tips voor Joke


Het is me nog niet vaak overkomen, maar deze morgen ben ik toch aangenaam verrast door Joke Schauvliege. Op de radio hoor ik ze aankondigen dat Vlaanderen resoluut kiest voor een CO2 reductie van 30% tegen 2020. Dit is opmerkelijk omdat de voorbije maanden het precies Vlaanderen was dat steeds dwars lag bij deze doelstelling. In Europa is al een tijdje de discussie bezig over 20% of 30%, waarbij ook het Waalse en het Brusselse gewest kiezen voor 30% (of zelfs meer) en Vlaanderen daar tot hiertoe niet van wou weten.

Waarom het nu ineens wel kan is me niet helemaal duidelijk. Al klinkt in het antwoord door dat er gerekend wordt op een concurrentieel voordeel en mogelijk een impuls voor de economie. Ook de economische crisis maakt het in elk geval makkelijker de doelstelling te halen (mag ik daar uit af leiden dat de Vlaamse regering er van uit gaat dat de crisis nog een hele tijd zal aanhouden?). Uit het interview op de radio en in de Standaard, is echter nog helemaal niet duidelijk hoe de 30% bereikt zal worden.

En hier ben ik wel benieuwd hoe deze regering die een logistieke draaischijf wil zijn, die wil investeren in meer wegen en tegelijk de Lijn wil afbouwen daarin zal slagen. Hierbij alvast enkele vrijblijvende suggesties voor Joke.

– geef geen milieuvergunning voor het ‘Uplace’ project, dit zal alvast een positieve impact hebben op het verkeer op de ring

– ga zo snel mogelijk over op een algemene vorm van rekeningrijden

– voer een taks uit op vliegtuigtickets, mocht dit een federale bevoegdheid zijn, herdenk dan het beleid voor de regionale luchthavens in Oostende en Deurne. (sluiten is misschien de beste optie)

– ga aan tafel zitten met de landbouworganisaties en heroriënteer de subsidies voor de grootschalige veeteelt naar ondersteuning van (bij voorkeur biologische) groenten- en fruitteelt. Gebruik geen overheidsgeld meer voor campagnes ter promotie van de vleesconsumptie

– doe iets aan de huurwetgeving waardoor het onmogelijk wordt nog huizen te verhuren met een lage energieprestatie

– kies ervoor om vanaf nu alle gebouwen die door Vlaanderen worden gebouwd meteen volgens de passief- of laag energienormen op te zetten. Pas dit ook toe voor alle lokale besturen

– denk na over het herzien van de ruimtelijke ordening, zodat het nog onmogelijk wordt om te bouwen in watergevoelige gebieden of moeilijk bereikbare plaatsen, kies voor verdichting en renovatie in plaats van nieuwbouw.

– stop de afbouw van de Lijn, maar investeer in meer en beter openbaar vervoer (en laat de mensen er eventueel iets meer voor betalen)

– herbekijk de regels en procedures rond hernieuwbare energie projecten, zodat het plaatsen van windturbines (eventueel ook voor particulieren) sneller kan

– herzie het systeem van de groene stroom certificaten zodat het verbranden van afval of van houtpellets uit Canada niet langer gesubsidieerd wordt

– voer de engagementen rond bosuitbreiding (die al 16 jaar dode letter blijken te zijn) gewoon uit

En zo zou ik nog wel een tijdje kunnen door gaan denk ik. Dus Joke, als je van plan bent echt werk te maken van de harde maatregelen, dan kan je op mijn steun rekenen. (al ben ik benieuwd hoe ver je baas Kris Peeters wil gaan)

