Zoals je hier al meermaals en wellicht tot vervelens toe kon lezen: de tijd dringt en we kunnen maar best met zijn allen aan de slag om onze milieu-impact te verkleinen. Hier komt een uitgelezen kans om er iets aan te doen. Eos magazine lanceert samen met Natuurpunt en Ecolife een Low Impact Maand. In deze maand (november, dus nog even geduld) kan je een eigen Low Impact experiment opzetten gedurende vier weken.
Je kan je eenvoudig registeren op hun site en dan krijg je vanaf 1 november een reeks tips en mogelijke acties voorgeschoteld. Door de acties uit te voeren en te registeren krijg je ook te zien in welke mate je acties ook iets opleveren.
Eos pakt trouwens met nog een nieuwigheid uit: een talking-tree. Het gaat om een honderdjarige beuk aan de rand van het Zoniënwoud, maar onmiskenbaar in stedelijke omgeving gelegen. De boom werd opgetuigd met een tiental apparaten die onderstaande waarden meten, die via software in volzinnen worden vertaald. Op basis van de veranderende parameters gaat hij twitteren over hoe hij zich voelt. U kunt het wel en wee van de talking tree volgen via YouTube, Flickr en Soundcloud en hem zelfs tot vriend maken op Facebook. De boom laat weten hoe het zit met luchtvervuiling, concentraties ozon en CO2, lawaai en extreme temperaturen. Als bomen konden spreken, wat zouden ze dan vertellen over de impact daarvan op hun gezondheid?
PS: via deze weg nog een berichtje voor WIM Van Geert. Ik kreeg van jou een storting voor het boek maar ik heb je adres niet op het op te sturen. Kan je je adres eens doorgeven via steven@lowimpactman.be Bedankt.
Low Impact Man 
Ik ga kijken naar de sites Steven.
LikeLike
Ecologisch leven is inderdaad tips volgen, maar ook zelf kritisch blijven zoeken naar oplossingen. We hebben daarnet onze eigen asperges in de tuin geplant. Volgend jaar moeten we dus niet meer naar de supermarkt gaan voor verse asperges. En dat scheelt weer in verpakking, brandstof, transport… alle beetjes helpen. Ik merk wel dat een grote moestuin heel positief kan zijn op je impact, maar ook vermoeiend 🙂 Je moet er veel tijd en energie voor vrij maken, maar de beloning van verse courgettensoep is natuurlijk onbetaalbaar.
Maar niet alleen voor de ecologie is een moestuin belangrijk. Je merkt pas goed dat de smaak van gekochte groeten vaak waardeloos is, als je zelf beter weet en eet met verse groenten uit de tuin. Ik lust gewoon geen gekochte groenten meer, want ze proeven naar … water!
LikeLike
Als je vindt dat je er (te) veel tijd en energie in moet steken dan kan ik je adviseren je te verdiepen in permacultuur. Nog beter voor het milieu (dan biologische landbouw), meer opbrengst en minder werk.
LikeLike
Ha beste tuinman! 😉
Zelf woon ik op een appartement in de rand van de stad. Veel groen om me heen. Maar geen tuin. Deze weken ben ik met een lage carbonfoot, mijn vakantie in Nederland gebleven.Veel transition town initiatieven heb ik bezocht, en bijna alleen groente uit eigen tuin gegeten. Heerlijk gegeten, voor een klein bedrag. Inderdaad lijkt het me wel ook veel werk. Je kunt (met goede afspraken) de tuin ook delen?
Een site waarbij je elkaar misschien kunt vinden, is niet commercieel. http://www.spullendelen.nl rubriek tuinen. Als er meer mensen uit de buurt zich aanmelden?
Wordt de kans groter, dat je ook hulp kunt vinden.
Zelf heb ik een 100% kantoorbaan en wil best eens sjouwen, maar ik woon te ver weg 😉
Super dat je het goede voorbeeld geeft. We zouden veel hoger in kunnen zetten op Lokaal voedsel. Wordt onmisbaar in deze ‘Age of Stupid’!
