De mensen van het Werk van den Akker hebben 20 vierkante meter vrijgemaakt voor mijn moestuintje. Deze morgen heb samen met André wat voorbereidend werk gedaan en de volgende dagen zal ik er sla, kolen, prei, boontjes en radijzen planten. Ze hebben me al gewaarschuwd voor de twee grote vijanden van de volkstuinier: de slak en de bosduif. Tja, de natuur, dat zijn niet enkel bloemetjes en bijtjes.
Werner is ondertussen ook gestart met het monteren van de energiefiets. De belangrijkste onderdelen zijn aangeschaft en bij een test gisteren kon ik moeiteloos twee lampjes van in totaal 100 Watt in gang trappen. De officiële en publieke première is voorzien tijdens de Gentste feesten, op 26 juli.
Gisteren was er ook het bezoek aan de oude school – voor het Lim-woonproject . Een gebouw met veel mogelijkheden met ruimte voor 12 tot 15 wooneenheden, en enkele zalen en speelplaatsen. Maar ook een gigantisch avontuur om aan te beginnen natuurlijk. Zowel financieel, als praktisch zal het niet eenvoudig zijn om hier een woongemeenschap van de maken. De volgende dagen laten we de eerste indrukken bezinken en winnen we de nodige informatie in bij diverse instanties. Er is dus nog niks beslist, maar als we ermee doorgaan zal je het hier wel kunnen lezen. In dat geval zal er weinig tijd overblijven om bosduiven te verjagen vrees ik.
Low Impact Man 
Slakken? Jèkkes! Die kunnen een pest vormen!
Zoals je merkt, Steven, heb ik ervaring met die gluiperds.
Naar het schijnt zouden die mèt huisje alleen plantaardig afval eten; ik ben het niet zeker, ik heb dat maar van “horen zeggen”. Wat ik wel weet is dat die zonder huisje meedogenloze veelvraten zijn! En met de regen van afgelopen weken kweken ze als konijnen. Niet te doen! Stinkertjes, jonge zonnebloemen, belladona, cosmea’s, enz, ze veten het allemaal weg!
OK. Ten strijde. Stand and Deliver!
1. Bakjes met trappist, ingegraven tot de rand, trekken slakken aan. Die drinken dat graag en verdrinken in de trappist. Een dood waar, naar het schijnt, sommige mensen voor zouden tekenen. Het hoeft geen Westmalle of Chimay zijn (geniet daar zèlf van!), slakken zeggen geen neen tegen “wit product”. Mijn ervaring: ze kweken sneller dan ze zich dooddrinken…
2. “Escar-Go”: een slakkendodend product dat ik kocht in een ecologische kruidenkwekerij, maar dat je bij elke grote tuinzaak wel vindt. Lokt slakken en doodt ze zonder het milieu schade toe tebrengen, zeggen ze. Ik hoop dat ze gelijk hebben. Het werkt, als het niet te veel regent. Dus regelmatig herhalen.
3. Scherpe kantjes, zoals eierschelpen of scherpe steentjes rond bedreigde planten, zouden ze ook op afstand houden. Zelf zet ik rondjes gesneden uit PET-flessen rond jonge zonnebloemen; enkele hebben het overleefd (zonnebloemen bedoel ik).
Verdere info vind je in de boeken van Greet Buchner: “Milieuvrienelijke adviezen” en “Milieuvriendelijk van A tot Z”.
(o.a. het slakkenafschrikkende effect van salie, thijm en hysop; rabarberbladeren; gekneusde dennenschors; de natuurlijke vijanden zoals egel, spreuw, merel en pad een kans geven – in mijn ommuurde stadstuintje is dat een mooie illusie).
Bosduiven? Mmmm, daar hebben wij, euh, geen last van. Wij hebben hier namelijk, euh, drie katten… We kennen ondertussen de weg naar het Vogelasiel te Merelbeke al uit ons hoofd. Duiven, merels, mussen,…, we hebben al van alles uit de muiltjes van onze katten gered en naar daar gebracht. Dus hoe je dààr van af komt, vraag je beter iemand anders om raad 😉
Steven, succes met je moestuintje en andere projecten!
Marijke.
LikeLike
Bosduiven…. daar heb ik wel ervaring mee. Als je niet oplet dan zijn de pas gekiemde boontjes, erwten, suikermais,… de volgende dag al weggepikt. Maar ook in een later stadium kunnen ze het je kolen behoorlijk lastig maken. Vogelverschrikkers en wapperende linten helpen even. Het beste werken netten en doeken. Beetje lastig bij het wieden maar voor een oppervlakte van 20m² valt dat wel mee wellicht.
LikeLike