25 reacties op ‘tips voor Joke

  1. Misschien nog enkele tips voor Joke.

    – Schaf elke vorm van autobelasting af, maar stop alle belasting in de brandstof en zet de prijzen van diesel en benzine gelijk. Daarmee tref je niet de bezitters van de auto maar vooral zij die veel rijden. En het is vooral het laatste dat de meest negatieve impact heeft. Het gaat mensen ertoe aanzetten om een zuinige nieuwe wagen te kopen en hun oude vervuiler van de hand te doen. Hierdoor gaan mensen echt op zoek gaan naar zuinige auto’s en naar hun kilometers kijken, en misschien ook eens een alternatief kiezen. En meer nieuwe wagens in plaats van oude zal de luchtkwaliteit ook ten goede komen. Door de gelijkzetting van de prijzen (verplicht dat diesel en benzine hetzelfde kost), zal ervoor zorgen dat mensen meer geneigd gaan zijn om benzine te rijden, en dan is het fijnstof-probleem vrij snel van de baan.
    – Schaf kilometervergoedingen voor de auto af als de persoon op meer dan 20km woont van het werk, zodat mensen terug leren wonen in de buurt van plekken waar ze werken. Het is vooral het woon-werkverkeer dat de files veroorzaakt, en de nadelige milieu-effecten.
    – Weg met de cadeautjes. Dat 65-plus gratis met de bus kan rijden vind ik een overdreven maatregel. Ik wens niet te betalen voor de mobiliteit van een ander. Mobiliteit moet gewoon altijd geld kosten, zodat mensen terug beseffen dat hiervoor energie nodig is. Ik hekel trouwens ook de vele lege bussen die rondrijden. Zij zijn eveneens mee verantwoordelijk voor fijn stof.
    – Koppel de verhuurprijs aan de EPC-score. Slecht geïsoleerde woningen zouden nooit hetzelfde huurbedrag mogen opbrengen als een goed geïsoleerde woning. Dat zal huisjesmelkers en slechte verhuurders afschrikken. En een huurder die weinig geld moet betalen voor de huur, kan dan zelf beginnen te investeren in de isolatie van het dak. Dat is meetbaar en afdwingbaar. Maar wel eerst de spelregels van het EPC op punt zetten, want daar zitten nog teveel cowboys tussen.

    Like

    1. Beetje kort door de bocht met je commentaar op wagens. Ik ben ook voor een zwaardere belasting op mobiliteit, zeker voor personenvervoer van bedrijven, maar je moet ook rekening houden met de eco-impact van de productie van een nieuwe wagen. Zelfs met een lager verbruik, duurt het ongeveer 20 jaar vooraleer de ‘grondstoffen- en productierekening’ van die nieuwe wagen terugbetaald is door Moeder Aarde. Elke wagen die nu in gebruik is, zou eigenljk 20 tot 25 jaar gebruikt moeten worden vooraleer vervangen te worden. En dan beter eigenlijk niet vervangen worden…
      Daarnaast heeft de prijs van de brandstof een ENORME impact op de prijs van onze voeding. Door je voorstel zou het onmogelijk worden ons dagelijks brood te betalen. En ook om de verplaatsing van de arbeiders te betalen die onze huizen moeten isoleren en bouwen. En de bouwmaterialen, en…
      Het probleem is veel fundamenteler, en vraagt om een geïntegreerde aanpak, die al veel te lang op zich laat wachten. We hadden er 40 jaar geleden aan moeten beginnen, toen ‘Limits to Growth’ de eerste duidelijke waarschuwingen aan de wereld kenbaar maakte.
      Beter, mijns insziens, een aantal idiote regels weg te werken die reeds nu beschikbare oplossingen in de weg staan. Zoals de visie van Stedebouw, die in stedelijke gebieden met rijhuizen geen buitenisolatie op voorgevels wil toestaan om een straatbeeld uit de vorige eeuw te ‘bewaren’. En dan bedoel ik geen architectonisch beschermde gevel, maar die typische, grijze 19e-eeuwse rijhuizen waarvan er honderden zijn in de stadskernen… Of de onzinnige situatie waardoor het voor een bank interessant is duizenden bedrijfswagens uit te delen en daardoor honderdduizenden euros aan sociale bijdragen minder te betalen – waardoor dat geld uiteraard niet er beschikking is om minder begoede mensen een noodzakelijk minimum aan mobiliteit aan te bieden. Of andere maatschappelijke projecten te steunen.
      EPC aan toegelaten huurprijs koppelen vind ik dan weer een uitstekend idee – maar reken maar op de tegenwerking van de huizenbezitters, en die hebben dankzij hun kapitaal een niet te onderschatten invloed op de politieke besluitvorming…

      Like

      1. Dat hogere brandstofprijzen soms tot ongewenste hogere prijzen van andere zaken leidt, is zonder twijfel het geval.
        Of dat bij voeding, arbeiders, … zo ongewenst is, is een andere vraag. Een sterke afhankelijkheid van de prijs van voeding, arbeiders, … van de te vervoeren afstand, zou er mijn inziens snel toe leiden dat er veel meer lokaal geconsumeerd wordt en men arbeiders van in de buurt zoekt. Dat lijkt me net een gewenst effect.

