co-housing in 2014


Een project waar ik in 2014 wel wat tijd zal instoppen is het co-housingsproject dat vorige zomer is opgestart. In de Schildersstraat in Sint-Amandsberg zal normaal gezien dit jaar de bouw starten voor een woongemeenschap met 8 units en een aantal gemeenschappelijke ruimtes. We zijn nu met 11 volwassenen en 4 kinderen, en alvast 2 baby’s komen er bij in 2014.

Vlak voor de kerstvakantie is de bouwaanvraag ingediend en die deadline zorgde al voor de nodige stress. Samen met de architecten en  11 meningen tot een ontwerp komen dat voldoet aan alle wensen én nog eens betaalbaar en ecologisch moet zijn is natuurlijk geen eenvoudige klus. Daarbij valt ook op met hoeveel regels je allemaal rekening moet houden. Zo zijn er in Gent minimum vereisten voor parkeerplaatsen voor fietsen én auto’s, wat natuurlijk niet evident is als je expliciet kiest voor een project waar de bewoners geen privé-voertuigen hebben. Verder zijn er normen over hoe groot en hoe hoog een slaapkamer moet zijn, wat de minimumoppervlakte van een unit moet zijn, de breedte van de trappen enzovoort. Allemaal begrijpelijke regels om wantoestanden te voorkomen, maar soms lastig als je nu net zeer bewust wil kiezen voor compact wonen met minder ruimte. Maar goed, de bouwaanvraag is binnen, het is nu een paar maanden afwachten of we een volgende stap kunnen zetten.

mijn vorige co-housing ervaring in Kain (van 1997 tot 2005)
mijn vorige co-housing ervaring in Kain (van 1997 tot 2005)

Ondertussen hebben we als groep nog heel wat keuzes te maken. Over het financiële plaatje en de verdeling van kosten, over de manier van bouwen, het verwarmingssysteem en de inrichting van de tuin. Maar ook over hoe we samen gaan leven, hoe we beslissingen nemen, hoe we taken en verantwoordelijkheden delen. Zo’n proces is een boeiend avontuur waarbij je niet enkel de anderen maar ook jezelf beter leert kennen.

En natuurlijk is het vaak ook lastig, rekening houden met zoveel anderen, compromissen sluiten en vergaderen. Maar de periode die ik heb doorgebracht in het Luchtkasteel in Kain was voor mij (en mijn kinderen die daar hun kindertijd doorbrachten) een zeer rijke ervaring. In een wereld die alsnog vooral gericht is op het individu is kiezen voor samenleven met een groep mensen duidelijk een meerwaarde.

Het doet me dan ook plezier dat er duidelijk een groei is van het aantal nieuwe vormen van samenwonen, nog maar eens een teken van de nieuwe tijden die op komst zijn. (meer info bij samenhuizen vzw)

16 reacties op ‘co-housing in 2014

  1. Leuk om inspiratie op te doen bij andere projecten! Veel succes ermee! Wij bouwen in 2014 volop voort aan cohousing in Sint-Niklaas, het zoeken naar buren is momenteel onze grootste prioriteit, alle tips zijn welkom 🙂

    Like

  2. Wat een mooi woord is dat “samenhuizen”. Ik heb zelf een periode met heel veel plezier in een woongroep gewoond, ook een vorm van samenhuizen. Een woord dat hier in Nederland, voor zover ik weet, niet bekend is, maar het mag wat mij betreft meteen ingevoerd worden. Veel succes met het project.

    Like

  3. Heb verleden maand een aanbieding gehad voor een samenwoonst, we zouden eveneens ook deel zelfvoorzienende zijn in energie en voedsel verbouwen.
    Er zal nog wel pak gepraat moeten worden maar ik zie het zitten.
    Daarnaast al ik bij een heel goede vriend een stuk tuin mogen gebruiken en er ook serre neerzetten, daar kan ik dan verder werken aan natuurvriendelijke hydro, naast mogelijk aquaphonics.
    Kan alleen anderen hun projecten toejuigen.
    Vind het just great voor je Steven.
    Wees gerust tijd brengt raad het zal lukken, en is zeker een start van een nieuw begin op veel gebied.

    Like

  4. De tijd van het Luchtkasteel zit ook nog altijd in mij gebrand…, inderdaad een rijke levenservaring! Veel geluk aan jou en je samenwoners, Steven!