Met dank aan deze weblog, krijgt het gedachtegoed gelukkig wel meer aandacht. Voedsel wordt duurder (Rusland/graan), en olie ook. Lokaal voedsel onmisbaar!
Heb je een moestuin en zoek je ook tijd?
Kijk eens op die site, maak reclame bij je buen, en wie weet vind
je wel een gezellig tuinmaatje.
Sámen courgette soep eten is ook lekker!!
Vrolijke en wel bezorgde Transititie groet,
Godelieve Engbersen
Transition Town Tilburg
LikeLike
Leuk idee. Ik ga het zeker verder onderzoeken. Tot hiertoe los ik het op door overschotten aan familie en vrienden te geven. Aardbeien hebben we (als ik me niet vergis) 6kg weggegeven. Aardappelen zal 25kg zijn, eieren wil ik al niet meer tellen (maar ik denk in de buurt van 800 per jaar; 4 kippen en ook 4 eieren per dag), …
Maar het is natuurlijk een prachtige ZEN-therapie. Er is niets beters (buiten mijn Jazz-muziek dat ik speel) om tot rust te komen.
Nu zitten we nog met veel courgetten, 90 preien, 25 kolen, opnieuw de volgende lichting aardbeien, veel tomaten en bergen sla. We hebben ook nog een rij andijvie geplant waar onze bonen stonden.
En hopelijk volgend jaar verse asperges…
LikeLike
hangt ervan af waar je je groenten koopt natuurlijk. voor mensen zonder moestuin : koop je groensels gezamelijk met een voedselteam bij een lokalere bioboer en je weet terug hoe o.a. wortels horen te smaken.
LikeLike
Dat is natuurlijk een feit. Echter, de meeste groenten uit een supermarkt komen hier al lang niet meer binnen. Het is bijna een kunst hoe ze tomaten kunnen kweken die naar water smaken.
Ook onze eieren van onze eigen kippen zijn veel smakelijker dan die van een supermarkt. Het kleur van de dooier is al een groot verschil.
LikeLike
Ik koop mijn groenten en fruit gewoon in de groentenwinkel en die smaken zoals groenten en fruit horen te smaken. Toen ik nog thuis woonde aten wij ook een aantal zelfgeteelde groenten, eerlijk gezegd smaak ik geen verschil tussen zelfgeteelde groenten en groenten uit de groentenwinkel.
LikeLike
@Renaat. Wij werken al volgens dat principe. Maar het neemt niet weg dat er nog onkruid groeit dat je moet wieden, dat (ondanks ons insectenhotel) je de tuin moet inspecteren en vooral gevoelige planten (zoals kolen, sla etc) moet controleren op slakken, koolvlinders enz.
We kopen al heel wat ziekteresistente soorten, zoals onze aardappelen, maar toch moet je nog werken in een moestuin, en dat vergeten sommigen. Aardappelen aanhogen, aardbeien plukken, bonen aftrekken, … En dat is allemaal niet erg als je 5 aardbeienplantjes hebt, maar als dat er 100 zijn 😉
Ga dan maar effe op je knieën zitten en een tijdje plukken. Bovendien moet je (Permacultuur of niet) altijd je voorzorgen nemen. Zo moet je ook netten spannen tegen de vogels. Anders is je opbrengst van aardbeien niet echt om over naar huis te schrijven. Maar ook plastic folie over de aardappelen, zodat ze niet afvriezen, en als de vorst verdwenen is de plastic er terug af zodat ze niet stikken of beschimmelen…
In een redelijke moestuin heb je elke dag werk om eitjes te rapen, de composthoop eens met de riek rond te zetten, groenten te controleren, etc. En sommigen onderschatten de arbeid die er bij komt kijken.