        Je informatie over stedenbouw is trouwens niet actueel. Er bestaat tegenwoordig zelf uitdrukkelijk een regel die maakt dat er geen stedenbouwkundige vergunning meer nodig is voor het aanbrengen van (een relatief dunne) buitenisolatie (indien het voetpad hierdoor niet te smal wordt en er geen sprake is van monumenten, beschermde gebouwen, …). Soms staan verkavelingsvergunningen of gemeentelijke regels nog wel in de weg, maar de Vlaamse wetgeving in ieder geval niet meer.

        Like

    2. Ik vermoed dat duurdere brandstof belasting mensen in de grensstreken gewoon gaat toe aanzetten om een duurdere grote wagen aan te schaffen (want ze moeten er immers geen taksen op betalen dus kunnen ze het geld dat ze besparen gebruiken voor een duurdere wagen). Ze gaan dan extra kilometers doen om in het buitenland goedkoper te tanken.

      Er gaat ook veel meer rode diesel getankt worden door mensen die te arm zijn om hun huidige diesel te vervangen door een zuinigere wagen.

      Ivm de 65plus abonnementen, vind ik jouw stelling verkeerd. Als je niet wenst te betalen voor voordelen van een ander kan je beter naar een land verhuizen waar ze helemaal geen sociale voorzieningen hebben. Mobiliteit van gepensionneerden is belangrijk. Bovendien gebruiken rijkere ouderen meestal nog steeds hun eigen wagen, en zijn het volgens mij vooral armeren die gebruik maken van deze voorziening.

      Like

    3. ja, ik hoor de senioren zeggen dat ze gerust willen betalen voor hun busritjes’ …al is het een minimum van 25 euro/jaar…zou dat niet al iets opbrengen denk je?

      Like

    4. – Elke vorm van autobelasting afschaffen is ongewenst. Hoewel de meeste negatieve gevolgen voortkomen uit autogebruik en niet uit autobezit leidt ook autobezit tot een maatschappelijk last. Zo gaat er gigantisch veel ruimte naar autoparking. Bovendien biedt de vaste kost ook de mogelijkheid om bepaalde keuzes over het voertuig te beïnvloeden. (B.v. lagere taksen voor auto’s die veiliger zijn voor voetgangers en fietser, hogere taksen voor terreinwagens, …)
      (Verder: zie mijn andere reactie.)

      – Een aanzienlijk deel van het verkeer (ook tijdens file-uren) is niet woon-werk verkeer en het is net dat verkeer dat we op die file-uren van de baan willen houden.
      Dat neemt niet weg dat het beperken van de kilometervergoeding een logische zaak is.

      – Gemiddelde genomen is de bezettingsgraad van bussen veel beter dan deze van auto’s. In ons openbaar vervoerssysteem en met onze ruimtelijke ordening zal er steeds een deel bussen of trams zijn die zo goed als leeg rijden. Spijtig, maar onvermijdelijk. Heb je die niet, dan zullen die mensen die daar op zitten op een ander moment ook de wegen nemen. Of er is sprake van mensen die afhankelijk zijn van OV en die dus anders in vervoersarmoede moeten leven.

      Like

  2. Toch even verduidelijking bij enkele ideetjes. Duurdere brandstof kan alleen als dit van toepassing is binnen heel Europa, om grenstankers tegen te gaan. Trek trouwens alle prijzen gelijk voor heel Europa, voor alle goederen, en dan gaan mensen automatisch de dichtstbijzijnde winkel kiezen en zal dat ook meteen een positieve impact hebben op de mobiliteit. En wat die productie betreft van auto’s. We moeten sowieso meer naar het cradle to cradle principe, met zalle producten. Bedrijven doen al heel wat inspanningen, maar dat kan natuurlijk altijd beter. Misschien is hier nog wat werk voor de politici…
    En de bedrijfswagens en tankkaarten? Afvoeren die boel. Da’s pure belastingsontduiking.

