De voorbije 24 uur was ik op 3 vergadering in verband met de campagne. Voor degene die denken dat democratie een simpele zaak is: hier een ontnuchterend verslagje van achter de schermen.
Voor de leek zal ik eerst wat termen en structuren toelichten. Dit zijn dus de puzzelstukken.
Bij Groen! is er een nationaal campagneteam, een provinciaal campagneteam en een Gents campagneteam. Daarnaast heb je nog lokale afdelingen (bijvoorbeeld Sint-Amandsberg). Op al die niveaus wordt druk vergaderd en gewerkt. Ik was gisteren op het Gents campagneteam en op de vergadering met de kandidaten. Deze morgen was er dan een aperitief vergadering voor de afdeling Sint-Amandsberg. ( wat er gemeenschappelijk is bij al deze vergadering: enthousiaste mensen en een behoorlijke portie chaos.)
Wat kandidaten betreft is er vooreerst de categorie ‘gepollde’ kandidaten. Zij werden op het ‘pollcongres’ gekozen om de belangrijkste plaatsen op de lijsten in te vullen. Ze worden ook wel de topkandidaten genoemd en enkel van deze kandidaten worden affiches gemaakt ( de zogenaamde ‘koppen’). Alle andere kandidaten zijn dus ‘niet-gepold’. Een aantal daarvan worden beschouwd als bijzondere ondersteunde kandidaten. Het gaat onder andere om Joke De Vynck, Marijke Pinoy en ikzelf.
Dan zijn er de verkiezingsmaterialen en technieken. Er zijn uiteraard affiches in allerlei formaten en soorten. Er zijn marktfolders en de canvaskaarten. Dit zijn postkaarten met daarop een foto van een kandidaat en wat toelichting. Deze zijn bedoeld voor het ‘canvassen’, dit staat dan weer voor het deur aan deur aanbellen bij mensen om een gesprekje te voeren. Het algemeen campagne materiaal bestaat dan uit stickers, een Groen!-krant, T-shirts, fietsvlagjes, hesjes, vlaggen, ballonnen, pins, tuinborden en gevelborden.
Het is de taak van al die teams en groepen om dan de nodige acties te ondernemen om al dat materiaal op het juiste moment bij de juiste gebruiker te krijgen. Het leggen van de puzzel dus.
Er zijn bijvoorbeeld de plakploegen voor de affiches. Waarbij zich boeiende gesprekken ontspinnen over welke affiches daarop komen en in welke volgorde. Er zijn namelijk meer affiches met koppen dan er plaats is op de borden. De hamvraag op de vergadering van Sint-Amandsberg was of de ‘latjes’ al op de borden waren geplaatst. Aja, want die latjes moeten duidelijke maken welke deel van de ruimte voorzien is voor welke partij. Aangezien er nog geen ‘latjes’ zijn en de ploegen dit weekend willen plakken was er enige hogere wiskunde nodig om te berekenen waar de Groen! affiches dan wel zouden mogen hangen.
Het provinciaal CT zorgt dan weer voor de organisaties van een aantal zendingen met de post, het ingaan op vragen voor debatten én de organisaties van een reeks ‘Groen!-cafe’s’. Deze cafés zijn inhoudelijke momenten vooral gericht op de sympathisanten. Zelf sta ik op de affiche voor het café in Eeklo (28 mei ), Gent (31 mei ) en Oudenaarde (7 juni ).
Op de Gentse vergadering passeerde dan weer een hele waslijst van kermissen, markten, evenementen en buurtfeesten. Wie kan naar welk evenement gaan, welke kandidaat is beschikbaar, hoe profileren we ons?
Welk campagneteam precies instaat voor de briefschrijfacties ben ik al kwijt. Maar hier gaat het dus over het versturen van gepersonaliseerde brieven naar mogelijke kiezers op basis van geleverde adressen van kandidaten. Daar komt weer een hele ploeg vrijwilligers aan te pas om brieven te plooien, adressen te controleren, adressen met de hand te schrijven en enveloppen te vullen.
De lokale afdelingen staan in voor de organisatie van huisbezoeken, de bedoeling daarvan is vooral affiches in het straatbeeld te krijgen. Dit volgens een gecompliceerd systeem van ‘kringen’. Zo heb je de leden – die zijn makkelijkst te overtuigen. Daarnaast zijn er ook sympathisanten in verschillende gradaties. Deze worden de volgende dagen en weken individueel bezocht.
Voor wie nog steeds aan het volgen is: zo’n onderneming vraag nogal wat inzet van mensen en middelen. Gisteren werden zo’n 1000 kilogram affiches geleverd. Gedrukt in een milieuvriendelijke drukkerij met vegetale inkten op 100% gerecycleerd papier. De T-shirts zijn fair-trade en van bio-katoen, op dat soort dingen wordt wel goed gelet. En al is het bij Groen! een pak minder dan bij andere partijen, zo’n campagne heeft onvermijdelijk een behoorlijke ecologische voetafdruk. (Maar liever dat dan een dictatuur)
Het is voor mij als nieuweling wel een beetje zoeken. Ik ga wel eens meedoen met de markten en huisbezoeken – al is het maar om te weten hoe dat is. Verder hoop ik vooral via digitale weg campagne te voeren.
Low Impact Man 