    Like

  5. Wat ik weet over de strenge regels, is dat het ook te maken heeft met de toegankelijkheid voor mindervaliden. Zo moeten appartementen vaak een lift hebben om andere verdiepingen toegankelijk te maken, moeten deuren een minimale breedte hebben enz.
    Heeft het volume van de kamers ook niet te maken met ventilatie-aspecten?
    Een vraag Steven, gaan jullie voor een centraal systeem van verwarmen en ventileren? Hoe regel je dan bijvoorbeeld de individuele kosten. Stel maar dat er iemand is die meer verbruikt dan de anderen?
    Dat zal toch heel wat intensief overleg vergen?

    Like

    1. Inderdaad we zullen ook een lift hebben, en alles moet toegankelijk zijn met een rolstoel. Rond verwarmen en ventileren zijn we nog van alles aan het uitzoeken, voor water en elektriciteit zullen er aparte tellers zijn. Voor verwarming/koeling wellicht 1 centraal systeem, maar we bekijken wel of we het verbruik apart kunnen meten, om zo het principe ‘de gebruiker betaald’ toe te passen. Maar voor sommige zaken zal dit moeilijk zijn en moeten we inderdaad intern afspraken maken. Bijvoorbeeld gebruik van gemeenschappelijke ruimte enzo. Er zijn wel wat voorbeelden van andere cohousing projecten die ons daar inspiratie kunnen geven.

      Like

      1. er bestaan in de handel diverse meters om verbruik te meten, zoals bvb hetelucht verwarming, als je radiators zet voor cv op pellet of zo dan heb je verdampingsmeters ed, dus daar zal je wel uitraken.
        Anders maar eens aan Veerle Messier vragen die woont in een dorp met 1700 mensen op een centraal systeem van verwarming een gans het dorp betaald globaal voor de brandstoffen.
        Ze hebben ook eigen individuele verwarming daarnaast en zonneboilers voor warm water, naja die werken nu even niet blijkbaar was het zo koud en dit haar eigen woorden dat de beugels van haar BH aan de alpen vastvroren indien je niet goed gekleed was buiten.
        Frostbite warming was binnen de 15 minuten bevroor de huid onherstelbaar indien niet beschermd.
        Maar je zal er wel uitraken er is veel op de markt van warmtepomp tot zelfs nog stookkachels op diesel maar das dure en vieze rekening geworden.

        Like

  6. ik zie dat ook wel zitten om samen met anderen te wonen. Maar hoe begin je daar aan? en hoe vind je een betaalbaar pand? Nu kost een unit voor een gezin bij cohousing makkelijk 300000 €. Er moeten toch andere mogelijkheden zijn om aan samenhuizen te doen. Waarbij je natuurlijk ook een stukje privé hebt natuurlijk

    Like

    1. dat Steven, bij ons zullen de units naar schatting tussen 175 en 275 duizend kosten, het zijn wel kleine compacte appartementen tussen 60 en 90 vierkante meter elk met eigen badkamer en keuken(tje). Daarnaast hebben we natuurlijk een gemeenschappelijke tuin, extra keuken en eetplaats, wasruimte, werkruimte en fietsenstalling.
      Het is een lang proces, waarvoor je in de eerste plaats een kerngroepje moet hebben dat bereid is er veel tijd in te stoppen.

      Like

      1. Ik zeg zeker niet dat de prijzen niet ‘marktconform’ zijn, maar er zit net een probleem in de woningmarkt waardoor voor een belangrijke groep het verwerven van eigen eigendom niet meer mogelijk is. (Ook 175000 euro is voor velen veel te veel geld.)

        Hoewel ik begrijp dat het nu al een ingewikkelde zaak is, is het toch spijtig dat de overheid daar niet op springt en met de nodige (financiële) ondersteuning er voor zorgt dat er bij elk co-housing project ook sociale (huur-)woningen worden voorzien. Natuurlijk is het belangrijk dat zo’n woningen toegewezen worden aan mensen die ook echt willen ‘woningdelen’, maar nu blijft die mogelijk te vaak beperkt tot de (hogere) middenklasse.

        Ik zou zelf dus ook graag in zo’n project willen stappen (en ben er zeker van dat ik daar goed zou kunnen aarden), maar kan dit niet omdat ik niet het geld heb om een eigendom te verwerven en op huren ben aangewezen.

        Like

      2. Co-housing gelijk stellen met sociaal wonen, daar zou de politiek inderdaad werk kunnen van maken. Dan maakt dat niet alleen het bouwen, maar ook het wonen in zo’n project fiscaal aantrekkelijk.
        Misschien een thema voor Groen om dat op de politieke agenda te zetten.
        En registratierechten en BTW volledig aan 6% i.p.v. 21%. Zelfs de notaris aan 6%. Dan zou er iets in beweging komen.

