Ik kom nog even terug op het boek van Weathly omdat er heel wat stof tot nadenken inzit. Het boek is geen oproep om ons terug te trekken in overlevings-modus en ook niet om alles maar zijn gangetje te laten gaan. Het is wel uitnodiging om tot inzicht te komen, en daarvoor geeft ze volgend simpel advies.
De enige methode om inzicht te ontwikkelen is ‘ het dagelijks oefenen van het verstillen van je gedachten, van het ontvankelijk zijn voor alles wat je voelt, van geduldig en open te zijn, en van alleen maar te zitten en bereid te zijn je gedachten te zien komen en gaan’. Omdat we in zo’n hectische wereld leven moeten we dit dagelijks doen, ‘we worden door verschillende eisen verschillende richtingen in getrokken, we vliegen van taak naar taak en verliezen daarbij gaandeweg het vermogen tot helder denken, en we eindigen bekaf, onbehaaglijk, ontevreden, gefrustreerd en te uitgeblust om door te hebben hoe we ons voelen’.
Doorheen het boek is er ook een sterke oproep om samen te komen en gemeenschap te vormen. ‘In deze tijd moeten we elkaar aanmoedigen om te experimenteren opdat we leren hoe we onze naaste het beste ten dienste kunnen zijn. En vergeving speelt hierbij een grote rol. Laten we niet terugvallen in de oude gewoonte ons en anderen met verwijten te overladen wanneer iets fout gaat.’
De laatste paragraaf: ‘En eenmaal bevrijd van hoop en angst geven we de behoefte op de wereld te willen redden. Met een zucht van verlichting. We ontdekken dat het afstand doen van ons grote doel ons bevrijd heeft om ons werk met nog meer energie en toewijding te doen, niet omdat we grootste dingen tot stand brengen, maar doordat we het juiste werk voor onszelf hebben opgeëist. Zoals Havel ook geschreven heeft: ‘Hoop, in deze diepe krachtige betekenis, is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat of de bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft. Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans op slagen heeft.
Hieronder nog een stukje uit een interview met de auteur, wat misschien helpt om te begrijpen hoe zij het ziet. En morgen heb ik het over iets helemaal anders. Beloofd.
Low Impact Man 
U heeft volkomen gelijk Steven, en in die wijze valt linear denken stil, en ziet men in intuitie wat te doen en te ondernemen.
Zich steeds richten op een beeld dat gehuld is in chaos houd iemand in een cirkel en brengt niets nieuw alleen een pacth op de chaos, de chaos zien in observatie en dan in introspectie toont, dit ken ik daar doe ik niet aan mee, en dan ziet men eigen ego staan, het ik, en stap voor stap komt men dan in een beeld van rust, en de stilte waarin vragen niet bestaan dat wat men noemt het eigen hogere zelf.
LikeLike
Uit het boek The Tao of Physics.
Any path is only a path, and there is no affront, to oneself
or to others, in dropping it if that is what your heart tells
you . . . Look at every path closely and deliberately. Try it .
as many times as you think necessary. Then ask yourself,
and yourself alone, one question . . . Does this path have
a heart? If it does, the path is good; if it doesn’t it is of no
use.
Carfos Castaneda, The Teachings of Don juan
LikeLike