Ik heb onlangs een paar interessante dingen gelezen over de additieven in ons voedsel. De zogenaamde E-nummers die op alle verpakkingen staan. Dit zijn produkten die toegestaan zijn door Europa, wat natuurlijk niet altijd wil zeggen dat ze ‘goed’ zijn. Vooral voor vegetariërs en veganisten kan het wel eens nuttig zijn dit nader te onderzoeken. De karmijnrode kleurstof E120 (onder andere te vinden in M&M) is gemaakt van het achterlijf van Centraal-Amerikaanse schildluizen. Ook voor vleeseters misschien niet zo’n smakelijke gedachte. E640 komt vooral voor uit het koken van botten en beenderen, en zit vaak in gelatine. En in nogal wat koekjes kan je dan weer E127 terugvinden, wat afkomstig is van varkensvet. Logisch dus dat de producenten liever een hele reeks onbegrijpelijke E-nummers op de verpakking zetten dan precies aan te geven waarover het gaat.
Wie het ziet zitten om als kritische consument op onderzoek uit te gaan kan terecht op de site van EVA, de volledige E-lijst kan je hier vinden. De zekerste manier om je niet al te veel zorgen te moeten maken is zo weinig mogelijk kant-en-klare spullen aanschaffen, en zelf aan de slag te gaan met zuivere ingrediënten (bijvoorbeeld uit de bio-winkel). Ook light-produkten bevat veel e-nummers om te zorgen voor de nodige smaak en kleur en om het bewaren mogelijk te maken. Nog een idee voor een televisieformat (nu we toch bezig zijn); een gezin probeert zich volledig te voeden zonder gebruik van E-nummers, zou dat lukken?
Low Impact Man 
Moet lukken, dan hebben ze ineens ook geen toegevoegde vitamines meer nodig, want ze zouden direct versere dinges eten. Hatelijk die reclames “Met extra vitamine C”. Jongens, eet gewoon een appelsien hé.
LikeLike
Ik denk dat je de E-nummers drastisch kunt beperken, maar dan moet je wel de moeite doen om zelf te koken. En daarmee bedoel ik niet uit blik, maar vers koken.
Enkele dagen terug nog balletjes in tomatensaus gemaakt.
Eerst het gehakt mengen met 1/3 gemalen worteltjes, zodat de kinderen stiekem toch hun groenten opeten. (We hebben dat recept trouwens ook op onze site gezet). Vervolgens aardappelen schillen en koken om er vervolgens puree van te maken. En een ui bruineren in de kom, knoflook persen en tot slot verse tomaten schillen, koken, kruiden en klaar is kees. Geen E-nummers te bespeuren. Maar als je natuurlijk gaat beginnen met dingen in blik of pot, dan is het natuurlijk om zeep.
We proberen trouwens dagelijks verse maaltijden zelf te maken. We maken zelf ons brood (dus geen meelverbeteraar of broodverbeteraar zoals bij de bakker), eigen pannenkoeken, eigen wafels met eieren van onze kippen. Enfin, verser kan het niet.
En als je dat dan gewoon bent, dan lust je ook geen smurrie in een pot! Je wordt dan veel kritischer. Maar mensen die dagelijks verpakte voeding eten, weten op den duur niet beter. Dit is geen verwijt, maar een zuivere vaststelling.
Het is trouwens schrijnend om te zien dat 80% van de kinderen in de kleuterschool (waar onze twee zonen gaan) niet weten wat soep is?! Ze hebben dus een week besteedt aan het maken van soep. Eerst met de klas naar de markt verse groeten kopen, dan in de klas leren groenten snijden (waarschijnlijk met een mes dat bot genoeg is 🙂 ) en dan het maken.
Dat vind ik pas erg!
Wij nodigen onze kinderen trouwens altijd uit om mee te koken. Je kunt ze het nooit vroeg genoeg leren. En sommigen vinden het gek dat kinderen van 3 en 4 jaar meedoen, maar wij niet. Het is trouwens een sociale activiteit waardoor ze eens water minder achter de TV hangen. We staan er trouwens op dat iedereen aan tafel zit als er wordt gegeten. De trend van rechtstaand eten, of in de zetel, daar doen we niet aan mee.
