vele werelden

Er zijn vele werelden op deze wereld. Gisteren bijvoorbeeld had ik het genoegen in drie ervan te vertoeven. De eerste wereld was die van kinderen op de lagere school. Ik was uitgenodigd op een kleine Freinetschool in Gent om wat te vertellen over mijn ervaringen. Dit ter voorbereiding op de film HOME die ze zouden bekijken. Met een twintigtal kinderen van 8 en  9 jaar zat ik in de kring. De kinderen hadden vragen voorbereid en ik denk niet dat ik ooit zoveel vragen op korte tijd heb gekregen. Enthousiast gingen de vingertjes omhoog. ‘scheur je papiertjes in twee om er meer te hebben?’, ‘hoe kook je eten?’, ‘heb je superman al ontmoet?’, ‘hoe ga je op vakantie?’… en ook verhalen van de kinderen zelf over een speelgoedje met zonnecellen, over de wormenbak thuis of de grote auto van papa. Mooi om zien hoe die kinderen in zo’n school omringd worden met de beste zorgen en hoe daar moeite gedaan wordt om ze waarden als solidariteit, zorg voor elkaar en de aarde mee te geven.

Een paar uur later, het contrast kon moeilijk groter zijn, op bezoek bij mijn vader in een rusthuis in Tielt. Rusthuizen zijn meestal minder vrolijk en kleurrijk dan klasjes. Maar omdat we in de week van de senioren zitten was er deze keer een evenement georganiseerd. Een dansdemonstratie. Het was een vreemd gezicht, een refter vol met oude mensen, vaak in rolstoelen, soms met een lege blik in de ogen, wellicht niet goed begrijpend wat hun overkomt. In in het midden een groep jongere senioren aan het stijldansen. Mannen met zwarte broek een buikje en wit hemd met daarop artistieke zwarte strepen, dames met roze dansjurken.  Vrolijk huppelend tussen de oudjes die zich wellicht afvragen of dit nu de oude dag is waarop ze gehoopt hadden.

Nog een paar uur later, de schouwburg in Tielt. De wereld van het theater.  Aankomen, uitladen, kennismaken met de techniekers, decor opbouwen, energie bij elkaar fietsen en ondertussen kaarten. Grapjes maken, lekker gaan eten, nog wat afspraken met de programmator maken, de stem opwarmen, kostuums klaarhangen. Dan loopt de zaal vol en begint de voorstelling. (een goede voorstelling  met wat extra grapjes, want ik had verteld aan Dimitri en Jonas dat ik ooit nog ballet heb gedanst in Tielt, en dat had ik niet mogen doen, want in de voorstelling hebben ze daar flink gebruik van gemaakt). Nadien afbreken, wat napraten en terug naar huis.

Drie verschillende werelden op één dag. (terzijde, drie voorbeelden van wat de overheid allemaal op zich neemt: onderwijs, ouderen zorg en cultuur. mij hoor je niet klagen dat we daarvoor belasting moeten betalen) Elke wereld met zijn eigen sfeer, zijn eigen beslommeringen, zijn eigen cultuur, eigen taal. En zo zijn er nog zovele werelden. Die van de truckchauffeurs, of van de kappers, de wereld van de politiek, de wereld van voetbalsupporters, van restauranthouders enzovoort… En toch hebben ze allemaal iets gemeen. Ze kunnen allemaal enkel bestaan op basis van dezelfde energie, dezelfde grondstoffen, dezelfde hulpbronnen, allemaal afkomstig van onze ene planeet. Als dat besef nu nog eens zou doorbreken in al die werelden dan zetten we weer een stap vooruit…

(een beschouwend stukje vandaag dus, wellicht geïnspireerd door de herfstzon die hier heel de kamer verwarmd)