Zo, het ziet er naar uit dat we alvast dit jaar geen nieuwe regering meer zullen krijgen. De situatie zit (net als het verkeer vandaag) muurvast. Ik ga alvast niet meedoen aan het spelletje om iemand gelijk te geven, want blijkbaar vergroot dit enkel de tegenstellingen. De Vlamingen vinden dat zij gelijk hebben, de Franstaligen vinden dat zij gelijk hebben. Terwijl ze natuurlijk allebei gelijk hebben én allebei ongelijk.
Blijkbaar is er een groot onvermogen gegroeid tussen beide gemeenschappen om zich in te leven in de wensen, de angsten, de drijfveren van de andere. Politici aan beide kanten van de taalgrens hebben hun best gedaan om een vijandbeeld te creëren om daarmee hun eigen positie te versterken, en nu maken die collectieve beelden van de ander het zo goed als onmogelijk om mekaar te vinden. Nieuwe verkiezingen zullen de zaak nog moeilijker maken want de beide blokken zullen er allebei nog sterker uitkomen.
Tijd dus om op een ander niveau naar de situatie te kijken. Alle beproefde recepten om uit de impasse te geraken falen omdat ze deel uitmaken van hetzelfde denkpatroon als het patroon dat de problemen heeft veroorzaakt (de bekende stelling van Einstein). Het systeem zelf zit vast.
Ergens las ik in een krant (ik weet niet meer van wie het idee kwam) een voorstel tot een soort volkstribunaal. Waarbij je enkele honderden mensen uit verschillende lagen van de bevolking samenbrengt om intens na te denken over oplossingen. Geen politici of mensen die uitgesproken belangen moeten verdedigen. Deze groep krijgt dan ruim de tijd om samen en onder begeleiding van procesbegeleiders tot een nieuw model te komen. Het gaat dan niet meer over onderhandelingen tussen 2 taalgroepen, maar tussen enkele honderden mensen die samen naar werkbare oplossingen zoeken. Er zijn ongetwijfeld nog wat vraagtekens te zetten bij zo’n aanpak, maar we zullen toch eens iets anders moeten proberen…
Vandaag ga ik – ondanks treinstakingen- naar Houthulst voor een lezing (dit worden dus enkele uren op de bus), en graag maak ik nog even reclame voor het komende groene filmfestival in Gent:
Mijn kijk op de voorbije week kan je ook hier nog eens lezen.
Low Impact Man 
Via Broer Noud.
Broer & Noud & pleiten voor experimenteren met Stuurschappen.
Een Stuurschap krijgt verantwoordelijkheid en bevoegdheid om besluiten voor te bereiden, te nemen en om een budgetten toe te delen. Het is een tijdelijke institutie, een groep mensen waarvan de samenleving checkt of vertrouwenwekkende personen er zitting in hebben en of die de goede stappen doorlopen.
Een Stuurschap heft zichzelf in principe op als het besluit genomen is. Daarom noemen we het ook wel fluide stuurschap. Engelse woord: Decision making communities.
Decision making communities past naadloos in de Angelsaksische wind die Meshworks heet, waar maatschappelijk complete netwerken worden verbonden tot het samen uitvoeren van complexe veranderingen. Inclusief bestuurders.
Het is wél een clash met de monopolies in besluit-vorming. Maar een logisch vervolg op besluit-voorbereiding van de laatste tien jaar (CoP’s en Transitiearena’s).
Wie durft dit experiment als eerste aan?
erg interessante site.
LikeLike
Stuurschappen, meshworks, …
Klinkt super, ik ben voor!
LikeLike
Ik weet niet of een volkstribunaal de zaak zal oplossen. De meeste mensen handelen en denken uit eigenbelang, dus die 100 mensen willen vooral lagere voedselprijzen, lagere brandstofprijzen, ongelimiteerde snelheid op de autosnelweg enz.
Natuurlijk krijg je een mix van mensen, waarbij er ook een deel wel responsabel zal oordelen, maar een deel ook niet. De kans is groot dat de uitkomst identiek dezelfde zal zijn als onze huidige maatschappij.
En dan kom ik terug op mijn stelling dat er problemen zijn die nooit opgelost geraken en problemen die zichzelf oplossen…
LikeLike
In die optiek hekel ik een beetje de groene aanpak. Het gaat altijd over milieu en de planeet, veel te weinig over het sociale aspect en helemaal al niet over de economische aspect. En daar schiet de groene groepering altijd de bal mis.
Daken isoleren? Ja, want we besparen brandstof en dat is natuurlijk goed voor het milieu. Maar minder brandstof verbruiken is ook een sociale maatregel, zeker voor de lagere inkomens.
Mens, geld en milieu besparen, dat is het verhaal dat men moet vertellen. En vooral niet teveel met het belerende vingertje wijzen, want dat hebben de mensen niet graag. Je moet ze verleiden met alternatieven en die moeten zodanig zijn uitgewerkt dat men echt wil overstappen.
Als ik vertel dat ik iets doe aan mijn ecovoet, dan krijg ik een geeuw, maar als ik iets vertel over het feit dat ik met (nu wonen we in een groter huis sinds de huizenruil) €1100 per jaar rondkom voor gas, water, elektriciteit en biopellets (gezin van 4), dan gooi ik hoge ogen. Mijn ouders die nu in mijn energiezuinige woning wonen komen zelfs aan ongeveer €600 per jaar voor alles. En dan kan je mensen beginnen te verleiden tot alternatieven.
Mensen zijn bereid om iets bij te leren, niet om de les gelezen te worden!
LikeLike
Juist, duurzame ontwikkeling heeft zeker veel te maken met sociale gelijkheid (of toch gelijke rechten en kansen).
Het heeft bij mij ook wel een hele tijd geduurd eer ik dat ten volle besefte. Vroeger had ik meer een paardenbril op en was ik volledig gefocussed op milieu en natuur. Nu vind ik nog steeds dat dit de belangrijkste aspecten zijn, maar dat je om die doelstellingen te bereiken ook de sociaal zwakkeren en de ontwikkelingslanden moet meekrijgen.
En waarom is milie en natuur belangrijk? Omdat je zonder een gezond leefmilieu geen menselijke maatschappij kunt hebben. We zijn 100% afhankelijk van onze planeet, als het daar niet goed mee gaat is het gedaan met ons.
Momenteel is de mensheid druk bezig met de tak aan het afzagen waar we zelf op zitten. Met als reden, allerlei niet-essentiele dingen zoals “ik wil een warm bad, elke dag!”, “ik wel dikke biefstukken eten”, “ik wil een grotere auto”, ……
En volgens mij is er nu al vanuit diverse hoeken veel aandacht voor sociale aspecten (het haalt nog niet genoeg uit). Maar de aandacht voor milieu en natuur komt nog steeds uit dezelfde hoek. Stilaan beginnen anderen ook wel rekening te houden met de milieu-thema’s, maar dan sterk verwaterd en dikwijls “verkracht”. Zoals de auto-industrie die het milieu thema aangrijpt om meer auto’s te verkopen.
Dus is het nodig dat de miliebeweging blijft aandacht besteden en roepen dat het 5 na 12 is. Maar in de implementatie moet er aandacht voor zijn dat de sociaal zwakkeren ook meekunnen.
Ik denk verder dat er bij Groen wel aandacht is voor zo’n gezonde mix. Da’s alvast een goede zaak
LikeLike
Amen!
LikeLike