LikeLike
Eten, koken, afwassen, het zijn allemaal opportuniteiten om sociaal te zijn. Maar ik geef toe, een kind achter een TV dumpen en dan een diepvriesmaaltijd in de microgolfoven gooien gaat sneller en vraagt minder werk. Maar als ik zie welke moderne ziekten er op ons afkomen, dan krijg ik toch wel wat angst. Ik ben ervan overtuigd dat kanker een epidemische vorm gaat aannemen met de volgende generatie. Het gebruik van draadloos internet, GSM, slechte voeding vol bewaarmiddelen, aspartaam als vervanging voor suiker etc. En dat de meeste mensen zich hier geen vragen bij stellen verontrust me nog het meest!
LikeLike
Als je met 2 gaat werken en kinderen hebt lijkt elke dag met verse ingrediënten koken niet evident.
Maar als je dan eens gaat kijken hoe lang het duurt voor je diepvriesmaaltijden opgewarmd hebt of naar de kebab en terug rijdt…
Vaak duurt dat langer dan zelf iets vers maken.
Het probleem met die E-nummers is dat ze bijna overal zitten, niet alleen in de dingen waarvan iedereen weet dat ze ongezond zijn.
Kleurstoffen in boter, kaas, ingemaakte tomaten, snoepgoed, brood,…..
Bewaarmiddelen in bokalen groenten. Waarom eigenlijk? Mijn (groot)ouders hebben altijd groenten ingemaakt en nooit bewaarmiddelen gebruikt.
Eigenlijk te gek voor woorden, van mij mogen ze die dingen er onmiddellijk uit laten. Maar dat is commercieel gezien waarschijnlijk niet zo interessant.
LikeLike
Dat er – al dan niet bewust – te veel rotzooi in ons voedsel beland staat ook voor mij als een paal boven water, toch wil even wat bedenkingen plaatsen bij sommige van de voorgaande reacties.
– Fixeer je niet op E-nummers. Zoals bovenaan vermeld betekent het niet meer dan dat er sprake is van een Europees erkend voedingsadditief wat betekent dat E-nummers niet per definitie slecht zijn. Zo hebben bepaalde natuurlijk en totaal onschadelijke kleurstoffen ook een E-nummer en ook vitamine C heeft een E-nummer. (Waarmee ik niet beweer dat deze producten in het voedsel moeten toegevoegd worden, vitamine C als conserveermiddel of bietenrood (E162) kunnen echter echt geen kwaad.)
– Vers is vaak maar niet altijd beter. Zo bevatten diepvriesgroenten en zelf bepaalde groenten uit blik evenveel vitaminen dan verse groenten. Als deze ‘verse’ groenten dan nog een paar dagen in de koelkast (of groentenwinkel) hebben gelegen scoren diepvriesgroenten soms zelf beter. (Het langdurig opslaan van diepvriesgroenten kost natuurlijk wel een pak energie.)
– Ook vroeger werd voedsel vaak behandeld om langdurig te bewaren. Zouten, roken, … en andere ‘ouderwetse’ conserveringsmethoden zijn niet per definitie ‘gezonder’ dan de moderne technieken.
LikeLike
En om even aan te sluiten bij Renaat.
Moest je nu willen een experiment doen om een bepaalde periode zonder e-nummer te leven zoals je (= LIM) voorstelde. Ik neem aan dat je dan bedoelt “zonder kunstmatige aditieven”. Want als je met gewone verse producten werkt kun je ook e-nummers meehebben.
Indertijd zei men dat e-330 een kankerverwekkend product was. Het is een antioxidans dat in zeer veel producten terug te vinden is. Maar als je fruitsalade maakt en je doet er wat citroensap op om te maken dat het niet bruin wordt. Dan doe je immers net hetzelfde. E-330 is immers citroenzuur en het bruin worden van appels en bananen in fruitsalade is een oxidatie proces.
Dus inderdaad, die e-nummers niet teveel demoniseren. Niet alle aditieven zijn des duivels.
LikeLike
De basis van het kanker-verhaal is een taalkundige verwarring tussen de termen “Krebs” (Duits voor kanker) en “Krebs-cyclus” (de wetenschappelijke naam voor de citroenzuur-cyclus in onze lichaamscellen, genoemd naar Dokter Krebs). Zie ook http://www.food-info.net/nl/qa/qa-fi24.htm. Het zou overigens nogal onlogisch zijn dat een produkt dat een anti-oxidant is, kankerverwekkend is – integendeel anti-oxidanten worden aangeprezen als kankerpreventief. En biologische en verse, onbewerkte voedingsmiddelen zouden meer anti-oxidanten bevatten dan gangbaar geteelde, minder verse, bewerkte versies. Ik schrijf dit allemaal in de voorwaardelijke wijs, omdat het delicate materie is waarin nog niets definitief lijkt vast te staan, en ook omdat je inzake uitspraken in medische kwesties toch maar best voorzichtig kan zijn.