        Ik zie er sterk de voordelen van in, zoals sociale controle, elkaar bijspringen met kennis en kunde, kinderopvang, groepsaankopen voor brandstof etc,

        Maar hoe zit dat met een lawaaierige inwoner? Of iemand die echt niet in de groep wil functioneren? Wat doe je daar dan aan?

        Like

  7. Renaat, ik ben daar ook bezorgd over. Daarom organiseer ik mijn versie van ‘samen huizen’ in een huur-versie. Ik heb weliswaar zelf het pand gekocht, maar we bekijken hoe we dat met zoveel mogelijk mensen kunnen delen via het huren van een deel ervan. Dat ik het pand bezit, is daar geheel onderschikt aan. Het is gewoon een eerlijke manier om het financieel mogelijk te maken om het huis zo goed mogelijk te verbeteren zodat er met veel mensen op een ecologisch en kwalitatieve manier kan gewoond worden.

    Like

    1. Renaat heeft gelijk in zijn zaak Lucie.
      Veel mensen zijn aangewezen op huren,
      Te zeggen voor hogere middenklasse zou ik niet meteen doen, want inderdaad wat u dus neergezet heeft werkt ook heel goed.
      Men kan een pand inderdaad opdelen in een vorm van samenwonen.
      Feit is als een groep van mensen die niet kapitaal krachtig genoeg is gaat verzoeken aan een bank om een pand te kopen in groep, word er meestal gewoon gekeken naar wat heeft ieder individu, het eeuwige systeem van winst en verlies.
      Ik had in Antwerpen destijds een ongelooflijk groot huis met tuin op het dak die ik zelf gemaakt had.
      Dat was voor de tijd dat mijn rug dus het op gaf, en er nu meer edelstaal in zit dan er in een waterstofgascel zit.
      Maar als men het goed bekeek kon men zulk huis opdelen in bestaande kleine woningen of plaatsen voor het garanderen van privé en daarnaast dus gemeenschappelijke delen.
      Ik had het huis toen nooit mogen verkopen.
      Big time toen, geld als slijk verdient, eigen zaak dure Amerikaanse bakken, 5000 euro per weekwas geen uitzondering in pure winst.
      Had Steven toen rond gelopen in zijn projecten dan had ik even nagedacht en er voor gegaan om dat huis op te delen.
      Nu ben ik iets wijzer.
      Er zijn echter nog mogelijkheden genoeg, en Renaat is nogal slim mogelijk ook wat handige Harry.
      Men heeft me juist aangeboden voor een samenwoonst omdat ik nogal op de hoogte ben van zelfbouw groene energie, bouwwezen, tuin en landbouw, hydrocultuur, en wat andere zaken.
      Al ben ik maar een eenvoudig mens hoor, er is vraag echter naar mensen die kennis hebben van bepaalde dingen ik vond al zulke projecten en vraag naar mensen zelfs tot in Amerika en Canada toe.
      Bewonder echter u in uw daadkracht.

      Like

      1. Dank u wel, Patrick. Ik hoop overigens dat je net zoals 2013, ook 2014 heel inspirerend vind en jou aanzet tot kiezen en actie. Hoe meer ik jouw commentaren lees, hoe meer ik nieuwsgierig word naar jouw verhaal. Bij deze dus een uitnodiging 😉

        Like

  8. Om de meterstanden goed te kunnen opvolgen, kan je best eens je licht op steken op het volgende openbronproject van Flukso.

    https://www.flukso.net/about

    Zij bieden oplossingen om de meeste dingen te kunnen meten. ZO kan zelfs de waterstand gemeten worden vanop afstand.

    Wij gebruiken dat ook binnen onze school, om het verbruik in alle gebouwen centraal te registreren.

    Like

    1. Mooi ding en niet duur, men kan het ook met een Arduinobordje, eveneens niet duur en ook alle sensors verkrijgbaar.
      Natuurlijk moet men wel beetje van pic programa kennen.
      Maar die hebben ook kant en klare open source.
      Ik zoek graag naar zulke dingen er zijn zelfs perfecte gratis vervangers voor Windows OS.
      Iets zegt me dat Steven er wel uit zal raken.
      Maar goede tips als deze zijn natuurlijk mooi mee genomen.
      Inderdaad mogelijk allemaal niet zo evident van hoe alles te meten in zulk project.

      Like

Plaats een reactie