De voorbije weken heb ik me door het boek van Aviel Verbruggen geworsteld. Niet makkelijk, ik heb ook niet alle technische stukken doorgenomen, maar het is een zeer duidelijk en helder betoog rond energie. Aviel Verbruggen is een bekende energie- en milieu-econoom die ten strijde trekt tegen het mateloos gebruik van fossiele energiebronnen én tegen kernenergie. Hij wijst op de fouten die de voorbije decennia gemaakt zijn door het merendeel van overheidssubsidie naar de nucleaire sector te laten vloeien. Als dit bedrag toen was geïnvesteerd in hernieuwbare energie zaten we nu in een heel andere situatie… Hij pleit voor massaal inzetten op energie-efficiëntie gekoppeld aan het optrekken van energieprijzen en invoeren van een correcte taks vanuit het principe ‘de vervuiler/gebruiker betaalt’.
Ik geef hier de laatste paragraaf van het boek weer, een duidelijke oproep om Low Impact te leven…
“De oppositie tegen de transitie naar duurzame energiesystemen, ondersteund door een vooruitstrevende taksombouw, verschuilt zich onder het mom van zorg voor de armere medeburger. Toch zijn het de rijkere boven- en middenklassen, in de rijke en in de arme landen, die de oppositie hardnekkig voeren vanuit kortzichtig winstbejag. Ze willen blijven genieten van de frauduleus laaggeprijsde fossiele brandstoffen en de onbetaalde rekeningen blijven afwentelen op de natuur en op de toekomst, onder de vorm van het rijden met luxewagens, het kriskras vliegen over de wereldbol, het verspillen van schaarse bronnen en natuur in luxehotels en protserige villa”s, en ik dan nog even doorgaan. Het is zeker dat de trapsgewijze stijging van de energie- en emissieprijzen zal ingrijpen in deze levensstijlen. En terecht. Duurzame levensstijlen zijn minder hectisch, stresserend, vervreemdend, onveilig en onzeker dan de hebzuchtige levenswijze die ons eigen geluk bedreigt. Een wereld die niet in woorden maar in daden duurzame ontwikkeling tot stand brengt, biedt uiteindelijke evenveel voordeel aan de rijken. ‘Wederzijds overeengekomen wederzijdse dwang’ onder de vorm van een evenwichtig post-Kyotopakket heeft zoveel meer voordelen te bieden dan lijdzaam te verglijden naar een duale wereld waarin een steeds meer verschrompelende elite zich in de forten van obscene luxe heeft teruggetrokken, en van daaruit manu militari de onduurzame ongelijkheid oplegt. Wat weerhoudt ons, u, rijke medeburger, dit schrikbeeld te voorkomen.”
Aviel Verbruggen, De Ware Energiefactuur, Houtekiet, ISBN 978 90 8924 017 0. (Ik breng het eerstdaags terug naar de hoofdbib in Gent)
PS: wie de ecologische voorstelling ‘Tegen de Lamp’ wil ondersteunen ivm de uitreiking van de Groene Bril kan hier zijn stem uitbrengen (zie linkerkolom)
Low Impact Man 