Ja, we kunnen iets doen!

En nu? We waren met velen vorige zondag. Wellicht meer dan honderdduizend mensen in Brussel. In Nederland nog de helft meer. De boodschap aan onze politici was duidelijk. Hun stilzwijgen nadien beschamend. Nu Nethanyahu een zoveelste illegale oorlog tegen Iran is gestart blijven Westerse landen Israël beschermen. Ik ben beschaamd Europeaan te zijn. Ondertussen is de eerste hittegolf op komst en blijven we planetaire grenzen overschrijden. Vele mensen vragen zich af, hoe groot kan het onrecht nog worden?

Ik hoor in mijn omgeving veel moedeloosheid. We zuchten schouderophalend over de moordzuchtige Israëlische regering en die fascistische Trump. We vloeken omdat er zonder probleem miljarden gevonden worden voor wapens, en de uitdagingen rond armoede en klimaat ondergesneeuwd geraken. We zijn er meer en meer van overtuigd dat het wel eens helemaal mis zou kunnen lopen.

Allemaal zeer begrijpelijke reacties. Daaronder zit de prangende vraag: wat kan ik doen? Een vraag die steeds luider klinkt. Ik heb de oplossingen niet bij de hand. Maar wel enkele vrijblijvende suggesties.

Niet klagen, maar aanklagen. Onrecht in welke vorm dan ook benoemen en blootleggen. De verantwoordelijken op hun plichten wijzen. Dat kan met het tekenen van petities, delen van berichten op sociale media, met betogen of met stoepkrijt. Het is niet zo moeilijk om de mailadressen te vinden van ministers, burgemeesters en partijvoorzitters. Laat van je horen.

Niet alleen, maar samen. Uiteindelijk moeten de systemen veranderen. Het politiek systeem, het landbouwsysteem, het internationaal systeem, het geldsysteem enzovoort. Systemen veranderen door het ontwikkelen van alternatieven en het bouwen van tegenmacht. Sluit je aan bij een vakbond, bij organisaties zoals 11.be, grootoudersvoorhetklimaat, extiction Rebellion of een van de vele andere groepen die rond deze cruciale thema’s werken.

Niet meedoen, maar weigeren. De grondoorzaken van zowel ecologische als sociale problemen zijn meestal terug te brengen op ons economisch systeem gericht op groei, extractie, overconsumptie en verspilling. Je hoeft daar niet aan mee te doen! Weiger producten en diensten van dit model, laat je niet verleiden door algoritmes en reclame. Koop minder, deel, geef en herstel. Laat je inspireren door de voorbeelden van de Transformisten.

Niet afwachten, maar meebouwen. In de schaduw van het vernietigende kapitalisme groeit een veelheid van alternatieven. Coöperaties die bezig zijn met hernieuwbare energie, wonen, voeding, bankieren, delen en mobiliteit. Ze kiezen voor een economie in functie van natuur en milieu, niet omgekeerd. Ga op zoek naar coöperaties in je buurt, wordt klant of aandeelhouder. Meer info kan je onder andere hier vinden. Ben je betrokken bij een bedrijf? Misschien kan je ambassadeur worden voor Steward-Owned, of de Zebra-bedrijven aanpak. En dan zijn er nog ontelbare ondernemers die het echt anders willen doen.

Niet wegkijken, maar zorgen. Terwijl de wereld meer en meer in brand staat kan het verleidelijk zijn je af te sluiten. Maar net het tegendeel is van belang. Je verbinden met slachtoffers, je verbinden met de natuur, je verbinden met anderen en je verbinden met jezelf. Dit kan op vele manieren. Denk bijvoorbeeld aan klimaatwakes, bosbaden, meditatie, actieve hoop, Innerpreneurs of alle activiteiten waarbij je gaat verbinden.

Niet oordelen, maar praten. Dat we sakkeren op de falende politici tot daar aan toe. Alleen durven we ook makkelijk oordelen over onze medemensen die volop shoppen, vliegen, verspillen en vlees eten alsof er geen probleem is. Als we echt een grote tegenmacht willen opbouwen zullen die mensen nodig zijn. De uitdaging is moeilijk, maar we zullen uit onze bubbel moeten raken en contact maken met de verspillende, egoïstische, vervuillende en kortzichtige medemens. Veel inspiratie hiervoor kan je alvast vinden bij Klimaatcontact.

Niet napraten, maar vertellen. Wat we rond ons zien gebeuren heeft te maken met de verhalen waarin we geloven. Het is duidelijk dat het huidige dominante verhaal (economische groei, individualisme, onderwerping van de natuur..) steeds destructiever wordt. We hebben nieuwe verhalen en vertellers nodig. Neem een kijkje bij Re-Story, ga op zoek naar Regeneratieve verhalen, leen in de bib het nieuwe boek van Kees Klomp, haal je informatie bij Apache of De Correspondent en leer zelf nieuwe verhalen vertellen.

Niet hopen, maar actie voeren. Hopen dat het goed komt? Dat zal niet werken. We zullen het zelf moeten doen. Er zijn ontelbaar veel meer mogelijkheden dan hierboven opgesomd (en meteen excuses aan de vele mensen en organisaties die ik hier vergeet te vermelden). Wil je nog een stapje verder gaan, neem een kijkje bij activistacademy.eu

Dus ja, het ziet er echt niet goed uit. Maar we kunnen iets doen. Zelfs al zal misschien blijken dat dit onvoldoende is. We kunnen iets doen.