Van Björn, een trouwe bloglezer kreeg ik een mooi artikel doorgestuurd uit het magazine Goed Gevoel. Dat een tijdschrift dat vol staat met reclame voor redelijk onnodige spullen aandacht besteed aan zes redenen om geen geschenken te kopen is op zich al bijzonder. Daarom neem ik me de vrijheid om het artikel hier even te kopiëren, (uiteindelijk hebben zij ook de mosterd bij de Britse Times gehaald).
Reden 1: we weten niet meer waarom we geschenken kopen
Meest gefrekwenteerde situatie om een geschenk te geven is van oudsher het huwelijk of bij het bereiken van een bepaalde leeftijd. Op die manier willen ouders hun kroost een financieel zetje geven. Kerstcadeau’s werken zo niet meer. In plaats van te focussen op wat echt nodig is, pakken we eender welk cadeau in.
Reden 2: het creeërt verplichtingen bij anderen
Fervente gevers hebben allicht het beste argument klaar: het plezier van het geven is belangrijk. Velen raken opgewonden om een ander iets cadeau te kunnen geven. Wat ze echter vergeten is dat hun vrijgevigheid ook anderen op kosten jaagt. Dat kan de tegenpartij meer schaden dan gedacht.
Reden 3: financiële prioriteiten worden vergeten
Kerstcadeau’s uitwisselen is een spel waar niemand iets aan wint. Ten eerste worden gelijkwaardige cadeau’s uitgewisseld. Je wint er niets bij, zeker niet als je met een verkregen cadeau niets kan aanvangen. Meer nog, het maakt dat je geld niet aan meer nuttige zaken kan besteden.
Reden 4: we geven cadeau’s die niet gebruikt worden
Geschenken waar we niets mee kunnen aanvangen, worden gekocht om een seizoensgebonden verplichting te voldoen. Niet meteen een goede zaak voor je portemonnee en het milieu. Waarom er dan kopen? Zijn we te beschaamd om te suggeren dat we het liever niet doen? Probeer het toch of spreek tenminste een maximaal bedrag af.
Reden 5: kinderen worden materiële snobs
Leggen we bij de opvoeding niet teveel de nadruk op materiële zaken? Hoeven kinderen zoveel speelgoed? Kleintjes amuseren zich ook met potjes of kartonnen dozen en hebben geen boodschap aan de prijs van een stuk speelgoed. Waarom dan onze vrijgevigheid beoordelen op de prijs van een geschenk dat we voor hen kopen?
Reden 6: Duurder en mooier geeft slechte boodschap
Jammer genoeg worden schoolgaande kinderen steeds competitiever en willen ze steeds mooier, duurder en groter. De druk op ouders vergroot en doet hen spullen kopen die ze zich eigenlijk beter niet veroorloven.
Echte spirit
Kerst moet zeker gevierd worden, concluderen de schrijvers van het stuk. Alleen wordt het tijd af te stappen van de steeds toenemende cadeaurage. Samen tijd spenderen met kleine ineengeknutselde hebbedingetjes, attenter zijn tegenover elkaar: dat is de echte spirit van het winterfeest. Misschien bestaat het beste cadeau erin de ander te verlossen van de verplichting om een geschenk te kopen. (lvl)
Wij hebben daar al jaren geleden iets op gevonden. Bij Kerst kopen wij een cadeautje van maximaal €10 en verpakken het. Vervolgens brengt iedereen zijn cadeautje mee naar het feest. Dan wordt er muziek gedraaid en wanneer de muziek stopt is het cadeautje voor jouw. Zo heb je nog eens een echte verrassing. Wanneer je eigen cadeautje wordt rondgegeven, mag je niet meedoen, om te vermijden dat je met je eigen cadeautje weg gaat.
Meestal gaat het bij ons over badzeepjes (ecologisch uiteraard), speelgoed voor de kinderen in hout enz.
Het geeft bij ons dan ook een nadruk op het feest, de maaltijd en niet de cadeautjes.
