Decibels en koeien


Deze morgen ben ik eerst een flink stuk gaan lopen in de mooie heuvels rond Dranouter. Prachtige streek en eindelijk wat rust voor de oren. Bij de terugkeer de ploegen aan het werk gezien die het hele terrein opruimen voor het publiek weer toestroomt.

Gisterenavond kregen we nog enkele regenvlagen te verwerken. Het leek hier bij momenten dan ook op een wereldrecordpoging leembouw. Duizenden dansende voeten die modder en stro mengen tot een glibberige brij, je zou er heel wat wanden mee kunnen bepleisteren.

Een mooi moment gisterenavond was de korte hulde aan de milieuploeg. Voor het optreden van de Balkan beat box mocht de hele groep op het grote podium een ovatie van het publiek in ontvangst nemen. Een ideale motivatie boost voor deze vrijwilligers die niet steeds de leukste job hebben.

Waar ik het soms wat lastig mee heb tijdens het festival is het volume. De concerten in de kayam zijn echt wel heel luid. Mijn decibelmeter – want dat heb ik nu ook op mijn smartphone ging regelmatig boven de 100. Je kan dan wel oordoppen kopen maar het zou toch simpeler zijn het volume iets lager te zetten. Hoewel dit niet altijd kan, want het gejuich van het publiek bij het concert van Bart Peeters was zo mogelijk nog heviger… Hopelijk hebben de vele koeien hier in de buurt er geen last van. Of hebben ze koeienoordoppen?

20120805-153257.jpg

20120805-153517.jpg

2 reacties op ‘Decibels en koeien

  1. die decibels is 1, de onbalans is er een ander : ik heb me mateloos gestoord aan de bassen.
    zou het kunnen dat, nu er een decibelbeperking heerst, men de hoge tonen mindert (hoge frequentie wegen zwaarder door in de dBA meting dan lage) en het publiek dan opscheept met een gedrocht van een tonenpallet ? (zelfs zonder oordoppen)
    of hebben die hoge tonen mijn gehoor in het verleden zoveel schade berokkend dat ikzelf het evenwicht niet meer kan horen ? (de rest van het gezin vond het ook niet mooi klinken)
    .
    Steven, is dat nog iets geworden met die zonneBBQ ?
    ’t was wel een mooie regenboog.
    .
    mijn dochter vertelde me dat ze op chirokamp stiekem elke avond nog eens ging plassen om naar het geruis van de wind in de bomen te gaan luisteren voor ’t slapengaan … prachtig hé 😉

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s