handenarbeid

Deze voormiddag probeer ik me in te leven in de situatie van de duizenden Aziatische jonge meisjes die dagelijks in de weer zijn om smartphones en andere elektronica in elkaar te prutsen. Er zijn wel een paar verschillen, ik doe dit niet onder druk of omdat ik anders geen inkomen heb. Ik sta niet aan de lopende band, en mag naar het toilet als ik dat wil. Ik mag ook babbelen met mijn collega’s en zelf creatief een ontwerp maken. Rara wat is dit?

Ik ga namelijk Beambots maken. Dit zijn miniatuur robotjes die werken op zonne-energie en grotendeels gemaakt zijn van recuperatiematerialen. Deze robotjes die lijken op groot uitgevallen insecten zijn dan weer nodig voor de algemene vergadering van Green Track. Green Track is het netwerk van de Gentse kunstensector waar hard gewerkt wordt aan transitie en duurzaamheid. Morgen krijgen de kunsthuizen die voldoen aan de voorwaarden van het Charter een BeamBot.

Vandaar werk ik deze voormiddag in het Fablab van timelab. Een Fablab is een plek waar mensen samen komen die bezig zijn met kunst en technologie. Er staan een aantal toestellen zoals 3D-printers, lasercutters en andere vreemde machines. Het concept is dat iedereen welkom is om te werken in het Fablab (mits een aantal afspraken natuurlijk), maar steeds volgens het open-source concept. Dus alles wat daar gemaakt wordt is meteen ter beschikking van de andere Fablabbers over de hele wereld.

Kortom, een boeiende experimenteer plek waar al een ander paradigma wordt toegepast. Ik heb zo een vermoeden dat dit soort werkplekken, net als Repair-Café’s  in de toekomst wel eens een belangrijke rol zullen spelen.