Ik weet niet hoe het zit in andere regio’s van het land, maar hier is het verjaardagsfeestseizoen alvast losgebarsten. Gisteren maar liefst twee dubbele feestjes. Adam was uitgenodigd voor de verjaardag van Rem en Simon. Daar stond onder andere een zoektocht in het Gravensteen en het park op het programma. Marieke had mij dan weer ingeschakeld om samen haar vriendin Margot hun verjaardagfeestje te organiseren. En zo bevond ik me gisterenmiddag in een disco-bowling met 10 giechelende tieners. Daarna met zijn allen met de bus naar huis waar ik voor de hele bende pannekoeken heb gebakken. De pannekoeken waren alvast low-impact en afvalarm, het energieverbruik van zo’n bowling zal wel een ander paar mouwen zijn. Nadien was het nog een heel gedoe om zonder auto Adam op te halen, een ander vriendje thuis te brengen en te zorgen dat de 10 meiden heelhuids thuis konden geraken. Maar dank zij de bus en flink wat stappen is het toch gelukt.
Een moeilijk kwestie bij dergelijke feestjes vind ik altijd de kadootjes. De ongeschreven regel is dat bij dit soort feestjes er iets gekocht wordt van ongeveer 10 euro (in ons geval betalen de kinderen de helft en de ikzelf de andere helft). Vaak gaat het om hebbedingetjes en gadgets, dus niet altijd erg duurzame dingen. Al heeft Adam gisteren een zelfbouwvliegtuigje kado gedaan dat hij zelf had gekregen (en nog niet had aan elkaar gelijmd natuurlijk). Bij jongere kinderen is het nog doenbaar om zelf iets in elkaar te knustelen, maar eenmaal je met tieners te maken hebt lijkt me dat een heikele kwestie. Maar misschien zijn er wel lezers die interessante tips hebben rond LIM-kadootjes voor tieners? Altijd welkom, volgende week zijn er alweer nieuwe feestjes…
Low Impact Man 
Beste LIM,
Ik vind voor tieners een telefoonkaart (type “Pay en Go”) altijd wel geslaagd. Als ze een GSM hebben, hebben ze meestal ook belwaarde tekort.
Of cinéma-tickets.
Veel winkelcentra geven ook waardebons uit die je dan kan spenderen in een winkel naar keuze … op die manier wordt er toch zeker niets aangekocht en geschonken waarmee de jarige niets kan aanvangen.
Als het gaat om iet-wat gevoelige tieners gaat kan je een geluk-steentje kopen (pyriet is een leuke steen voor studenten … deze lost blokkades en angsten op bij een examen, rozenkwarts zorgt voor een rustige nacht, houdt de vriendschap in stand en helpt bij liefdesverdriet), voeg daar een persoonlijk tekstje bij : succes verzekerd!
LikeLike
Ik heb de neiging om aan mensen doe-kadootjes te geven, dus iets wat ik met/voor hen wil doen – bv. een massage, een piknik in het park, een daguitstapje in de natuur, een harpconcertje, een aantal babysitbeurten (als geboortekadootje) .. Sommige mensen vinden dat reuzeleuk, anderen kijken een beetje op hun neus omdat ze materiële kado’s verwachten. En ik vertik het echt om wat kadootjes betreft mee te gaan in de overconsumptiecultuur .. tenzij ik iets leuks in de wereldwinkel bv. vind. Dikwijls krijgen mensen dan ook nog kado’s waar ze niks mee kunnen aanvangen (kijk na nieuwjaar maar eens op eBay, waar al die nutteloze kado’s worden aangeboden ..). Dit gezegd zijnde, besef ik wel dat dit voor volwassenen en jonge kinderen gemakkelijker gaat dan voor tieners, ik heb ook geen kado-behoeftige tieners in mijn omgeving – maar ik ben er van overtuigd dat je ook tieners kan blij maken met een leuke activiteit die je voor hen of samen met hen ineensteekt.
LikeLike
Onze kinderen (16 en 18) flansen met een mooi stofje, een kleurig lint, een opvallende knoop en klittenband (velcro) allerlei pennenzakken en toiletzakken in elkaar. Kan best hip zijn hoor.
Wat ze ook doen: naar een knutselwinkel (de banier ofzo) en dan oorhangers maken.
In beide gevallen is dat ook vooraf uren kies- en prulplezier (ik word daar zelf soms nerveus van) en het was tot nu toe altijd bingo.
De oudste biedt soms aan om exotisch te gaan koken.
De jongste neemt zelfgemaakte filmpjes op, monteert die en brandt ze op een cd. Maar dan moet er, vind ze, toch nog altijd ‘iets bij’, vandaar de huisvlijt…
En ja: ’t zijn meisjes.
LikeLike
Ik had onlangs iets te vieren en wilde tracteren voor mijn collega’s op school. De dagen ervoor lag de lerarenkamer vol met andere tractaties: koffiekoeken voor de lerarendag, “mercikes” van een collega omdat wij haar tijdens onze restodagen toch haar premiére als figurant in Daens hadden gegund, pralines van een jarige collega… Ik wilde iets anders en heb een mooi doosje gevuld met “bonnetjes”: in ruil voor zo’n bonnetje neem ik 15 minuten toezicht over, doe ik 30 minuten kopieerwerk, kom ik een avond babysitten, ontwerp ik 10 kerstkaarten, mag de collega met mij mee naar een theatervoorstelling of een (biologische) wijnproeverij of naar het jazzcafé of … De bonnetjes zijn geldig tot het einde van het schooljaar en elke collega mocht er één uitzoeken. Ze vonden het geweldig en ik heb nu een heleboel leuke vooruitzichten.
LikeLike
Ja, het leuke aan zo’n doe-kadootjes is dat je ook nog een vooruitzicht hebt om samen met de ontvanger iets leuks te doen, en dat je zo je vriendschappen onderhoudt !
LikeLike
Voor verantwoorde “koop- cadeautjes” kan je ook altijd terecht in de wereldwinkel. Zeker naar het einde van het jaar toe hebben ze daar leuke hebbedingetjes met een meerwaarde afkomstig uit alle delen van de wereld.
LikeLike
Marijke,
Ik heb veel symathie voor de Wereldwinkel. Maar je moet beseffen dat producten die van de andere kant van de wereld komen een relatief hoge voetafdruk met zich meebrengen!
Dus voor LIM-cadeautjes ga je eerder naar de kringwinkel dan naar de wereldwinkel.
Maar de wereldwinkel is natuurlijk beter dan de bazar waar ze plastieken brol uit China verkopen.
LikeLike