Aangezien ik gisteren in Oostende was heb ik de uitzending van David Attenborough op Canvas kunnen zien. In de documentaire ‘How many people can live on planet Earth’ gaat hij in op de gevolgen van de groeiende bevolkingsgroei én groeiende voetafdruk. Een thema dat hier ook regelmatig ter sprake komt.
Meest hoopgevende vond ik het stukje over de Indiase deelstaat Kerala, waar gemiddeld 1,5 kinderen per vrouw worden geboren. Niet als gevolg van strenge maatregelen zoals een 1-kind regel of gedwongen sterilisatie, maar gewoon door veel te investeren in onderwijs. Daardoor trouwen vrouwen een pak later en kiezen ze bewust voor minder kinderen. Dit lijkt wel de beste en meest humane aanpak zeker om de groei in ontwikkelingslanden te vertragen. Wat ik me dan wel afvraag, waarom hebben we in Vlaanderen de voorbije jaren een stijging van het geboortecijfer? (in 2006 was het 1,75 kinderen per vrouw en stijgende). Het is toch niet omdat vrouwen hier minder naar school gaan dan in Kerala? Of heeft het toch te maken met de druk van politici die vinden dat er meer kinderen moeten geboren worden om de vergrijzing tegen te gaan? (van korte termijn denken gesproken: want als er nu een babyboom komt dan heb je binnen vijftig jaar nog een groter vergrijzingsprobleem)
In elk geval een boeiende uitzending die ons ook bij de vraag brengt: hoeveel tijd hebben we nog om onze impact te verkleinen (door een combinatie van minder voetafdruk en eventueel minder mensen). Wetenschappers houden het op 5 tot 10 jaar.
Er zijn een paar internationale campagnes gestart die daarop inspelen. Zo is er het ‘100 maanden project’. Het uitgangspunt is dat we zo’n 8,3 jaar hebben om het klimaat te redden. Je kan hier alles lezen over dit project, en je natuurlijk ook zelf aanmelden.
Een hele reeks internationale organisaties lanceren dan weer een andere campagne: FOUR YEARS. GO. Ze willen de wereld veranderen tegen 2015. Dus nog wat sneller. Het ziet er allemaal wel mooi uit en wie weet werkt het ook. Dus een oproep om dit eens te bekijken… en dan meteen aan te melden.
Hoeveel tijd we hebben weet natuurlijk niemand precies. Maar elke dag dat we niks doen is een verloren dag. Aan de slag zou ik zo zeggen…
we zullen wel een groeiend geboortecijfer hebben
a) door migratie + een groter aantal kinderen in andere ‘culturen’
b) tegelijk merk ik ook dat het meer en meer bon ton wordt om drie kinderen te hebben, ook al heb je als vrouw lang gestudeerd en een ‘carrière’.
of is het omdat ons levenspeil zoveel is verhoogd dat het niet meer nodig is dat vrouwen ook voltijds werken, en meer tijd kunnen vrijmaken voor een gezin, en er dus nog wel ééntje bij kan?
Vroeger’/ tot voor een paar jaar leek een gezin met drie kinderen me eerder een uitzondering. Nu voel ik me soms scheef aangekeken omdat we er ‘slechts’ twee hebben en worden er vragen gesteld of er niet nog ééntje bijkomt.
inderdaad een misplaatst nobel streven van de bevolking om iets te doen aan de vergrijzing?
LikeLike
Is die documentaire niet van David Attenborough? Richard Attenborough is zijn broer, die acteur is.
LikeLike
Ik heb die documentaire ook gezien en vond het zeer duidelijk en overtuigend gebracht.
Ik heb de volgende dag meteen een tandje bijgestoken qua ecologisch gedrag door mijn douche te vervangen door een wasbeurt aan de lavabo.
Dat grote gezinnen weer in zijn, is mij ook al opgevallen in m’n omgeving (meestal hooggeschoolde tweeverdieners). Twee kinderen wordt als saai en burgerlijk gezien, denk ik. Met drie kiest men echt voor de gezelligheid van een groot gezin.
Daarenboven hebben veel vrouwen van mijn generatie hun kinderwens lang uitgesteld en krijgen jongere vrouwen hun kinderen nu vroeger. Dat alles samen zorgt natuurlijk voor een babyboom.
LikeLike
Er is nog veel werk aan de winkel, en het gaat toch een beetje de verkeerde richting uit. Dit concludeer ik uit de volgende dingen:
– Gisteren op het journaal hoor ik Hilde Crevits uitleggen dat 70% van het autoverkeer NIETS te maken heeft met woon-werkverkeer. Dus naar de bakker om de hoek, naar familie, recreatieve uitstappen etc zijn verantwoordelijk voor 70% van het autoverkeer. Hieruit kan ik enkel concluderen dat autorijden VEEL te goedkoop is
– De Vlaamse regering gaat blijkbaar het autorijden nog verder aanmoedigen, door een aanzuigeffect te creëren. Ze gaan namelijk de Brusselse ring verder verbreden tot 17 VAKKEN. Je leest het goed! Greenpeace had hier al tegen geprotesteerd. Alternatieven zijn Brussel ondertunnelen, of een parallelle ring die loopt van Leuven, over Mechelen naar Aalst. Een laatste optie is de ring aan de onderzijde (waterloo etc) sluiten.
– Ecologische auto’s zijn blijkbaar alleen op papier ecologisch, maar in de praktijk vervuilen ze tot 70% meer dan wat ze aangeven. Hierdoor vallen ze in theorie allemaal uit de bood voor een ecologische korting van de regering.
Ik heb het gevoel dat het allemaal groene lipstick op een vuil zwijn is. Veel beloven, maar in praktijk alles laten aanslepen. En die brug in Antwerpen? Die komt er toch. Dat referendum is er volgens mij enkel geweest om aan imago-building te doen.
In onze gemeente zien we net hetzelfde gebeuren met politici. Er worden extra aardgasleidingen aangelegd. En in plaats van de vrachtwagens voor zijn deur te laten rijden, heeft de burgemeester fijntjes beslist dat de vrachtwagens moeten omrijden, door een dorpskern waar kinderen wonen, zodat meneer geen last heeft van de vrachtwagens.
Dat is de echte Belgische politiek.
LikeLike
die windturbines staan te dicht tegen mekaar : de wieken zijn direct kapot …
en waarom mogen enkel conservatieven en liberalen meedoen ??
LikeLike
De stijging van het geboortecijfer in Vlaanderen heeft mijn inziens ook te maken met de allochtone populatie waar het bij de meeste gezinnen nog steeds de gewoonte is om 3-5 kinderen te hebben.
Hoewel men het omgekeerde beweert, wordt er bij deze mensen nog ontzettend veel gehuwd met een partner die uit het ‘thuisland’ komt en dus de taal niet machtig is, de educatie van hier niet heeft, ook geen ‘hogere’ opleiding heeft genoten en de rest laat zich een beetje raden…
En verder zijn er inderdaad weer grotere gezinnen.
Gewone mensen die graag 3 of 4 pateekes hebben rondlopen thuis en niet te vergeten de nieuw samengestelde gezinnen waar er niet zelden 1 of meerdere liefdesbabys worden geboren, bovenop de kinderen die beide partners uit een vorige relatie hadden.
Grtz, een moeder van 4 kinderen (3 eigen kinderen en 1tje die met de nieuwe partner meekwam ;o)…)
LikeLike