van theorie naar praktijk

Dinsdag was wellicht niet de beste dag om een treinrit van dik 8 uur te plannen. Zowat de warmste dag van het jaar tot hiertoe. Maar als de plicht roept kan je soms niet anders. Ik was namelijk uitgenodigd in het Duitse Lingen voor een lezing op het wereld-jeugd-theater festival. Het plan was vertrekken in Gent-Dampoort om 10u30 en aankomen in Lingen tegen 17uur. In mijn vergelijkende studie van de Belgische, Nederlands en Duitse spoorwegen is de conclusie gelijkaardig. Geen enkele van de drie maatschappijen is klaar voor de hitte. Overal vertragingen, afgeschafte treinen en gemiste aansluitingen. Maar ik had tijd en water én een goed boek (Tricky Tijden van Jitske Kramer). Wat ik onder andere geleerd heb; bij grote hitte zijn de onderste sporen van Antwerpen Centraal de coolste schuilplek. De beste communicatie krijg je van de Nederlandse treinbegeleiders de airco in de Duitse treinen is top. Uiteindelijk was het kwart na acht bij aankomst, het boek bijna uit. Ik vernam dat er op de weg ook wel wat problemen waren met omhoogkruipende betonplaten en files. Op zo’n dag 370 kilometer in de auto zitten is ook geen cadeau. Niet alleen de spoorwegen, de hele samenleving is niet klaar voor aanhoudende hitte.

Op het festival zijn er 15 amateurgezelschappen van kinderen en jongeren die er elk een stuk brengen. Gezelschappen uit Japan en Oeganda, Finland en China, Canada en Indonesië om maar even aan te geven hoe divers het aanbod is. Mijn lezing (op woensdag) ging over duurzaamheid van internationale festivals. En ik hoor u tot hier denken, al die vliegreizen dat kan onmogelijk duurzaam zijn. U hebt gelijk, alleen denk ik dat een uurtje vliegen met een F-16 evenveel uitstoot veroorzaakt als een groepje jongeren uit Oeganda overvliegen. Ik denk tevens dat de ervaring die kinderen en jongeren hier opdoen meer bijdragen aan de wereldvrede dan de vlucht met de F-16. Uiteraard heb ik een aantal aandachtspunten meegegeven (het mocht gelukkig in het Engels) en had ik nog een stukje voorzien over de toekomst. Hoe organiseren we dit soort festivals rekening houdend met de geo-politieke, technologische en klimatologische uitdagingen. Zo waarschuwde ik voor de mogelijke impact van extreem weer op evenementen. Na de lezing waren er nog een paar interessante babbels met mensen uit Canada, Oeganda en Nieuw-Zeeland en kon ik de voorstellingen van Indonesië een China volgen. Heel fijn allemaal. En toen gebeurde het.

Donkere wolken trokken samen boven het festivalterrein en enkele minuten laten barste een korte maar hevige storm los. Alle kinderen en jongeren konden zich snel in veiligheid brengen. Enkele bomen knakten, tenten werden vermorzeld. De brandweer kwam er bij en met zijn allen moesten we enkele uren wachten in de veilige eetzaal. Het avondprogramma is afgelast, en wellicht zal ook morgen flink aan het programma moeten worden gesleuteld. Zelden heb ik zo snel een praktische toepassing gezien van een theoretisch scenario…