zwijgen is nog altijd geen optie

Vandaag start in Belem (Brazilië) de COP-30, de dertigste internationale klimaattop. Er is uiteraard veel kritiek op deze vergaderingen die vaak gedomineerd worden door de fossiele energie lobbyisten. Tegelijk heeft het akkoord van Parijs toch voor enige verandering gezorgd. We stevenen niet langer af op een opwarming van 4 graden of meer tegen het einde van de eeuw, wellicht kunnen we onder de 3 graden blijven. Dit is toch een gevolg van maatregelen die genomen zijn naar aanleiding van de COP’s.

Nog positief is dat we de volgende weken toch iets meer over het klimaat zullen horen in de media. Nu we helemaal in de ban zijn van staatschulden, drones en de slimste mens is die aandacht niet overbodig. Zo was er vandaag het rapport van het CERAC, het Belgische Centrum voor Risicoanalyse van Klimaatverandering. Dit is trouwens opgericht in de nasleep van de Vesder waterbom. Wat toch maar weer bevestigd dat politici pas in gang schieten na een ramp. Zelden ervoor.

Ze presenteren een uitgebreide risicotabel, waar ik hier een paar stukjes uit deel.

Dat we dringend iets moeten doen om de ecosystemen robuuster te maken is niks nieuw. Verder kan je ook lezen dat er dringende actie nodig is rond voedselproductie en bodem, overstromingen, hittestress en pandemieën. Het laatste stukje van de tabel is minstens even belangrijk.

Zelfs als we de opwarming tot 2 graden kunnen beperken (wat ik persoonlijk niet geloof) dan ziet het er naar uit dat de verzekeringssector, de overheidsfinanciën en een deel van de import in elkaar zakt terwijl voedsel alsmaar duurder wordt.

Dan zou je denken dat dit misschien toch iets is waar onze regeringen oor naar hebben. Zeker de premier die ondertussen de klimaatactivisten overklast als het gaat over doemdenken. Volgens hem stevenen we af op een financiële catastrofe. Dat de ecologische catastrofe er nog een laagje bovenop legt is nog niet doorgedrongen bij onze liefhebber van het Romeinse keizerrijk. Nochtans is goed gedocumenteerd dat de ondergang dit rijk gelinkt wordt aan uitputting van de bodem en klimaatverandering. Wat de uitkomst in Belem ook zal zijn, we zullen moeten blijven roepen om de meervoudige ecologische crisis hoger op te agenda te krijgen.

Dat brengt me bij de titel van dit stukje.

Een paar jaar geleden was ik te gast bij Zwijgen is geen optie. Dat gesprek zat de voorbije jaren achter een betaalmuur. Maar vandaag maakt Zwijgen is geen optie alles weer gratis voor iedereen. Je kan mijn gesprek nu dus opnieuw vrij beluisteren via deze link.
Ik deel dit graag, omdat wat Zwijgen is geen optie doet – ruimte maken voor nuance, twijfel en andere stemmen – belangrijker is dan ooit. Maar voor hun werk hebben ze onze steun nodig. Een kleine maandelijkse bijdrage maakt al een groot verschil voor hen. Zo kunnen ze het werk voortzetten en zorgen dat iedereen de afleveringen gratis kan beluisteren. Wil jij mee helpen om hoop luider te maken? Een gift doen kan hier:

Hoe minder nuance de wereld toelaat, hoe koppiger wij zoeken naar ingewikkelde waarheden. Hoe meer mensen de mond gesnoerd worden, hoe luider wij zeggen: Zwijgen is geen optie.