spullen delen ook in België


Ik ga niet te diep ingaan op de discussie over kernenergie die nu is gestart naar aanleiding van de situatie in Japan. Je kan in daarover een interessant stuk lezen van Kris De Decker van Low Tech Magazine. Wat me wel verbaasd is de opmerking van Jan Jambon (N-VA) die stelt dat er nu misbruik gemaakt wordt van het leed in Japan om kernenergie in vraag te stellen.

Zeer vreemd. Dus als er een gasramp gebruikt mogen dit niet aangrijpen om de veiligheid in vraag te stellen want dan misbruiken we het leed ervan? Als er een dioxine-crisis uitbarst van hetzelfde?  Op voorhand mogen we geen vragen stellen bij kernenergie want ‘de kans op ongelukken is nihil’ en als er dan toch een ongeluk komt mag dit ook geen reden zijn voor discussie want  ‘dan maken we misbruik van het menselijk leed’. Tja, als dat de manier van redeneren van de grootste partij van het land dan ziet het er goed uit.

Maar eigenlijk wou ik het over iets anders hebben. Van Liesbeth kreeg ik een link doorgestuurd van een artikel in de Nederlandse krant NRC-handelsblad.  Een paar fragmentjes:

Iedereen heeft steeds meer spullen. Een klein aantal mensen trekt een grens, zij gooien (bijna) alles weg.

Sentimenteel kun je Niall Doherty bepaald niet noemen. Vorige week verbrandde hij nog de dagboeken uit zijn middelbareschooltijd. Alleen een paar memorabele pagina’s gingen in de scanner.  Sentiment is het eerste wat een minimalist moet zien kwijt te raken. Hoe gooi je anders een fotoalbum weg dat je van je vrienden kreeg voordat je naar een ver land vertrok? Doherty doet dat zo: scheur de foto’s eruit, scan ze in en voed ze aan de versnipperaar. Het lege album geef je weg.

Doherty, een Ierse webdesigner en schrijver, is een geoefende weggooier. In nog geen vier maanden tijd verkleinde hij zijn bezit van 350 dingen naar 62. Pardon, 63 – deze week kocht hij een nieuwe spijkerbroek. Aan de telefoon (heeft-ie nog) wil hij wel uitleggen hoe hij dat deed.

1. Maak een lijst van alles wat je hebt. 2. Streep elke week tien of twaalf dingen weg. 3. Stop die in een doos in de hoek van je kamer. 4. Als je ze na een maand nog niet hebt gemist, gooi ze dan weg. En 5. koop niks nieuws.

Internet staat vol met sites over hoe je het met minder spullen kunt doen. Een paar populaire: Francine Jay van missminimalist.com. Nu hoef je helemaal niets in de container te kieperen. De moderne minimalist die niet te veel comfort wil inleveren, kan meedoen aan een andere trend: lenen. Dat bestond altijd al, maar nu heet het collaborative consumption. De term werd begin dit jaar opgevoerd in het boek What’s mine is yours, waarin stond dat internet en smartphones het lenen en huren van spullen faciliteren. Het web als speel-o-theek, maar dan met alles: auto’s (Greenwheels), tuinen (Gardensharing), designkleding (Fashionhire), films (Netflix), geld (Zopa), slaapplekken (Couchsurfing).

Martin Hietkamp (33, eigenaar van een internetbedrijfje) las dat boek ook. Hij opende vorig jaar de site spullendelen.nl, waarop je op de kaart van Nederland kunt zoeken wie in je buurt een bakfiets of boormachine te leen heeft. Het idee dat iedereen in de straat maar een grasmaaier moet hebben, staat hem niet aan. Al 1.730 mensen doen mee, met name in de grote steden.

Hietkamp is “niet fanatiek minimalist”, hij wil slechts “onbenut potentieel” gebruiken. Dat doet hij anders dan Vincent, een basisschoolleraar van 26 uit Heerhugowaard, van de site b-basic.com. Die woont met heel weinig spullen in een huis met drie kamers. In kleine stapjes reduceerde Honigh zijn bezit tot – laatste telling – 136 voorwerpen.

