democratie op het toilet

Mijn vraag rond de reclamepanelen is gisterenavond niet aan bod gekomen, wegens te veel vragen op de agenda. Maar geen nood, vanavond hebben we een tweede vergadering en komen de resterende vragen aan bod, dus hopelijk kan ik hier morgen meer over vertellen.

Gisteren is wel anderhalf uur gedebatteerd over gelijke plasrechten voor mannen en vrouwen. Deze discussie is er gekomen dankzij het doorzettingsvermogen van de Gentse plasactie, een groep die al 9 jaar lang actie voert om voor vrouwen voldoende gratis sanitair te voorzien op Gentse feesten en andere evenementen. Want nu is het zo dat mannen op veel plaatsen gratis kunnen plassen, en vrouwen vaak moeten betalen.

Via een burgerinitiatief konden de actievoerders voldoende handtekeningen verzamelen om hun eisen op de agenda van de gemeenteraad te plaatsen. Hoe verloopt dan zo’n debat? Eerst wordt bekeken of de raad bevoegd is voor de gestelde vragen. Bij twee van de drie vragen van de plasactie was dit effectief het geval (de drie eisen kan je hier terugvinden). Het opleggen van eisen rond de toiletten van de horeca is blijkbaar een federale materie.

Dan krijgen de actievoerders 15 minuten om hun zaak duidelijk te maken. Gisteren brachten Stephanie en Baharak een uitvoerig en gefundeerd betoog voor hun standpunt.

Daarna krijgen de verschillende fracties de mogelijkheid om hun standpunt uiteen te zetten. Bij ons heeft Saraswati Mathieu het standpunt van Groen vertolkt. Tenslotte krijgt de schepen (in dit geval Christophe Peeters) het woord om in te gaan op de vragen van de plasactie. Hoewel hij de principes van de actie steunt en bereid was om mogelijkheden voor gratis plassen voor vrouwen uit te breiden was zijn voorstel om tegen de eisen van de plasactie te stemmen. Dit omdat de stad in de problemen komt als het voorstel letterlijk wordt aangenomen.

En dus krijg je een wat lastige politieke situatie. Want enerzijds steunen alle fracties het principe van gelijke rechten, ook wat plassen betreft, maar kan de meerderheid de letterlijke vraag van het burgerinitiatief niet steunen. Ook voor Groen niet evident, want we hebben jarenlang vanuit de oppositie de actie van deze groep gesteund. Dus komt er een schorsing van de vergadering waarbij de fracties even overleggen.

Na de schorsing kwam er een nieuw voorstel van de NV-A, om een amendement in te voeren en wél in te gaan op het eerste voorstel maar dan voor activiteiten die de stad zelf organiseert. Door dit nieuwe voorstel lagen de kaarten weer anders en kwam er een tweede schorsing van de vergadering. Deze keer om een gemeenschappelijk standpunt van de meerderheid te bepalen.

Gevolg; op voorstel van de burgemeester heeft de raad unaniem het geamendeerde eerste punt van van de plasactie aangenomen en is er een engagement om tegen het voorjaar concrete plannen voor te stellen om de discriminatie verder weg te werken.

Toch wel een goed resultaat, al had de plasactie wellicht liever gehad dat de drie eisen over de hele lijn werden goedgekeurd. Maar het positieve is dat de hele gemeenteraad (ook de oppositie) gezocht heeft naar een haalbare oplossing en daarmee ook rekening gehouden is met de verzuchtingen van de actievoerders. De combinatie van politieke afwegingen en democratie kan tot oplossingen leiden. Ik hoop dat het een aansporing is voor de vele actiegroepen om even standvastig hun thema’s op de agenda te zetten.