Bio week bijna afgelopen

Een subjectieve persoonlijke evaluatie van mijn eigen bioweek. Of anders gezegd, waarom zou ik niet altijd 100% biologisch eten?

Nabijheid en beschikbaarheid is voor mij geen probleem. Ik heb het geluk dat er binnen de 500 meter een Bio-shop is met zeer ruime openingsuren. De prijs dan, tja Bio is duurder, voor sommige zaken zoals pasta en beleg is het verschil niet zo groot en krijg je meer (voedings)waar voor je geld. Voor andere producten (kaas, groenten, fruit) is het prijsverschil te groot. Helemaal op bio overschakelen is te duur voor mij. Het aanbod is meer dan voldoende (wat mij betreft hoeven er ook geen 100 biologische producten te bestaan om mijn haar te kleuren of mijn vitaliteit te bevorderen). Bij een aantal zaken is er wat veel verpakking al kan ik in de biowinkel ook terecht met mijn eigen verpakkingsmateriaal. 

Het belangrijkste minpunt, naast de prijs, is toch van ecologische aard. Ik heb deze week het principe van lokale voeding  enkele keren moeten laten vallen. Voor appelen kon ik kiezen tussen Nieuw-Zeeland en Italië, voor aardappelen tussen Argentinië en Italië. Als ik de rest van mijn boodschappen bekijk komen ook heel veel producten uit Duitsland en Nederland. Verder merk ik ook dat alleen nog naar de biowinkel gaan toch een verschraling is. Ik ga graag langs op de boerenmarkt en de Spar, mijn andere gebruikelijke bevoorradingspunten waar toch iets meer ruimte is voor een babbeltje. 

Ik blijf natuurlijk een fan van biologische producten, en hoop dat het publiek ervoor blijft groeien. Als het lokale biologische aanbod zou toenemen (of mijn Spar ook enkele bioproducten zou verkopen) ben ik nog gelukkiger.

Dank zij mijn kinderen die intensief hebben meegeholpen aan de wedstrijd ‘win een biopakket’ ziet het er naar uit dat we bij de winnaars horen. Nu maar hopen dat het pakket niet vol zit met ingevoerde producten uit verre landen… Of Roos het zelf komt afgeven betwijfel ik, al is ze natuurlijk altijd welkom. (lijkt me ook wel een kleine stoere madam)