En dat allemaal in een kwaliteitskrant met veel aandacht voor economie. Goed nieuws nog; Spullen Delen werkt ook voor België. Ik heb me alvast aangemeld.  Laat ons maar energie stoppen in het samen onafhankelijker worden van energie en grondstoffen. Ook de meest ontwikkelde landen kunnen daar wel eens een nood aan hebben.

13 reacties op ‘spullen delen ook in België

  1. Toch enkele bedenkingen
    1. Toch ook nog even letsen (www.letsgent.be) erbij vermelden, alhoewel dat niet zo erg werkt als het op verminderen aan komt.
    2. Veel van die fysieke spullen worden gedigitaliseerd, daar moet je op zich goed spul, vaardigheden, tijd en dus geld voor hebben
    3. Hoewel ik het met de bedoeling eens ben, zijn er andere strategieën dan minimalisme mogelijk. Ik heb gegarandeerd meer dan 1000 spullen, te beginnen met een muur vol boeken. Maar ik ga dan weer voor een huis met de mogelijkheid zoveel mogelijk mensen zoveel mogelijk functies aan te bieden. Dus mijn huis met (bijna) alles erin is het voorwerp van collaborative consumption 😉

    Like

  2. Weg gooien om weg te gooien lijkt me nu ook wel een beetje erover. lijkt me meer een psychologische oefening dan iets waar de wereld baat bij zou hebben. Weggeven wat je niet nodig hebt aan anderen die het anders nieuw zouden kopen. Of uitlenen aan anderen is dan weer iets positiefs.

    Tevreden zijn met wat je hebt is vermoedelijk de onderliggende filosofie. Niet gevangen raken in de spiraal van consumptie die de marketing ons probeert op te leggen. Dat kan ik alleen maar aanmoedigen.

    En voor zij die dan toch iets willen of moeten kopen, even mijn persoonlijke visie meegeven.
    Als je iets koopt, geef dan voorkeur aan duurzame goederen. Liefst ook duurzaam geproduceerd, maar vooral ook duurzaam op zichzelf. Iets wat niet gemaakt is “voor de goedkoop” en al na 1 of 2 jaar kapot is. Of uit de mode, da’s nog erger!
    Ik geef liever iets meer uit om iets te hebben dat lang kan meegaan.

    Iets laten herstellen is ook een vergeten reflex aan het worden bij veel mensen. Het werkt niet meer, er zit een deuk in, …… weggooien dus! NIET DUS!
    Vorige week nog een nieuwe rits laten steken in mijn winterjas van meer dan 6 jaar oud. Heeft me 25 euro gekost. Een volledige nieuwe jas zou me rond de 150 euro gekost hebben. Maar die oude jas is infeite nog in zeer goede staat, waarom zou ik hem weggooien?

    Like

  3. Ook eco en nog supergezellig ook is een weggeeffeestje. Ik gaf er gisteren eentje bij me thuis. Je nodigt je vrienden uit en laat ze kiezen uit al je spullen die je niet meer nodig hebt. Zij mogen op hun beurt spullen meebrengen om weg te geven aan de andere genodigden.
    Ik ben van redelijk wat spullen af, heb er mensen mee blij gemaakt en heb er zelf wat (voor mij) nuttige dingen bijgekregen.
    En wat niet meegenomen werd, gaat binnenkort naar de kringwinkel.

    Like

  4. Ben ik dan weer kapitalistisch als ik er liever mee op de rommelmarkt sta en er wat (klein)geld aan verdien?

    Maar inderdaad, een mens spaart zoveel rommel. Ik durf niet te tellen hoeveel spullen ik in mijn eentej verzameld heb….

    Like

  5. Architect, docent en schrijver Carolyn Steel komt naar aanleiding van de Nederlandse uitgave van haar bestseller The Hungry City, praten over haar visionaire kijk op voedsel in de stad.
    Verder met Zef Hemel (directeur Dienst Ruimtelijke Ordening te Amsterdam), Debra Solomon (kunste-naar, aangesloten bij STROOM, maakte van alles over zelfstandig voedselvoorziening in steden) en Jutka Halberstadt (promoveert aan de VU op zaken als obesitas en de psychologische relatie tussen voedsel en de mens).
    Maar ook met lekker (biologisch) eten, een topkok en meer!

