De enige extra inspanning is denken.

    Nog vele groeten,

    Marie-Paule

    Like

  4. Ik start in elk geval met het uitzoeken van de mogelijkheden en kosten tot isolatie. Het gaat om een plat dak van ongeveer 90 vierkante meter. Wellicht kan ik dit niet zelf doen. Maar als het haalbaar is doe ik het zo snel mogelijk (in overleg met de huisbaas natuurlijk)

    Like

  5. Ik moet marie-paule bijtreden op dit vlak, als je bewust omgaat met je gedrag en ook durft vastgeroeste gewoontes herbekijken ga je veel besparen. Veel geld en ook veel leefmilieu.
    Maar dat bewijs jij natuurlijk elke dag, proficiat voor dit experiment, een mooi voorbeeld en gelukkig ook goed aan bod gekomen in de media.

    In het kader van de klimaatwijken campagne heb ik het onlangs zo verwoord: Als je weet hoeveel energie (of geld) iets kost, dan kun je er bewust voor kiezen of het wel zoveel waard is voor jou.
    Iedereen moet zelf afwegen of hij of zij een bepaalde inspanning wilt doen of een aan een bepaald “comfort” (in de ruimste zin van het woord) wilt inboeten. En die afweging kun je enkel maken als je beseft hoeveel het je kost (energie/geld).
    Sommige mensen verschieten nogal als ze eens een energiemeter aan een bepaald toestel hangen.

    Like

  6. Steven,

    je situatie is herkenbaar, niet enkel voor mij maar waarschijnlijk voor honderduizenden andere huurders. Zeer veel appartementen en huurhuizen zijn bijzonder slecht geïsolleerd. Ook ik huur een appartement met dun enkel glas en nauwelijks andere isolatie. In de winter stook ik de buitenwereld warm.

    Jij hebt dan nog het geluk dat je er goed met je huisbaas te praten valt en je waarschijnlijk van plan bent om nog wat jaartjes in je appartement te blijven wonen. Velen hebben echter dat geluk niet. Voor de huurder kost het dan te veel om in een huurhuis te investeren en bovendien is er toelating van de huisbaas nodig en de eigenaar heeft vaak geen interesse in extra isolatie omdat hem/haar dat enkel geld kost en niets opbrengt. Het interesseert hem/haar spijtig genoeg vaak weinig dat de huurder zich blauw betaald aan energie.
    Bovendien zijn allerhande premies enkel door de eigenaar en niet door de huurder aan te vragen.
    Zolang dat de overheid geen specifieke maatregelen neemt om dit probleem op te lossen (b.v. door minimumeisen voor huurgebouwen op te leggen), zullen de meeste huurhuizen en appartementen nog heel lang slecht geïsoleerd blijven. Wat natuurlijk niet wegneemt dat iedereen – ook huurders – wel iets kunnen doen om hun verwarmingskosten te verminderen. Maar dat zijn dan slechts ‘maatregelen in de marge’.

    Like

Plaats een reactie