@Lieve
Je mag eens groenten komen halen uit onze tuin. Je gaat echt wel het verschil merken. Ik geef toe, enkele jaren geleden kochten wij ook alles in de winkel, totdat we onze eerste zelfgekweekte kerstomaten op eenzelfde bord legden als de gekochte. We dachten er niet bij na, maar na enkele tomaten vroeg ik aan mijn vrouw of het een ander ras was, aangezien ze niet zo goed smaakten (meliger en tegelijkertijd waterachtig). Maar we kwamen tot de vaststelling dat alle tomaten van hetzelfde ras waren. Het verschil in smaak zat hem waarschijnlijk in de versheid (tomaten per vliegtuig zijn al enkele dagen oud) en de manier van kwekek (hydrocultuur).
Ik mag wel niet teveel reclame maken want de meeste van mijn familie en vrienden wandelen hier al ondertussen buiten met onze groenten en eieren. En dat heeft blijkbaar zijn rede 😉
LikeLike
Ik besef nu nog eens des te meer hoe gelukkig wij mogen zijn. Wij delen een tuin met oma en opa en zij zijn de beste tuiniers die we ons kunnen voorstellen. Dus smullen wij van verse groenten en fruit (beperkt), genieten wij van een bloempracht, zonder dat wij iets zelf moeten doen. We mogen wel zelf oogsten, maar daarover durven we zeker niet klagen.
Daarnaast bakken oma en opa ook zelf vers brood, telkens met andere granen en pitten.
ps: Heeft er iemand ervaring met het kweken van (kerst)tomaten, paprika’s en komkommers zonder serre? Is dat te doen in ons wisselvallig klimaat? Volgens opa en oma moeten we daar niet aan beginnen, maar misschien bestaan er wel soorten waarmee het beter lukt?
LikeLike
martine, wij,hebben al jaren een groententuin en kweken trostomaten, kerstomaten en vleestomaten , paprika’s en pepertjes zonder serre. Elk jaar hebben wij een zeer grote opbrengst dus lukt het perfect om bovenstaande groenten zonder serre te kweken wat opa en oma ook beweren…. We nemen ook altijd zaad van eigen kweek om het volgende jaar opnieuw te gebruiken. Momenteel heb ik al zaden genomen van pepertjes, paprika, alle soorten tomaat, pompoen, courgette….. om volgend jaar te zaaien. Indien je verdere info wil, moet je ’t maar vragen (ik weet niet of je via deze website privémails kan sturen)
LikeLike
@Martine
Al onze kerstomaten, paprika, pikante pepers, courgetten etc kweken we gewoon in de tuin. We zijn wel van plan om een serre te bouwen, maar voorlopig doen we het zonder.
Wij hebben al verschillende jaren succes met deze groenten. Ze zijn dus zeker goed te kweken in ons gematigde klimaat. Wel opletten met tomaten bij dit weer. Ze afdekken met plastic is de boodschap, anders gaan ze barsten van de regen. Dat doet natuurlijk niets als je de tomaten in de saus verwerkt, maar het ziet er natuurlijk niet zo fraai uit als ze worden gebruikt voor versiering op bijvoorbeeld een koude schotel.
Als je goed kijkt zie je op de foto’s die we op Facebook hebben gezet (over onze aanplanting van onze asperges) de grote pikante pepers hangen, waarvan iedereen zegt dat ze hier niet te kweken zijn. Maak je dus daar zeker geen zorgen over, dat lukt prima
LikeLike
Nog een interessante campagne van Eos: de sprekende boom van Brussel, waarin je (in het Engels) de gevoelens en leefwereld van een boom kan volgen met filmpjes..
talking-tree.com
http://theinspirationroom.com/daily/2010/the-eos-talking-tree/
“The Eos Talking Tree:
EOS magazine in Belgium is giving Nature the means to talk to humans through social media. Working with creative agency Happiness Brussels, Eos has launched “Talking Tree”, a campaign that turns the environmental debate on its head by giving a voice and “feelings” to a 100 year old tree living in Bois de la Cambre, on the edge of Brussels. The tree has been hooked up to a fine dust meter, ozone meter, light meter, weatherstation, webcam and microphone, providing regular updates to followers through YouTube, Flickr, Twitter, Facebook and Soundcloud. “
LikeLike
Oeps, dat stodnd natuurlijk al vermeld bovenaan deze pagina 😀
LikeLike