    Feiten:
    • Steden beslaan maar 2% van het oppervlakte van de aarde maar leggen beslag op 75% van alle hulpbronnen.
    • Een derde van de wereldgraanoogst wordt aan vee gevoerd.
    • 40% van de volwassen Nederlanders lijdt aan overgewicht.

    • Ongeveer een derde van al het eten dat we kopen gooien we weg… Waarom?

    Kunnen we ook weggeven.

    De weggeefflyer is door mede transition towner uit Breda ontworpen, en mede door mij op de kaart gezet. Nu staat het hier en in de krant. We kunnen samen zoveel bereiken! Kijk wat je allemaal kunt ondernemen en waar je aan kunt sluiten. Juist nu….
    daarnaast blijft goed stemmen natuurlijk belangrijk als het zo ver is ;-))
    Zowel in Nl als bij jullie.

    Spread the word en deel je spullen, neem ze evt. mee naar de landelijke genoegdag en spreek daar samen af. Al heb ik geen ruimte voor het tonen van grasmachines en/of opblaasbare zitkussens 😉

    Like

  6. Wij delen spullen en kennis met onze overburen. Werkt heel goed voor ons allemaal.
    Ons huis is vrij vol en ik zou best het één en ander weg kunnen doen. Onze zoons staan op het punt het huis uit te gaan. Kunnen zij mooi uitzoeken wat ze willen hebben. De rest geef ik wel weg.
    Met vriendinnen gaat het net zo. We delen met elkaar van onze overvloed.

    Like

  7. Bedankt voor de aandacht voor spullendelen.nl op lowimpactman.be! Het heeft al aardig wat aanmeldingen uit Belgie opgeleverd.

    Er is nog geen aparte spullendelen.be versie, wellicht dat ik die domein naam binnenkort aan de site kan gaan koppelen als meer Belgen hun weg naar de site vinden.

    Mensen uit Belgie kunnen zich wel gewoon aanmelden en alvast meedoen met het delen van hun spullen en kijken wie er bij hen in de buurt al meedoet. Des te meer mensen in je omgeving, vrienden en collega’s meedoen, des te beter het gaat werken.

    Ik zie je waarschijnlijk zondag op de Landelijke Genoegdag in Tilburg (NL) aanstaande zondag Low Impact Man! 🙂

    Like

  8. Voor Gent en omstreken: ga naar de site spullendelen.nl. , vul enkele gegevens in, beschrijf enkele leenvoorwerpen en vooral: zoek iedereen in het gentse en vraag vriendschap aan. Op die manier ontstaat dan een lokale ‘club’…

    Like

  9. Ik ben toevallig het boek “what’s mine is yours” aan het lezen, ik heb het via LETS geleend van iemand. Heel interessant. En het spullendelenconcept is in ieder geval een leuke aanvulling op het letsen en het autodelen dat we al doen. Ik zou het ook erg fijn vinden moesten steeds meer mensen dingen ter beschikking stellen van anderen. Kan alleen maar positieve gevolgen hebben voor iedereen 🙂

    Like

  10. Bedankt voor de publiciteit voor mijn online blog b-basic.com . Ik hoop dat ik deze manier een bijdrage kan leveren voor de buren uit het zuiden.

    Minimalist zijn is voor mij geen doel op zich. Het is een hulpmiddel dat ik inzet om mijzelf te blijven concentreren op dingen die ik belangrijk vind, zodat ik me niet bezig houd met onnodigheden in mijn leven. Het doel is niet om zo min mogelijk spullen te hebben. Dat is dezelfde obsessieve gretigheid als meer spullen willen maar dan andersom. Of ik nou 500 spullen nodig heb of 20, als ze maar allemaal een bijdrage leveren aan mijn leven.

    Vincent

    Like

Plaats een reactie