Ter gelegenheid van het feest van de buren hebben we gisteren het LIM compostvat officieel ingehuldigd. Katrien en Ilse van Ivago leverden het vat mét de beluchtingspook en houtsnippers. De buren brachten hun GFT van de voorbije dagen mee en kregen als dank meteen een glaasje zelfgemaakte ice-tea of zelfgekocht Lousberg bier.
Schepen Tom Balthazar kwam even langs met de fiets om eigenhandig het eerste emmertje groenten- en fruitafval te deponeren. Hij werd meteen gevolgd door een aantal van de buren. Emma en Simonne keken met interesse en enige bezorgdheid toe, want dat mag toch niet gaan stinken. Maar aldus Simonne ‘vroeger durfde in de zomer geen appel eten, omdat ik niet weet wat ik met het klokhuis kan doen in mijn klein studiootje, vanaf nu kan ik het hier komen brengen.’ 
Katrien die compostmeester is kon met een uitéénzetting in sappig Gents de laatste twijfelaars over de streep trekken.
De winst van deze operatie:
- een leuke babbel met enkele buren, die zich hopelijk regelmatig kan herhalen rond het compostvat
- het vermijden van 15 euro ophaalkosten per jaar (met een eenmalige investering van 17,2 euro voor het vat en de pook)
- binnen 6 maanden; voedzame compost voor mijn moestuin (die ik tegen dan toch hoop te hebben)
- en weer een iets kleinere voetafdruk (want nu moet mijn GFT niet meer opgehaald worden met de vrachtwagen)
Wat composteren betreft heb ik dus mijn deel van het werk gedaan, de rest laat ik over aan de wormen. Smakelijk.
Low Impact Man 
Beste,
Ons leefmilieu en (het voorkomen van) de vervuiling ervan trekt steeds mijn aandacht. Ik lees je berichten dan ook dagelijks en ik bewonder je moed en volhoudingsvermogen.
Dat compostvat hebben wij al jaren maar ik vrees dat één zo’n vat echt wel te klein gaat zijn voor jou en je buren (met 6 personen raakt het vat toch snel gevuld en dan hebben we een aparte composthoop voor tuinafval).
In het algemeen vraag ik me af of ik de enige ben die van al dat zuinig zijn (want daar komt het toch grotendeels op neer) zo treurig word. Sinds de start van jouw website probeer ik, nog meer dan voordien, consequent te blijven maar ik heb er de grootste moeite mee. Mooie nieuwe dingen maken mij vrolijk en oude versleten dingen geven me een bedrukt gevoel (bijv. versleten kledij, oude harde washandjes).
Daarnaast is het nog niet zo simpel om de huisgenoten mee te krijgen in het milieuverhaal. Minder pc, minder tv, minder papier versmossen, radio af als je uit je kamer gaat, yochurt uitscheppen uit een glazen bokaal (i.p.v. de handige kleine potjes die je kan uitlepelen), …
Gaan jouw kinderen hierin allemaal vlot mee of krijg je ook protest?
Daarnaast is er nog het financiële :Biologische groenten, fruit, brood en zuivel zijn echt wel veel duurder dan de gangbare. Kledij van biologisch katoen is ook veel duurder.
Ik vrees dat dat toch ook veel mensen tegen houdt.
We doen in ieder geval wel zo goed als we kunnen maar we hebben het gevoel alsof we op een zeer streng dieet staan. Het lijkt of elk extraatje is een zonde.
LikeLike
Dag MArtine,
Bedankt voor je tip rond de compostbak. Als het goed werkt kunnen we eventueel een tweede erbij zetten.
Als ik je verhaal lees zou ik je toch suggeren om niet te ver te gaan. Ik vind dit voor mezelf en de kinderen ook een belangrijk principe. Ik wil niet over de pijngrens gaan voor een kleinere voetafdruk. Gun jezelf af en toe maar een niet-ecologisch extraatje.
Je moet je ook niet verantwoordelijk voelen voor het hele milieuprobleem. Het zijn vooral mensen met hogere inkomens die het meest vervuilen, als iedereen al zou doen wat jij doet zou het al een groot verschil maken.
Op basis van de reacties die ik krijg vermoed ik ook dat er meer en meer mensen kiezen voor een Low Impact levensstijl.
(volgende week schrijf ik een stukje over de financiële kant van de eerste maand LIM leven)
low impact groeten,
Steven
LikeLike