Voor de verjaardagen vragen we eerst altijd wat men nog kan gebruiken. Dat maakt dat er nooit nutteloze spullen worden gekocht. Meestal gaat het dan ook over huishoudspullen enz, dus dingen die je dagelijks kunt gebruiken.
Enkel de Sint brengt dit jaar voor de kinderen een Nintendo DS. Tja, waarom? Ik heb mijn poot stijf gehouden en gezegd dat het beter is om één nuttig cadeau te kopen dan 10 goedkope prullen om zodoende de afvalberg te beperken. Bovendien is het ook educatief. Door computerspelletjes is onze oudste zoon zijn lui oog bijna volledig genezen (niet alleen afplakken dus) en het is ook educatief. Een konijntje leert de kinderen lezen en schrijven met de stylus (het meegeleverde pennetje). Al spelenderwijs leren dus.
Bovendien is het stroomverbruik van de NintendoDS (klein apparaat op batterij heel laag, vergeleken met bijvoorbeeld een Playstation3. Daar moet je bovendien de TV voor inschakelen, dus het verbruik van die toestellen is gigantisch. Dat, en het feit dat ik daar geen educatieve software voor gevonden heb, heeft mij de keuze voor het andere apparaat gegeven. Ik heb trouwens lang gezocht naar het verbruik van alle gameconsoles, en dat was geen gemakkelijke zoektocht. Binnenkort breng ik daar een artikel over uit.
LikeLike
Je kan natuurlijk ook niet-materiële cadeaus geven. Gewoon een beetje van je tijd wegschenken. Een bon die recht geeft op een avond babysit zal veel mensen met kinderen plezier doen. Of een bon voor tuinhulp, opdienhulp bij feestjes, een zelfgebakken taart, enz.
Die cadeaus vragen je geen geld, wel wat moeite. Maar net daardoor betekenen ze veel meer dan iets materieels.
LikeLike
Mijn ‘schoonfamilie’ houdt een tombola van tien euro, maar ik vind dat niet zo bij mij passen. Ten eerste vind ik tien euro een hoog bedrag voor een onpersoonlijk geschenk en ten tweede is het moeilijk iets te kopen dat iedere aanwezige zou kunnen bekoren (of het moeten pralines zijn).
Vaak koopt men dan ook cadeaubonnen, maar ikzelf weet die nooit te besteden. Ik gebruik ze eigenlijk altijd om cadeautjes van te kopen…
Mijn eigen familie werkt met verlanglijstjes en dat vind ik veel prettiger. Ik zet er dan ook vooral zaken op die ik toch al van plan ben te aan te schaffen, zoals een agenda, zaden of een spijkerbroek. Je mist dan misschien het verrassingselement, maar liever wat minder verrassing dan een onaangename verrassing.
LikeLike
Hier zitten wel wat tips bij die ik zeker wil gebruiken! Al heb ik vorig jaar al gevraagd om geen cadeau’s meer te kopen voor mij.
Maar dat van die 10 Euro lijkt mij wel wat of om die cadeaubons in de vorm van iets anders. Superinteressant.
Ik denk ook niet dat je je moet verantwoorden voor de aankoop van een Nintendo. Onze kinderen hebben dat ook, maar spelen er heel weinig op. Onze oudste heeft dat gekocht van haar eigen gekocht geld bv.Ondertussen heeft zij die een jaar en ik de keren dat ze er op gespeeld heeft kan ik nog steeds op 2 handen tellen. Ze leest liever een boek.
Eéntje speelt er nooit meer op!
Eén heeft net een nieuw spel gekregen van haar meter (heb je dus niet in de hand!) en speelt nu even wat meer.
Bij mij geen gevechtspellen en dergelijke. Dat is echt uit den boze.
En ze moeten het ALTIJD eerst vragen of ze mogen en ik zeg vaak: Nee!
LikeLike
Geef kinderen een leerzaam stuk speelgoed! Dan krijgen ze iets leuks en leerzaams tegelijk!
LikeLike