Overigens, zelf en vers en bio koken, vergt inderdaad wel een serieuze kost en inspanning, maar uit eigen ervaring weet ik dat het een “investering” is die zich qua gezondheid dubbel en dik terugverdient !
LikeLike
Om het nuttige en het aangename te combineren in onze, jawel, zo geprezen drukke samenleving, tracht ik geregeld, zelfs zéér geregeld soep te maken, dubbele/ tripele porties, de overblijvende porties invriezen, en zo heb je na enkele soepkooksessies genoeg variatie indien je zin, doch geen tijd hebt om er te maken. Idemdito voor andere gerechten. Zelf vries ik ook kleine porties soep in en neem die dan mee naar het werk (in bevroren toestand lekken ze zeker niet en tegen de middag of avond, naargelang de uurtjes die je draait, is de soep ontdooit).
Soep is ook de manier om je kids hun portie groenten binnen de laten spelen, fijn dat ze er op sommige scholen de nodige aandacht aan schenken, als de ouders nu ook nog wat medewerking verlenen en af en toe een half uurtje besteden aan het maken van een lekkere, verse soep, staan we weer een stapje verder op de weg naar een gezonde levensstijl voor onze kids ;o).
LikeLike
Wij hadden het er vroeger moeilijk mee om voldoende groenten te eten. Wat moeten we nu weer kopen?
Sinds we lid zijn geworden van een voedselteam 2 jaar geleden, bestellen we wekelijks een groentepakket, en zijn we wel verplicht om al die groenten op te eten. En je eet bovendien erg gevarieerd, biologisch, en groentesoorten die je anders zelf misschien niet zou kopen. Sterk aan te bevelen!!
LikeLike
In theorie zie ik geen beren op de weg; met name wanneer zo’n gezin de boodschappen bijna direct van het land zou kunnen halen; dus bijvoorbeeld melk, eieren en groente/fruit van de bioboer in de buurt of van eigen bodem.
Het probleem ligt meer psychologisch: hoe houd je zoiets vol als de rest van de wereld niet meedoet? Vooral met kinderen lijkt me dat bijna onmogelijk. Die zien hun vriendjes met Plopkoeken en vragen zich af waarom zij dat dan niet zouden krijgen. En dat terwijl het voor jezelf al moeilijk genoeg zou zijn (althans voor mij) om niet eens een lekker chemische platte kaas of gevulde koek op te peuzelen. Ik zou denk ik in afzondering moeten gaan leven of een soort van commune stichten!
LikeLike
In veel Nederlands supermarktbrood zit varkenshaar verwerkt om ‘meer stevigheid te geven’… (E-nummer ben ik vergeten) Het was wel even slikken toen ik daar achter kwam.
Ik weet niet of het bekend is in België, maar in Nederland bestaat er een televisieserie “Keuringsdienst van waarde” die zich bezighoudt met de herkomst van ons voedsel. Ik vind het een erg interessante en waardevolle serie, alhoewel het me soms wat moedeloos maakt… Misschien de moeite waard om eens te bekijken?
(Hun website is http://kvw.rvu.nl/, maar let niet op het rare reclamefilmpje dat volledig de plank mis slaat)
LikeLike
Reactie op de Plopkoeken:
Zelfs kleine kinderen kan je al uitleggen waarom je ze liever een appel meegeeft naar school dan een koek, of waarom je niet die ene soort koeken koopt, maar liever die met minder verpakking. Onze zoon van 4 protesteert daar niet over.
Hij vindt het ook interessant om te horen wat de zonneboiler precies doet, of wat je allemaal kan doen met gas en elektriciteit, en waarom je er zuinig moet mee omspringen.
‘k Wil maar zeggen: kinderen groeien op met de waarden die je ze zelf meegeeft. En vaak verdedigen ze die waarden nog feller dan volwassenen.
LikeLike
Het is inderdaad niet mooi van de producenten als het gebruik van karmijn te verstoppen door een e-nummer te gebruiken. En de meeste mensen weten niet dat dit van insecten komt. Maar is dit slecht vanuit gezondsheidoverwegingen? Of vanuit dierenwelzijn, ecologie, eerlijke handel?
Je lijkt dat een beetje te suggereren. Heel veel volken gebruiken insekten als voedingsmiddel.
Het lijkt me op het eerste zicht al beter dan een chemische kleurstof.
LikeLike