    Wat de gratis mobiliteit betreft van 65plussers. Ik heb er geen probleem mee dat die mensen mobiliteit hebben. Ik heb er wel een probleem mee dat er quasi lege bussen rondrijden om die paar enkelingen te laten rondrijden. Bovendien gaan die 65plussers uitstapjes doen op de kosten van anderen, terwijl ze die mobiliteit anders niet zouden doen. Die gratis mentaliteit zwengelt gewoon de mobiliteit aan, terwijl we mobiliteit moeten afremmen. We moeten vooral het openbaar vervoer promoten voor het woon-werkverkeer en niet om meer recreatiemobiliteit te induceren.
    Trouwens, moet de vrouw van meneer doktoor gratis met de bus gaan shoppen in de stad? Dat ze de bus neemt, da’s goed, maar geef dat dan aan de mensen die het echt nodig hebben.

    Like

  3. Joke zou, hoewel dat niet zomaar kan, ook de eigen stoep mogen vegen. Is het nodig dat die kabinetschef en nog wat anderen een dienstwagen (met chauffeur) hebben. Terwijl ze ook gratis eersteklas kunnen reizen met het openbaar vervoer. Volgens mij niet. Dan nog liever de 65 plussers die gratis reizen. http://wp.me/p25bcX-6C

    Like

  4. men stelt steeds maatregelen voor die alleen andere treffen
    vliegtuig tickets belasten ja ze zijn 3 tot 5 keren goedkoper
    dan een trein en ze verbuiken meer energie hoe komt dat?
    zijn de treinbazen dan …. (ik blijf altijd beleefd)
    oudjes gratis op de tram en bus NEEN zorg dat ze met een een fatsoenlijk pensioen zelf hun ticket kunnen betalen indien ze dat willen
    en aangezien er slechts een kostendekking is van 15% moet de ticket minimaal maal 6
    iedereen werkt graag in eigen streek liefst naast de deur
    spijtig kan dit niet altijd een huis verkopen en ergens anders eentje kopen kost een klein fortuin en wat als man en vrouw op verschillende plaatsen werken en wat als ge na enkele jaren van werk MOET veranderen
    de EPC is een klucht alleen een soort belasting
    een huurder kan toch ook zien of er dubbel glas en dakisolatie aanwezig is en hij of zij moet maar zelf beslissen
    als slechte woningen niet verhuurd worden zullen ze wel aangepast worden tenzij aan illegalen maar die mogen er niet zijn dus geen probleem

    Like

    1. Onze huurmarkt is zowiezo al krap, er is meer vraag dan aanbod, dus die keuzevrijheid van de huurder is te beperkt. Enkel interventie van de wetgever kan daar iets aan veranderen vrees ik, want dit is één van die vele vlakken waar het neoliberale marktprincipe compleet faalt, gewoonweg omdat de eco-kost compleet onzichtbaar is én aan de kant van de huurder ligt. Als ze nu eens de verhuurders zouden verplichten een _verwarmd_ huis te verhuren (op 20°)… en de CO2-taksen daarop bij het kadastraal inkomen tellen… ? Zomaar een los ideetje…

      Like

      1. Ik vind ook dat eigenaars best op een of andere manier verplicht worden hun huurwoningen te isoleren.
        Je ideetje vind ik echter niet zo goed. Het grote nadeel van zo’n systeem is immers dat er dan geen enkele stimulans is voor de huurder om zelf ook zuinig te zijn. Daarom zal ik nooit een appartement huren waarin iedereen hetzelfde vaste bedrag betaald voor verwarming, elektriciteit, …

        Like

  5. Er is natuurlijk inderdaad een keerzijde van de medaille, want als je elke huiseigenaar gaat verplichten om het huurhuis fatsoenlijk in orde te zetten, dan zal elk huurhuis duurder worden en zullen mensen uit de boot vallen, die nu nog aan een woning geraken, ookal is het een gammel geval.

    Zelf verhuren wij ook, maar wij hebben daar geen misbruik van gemaakt. We hebben de dakisolatie vernieuwd, de zolderruimte volledig afgewerkt tot een volwaardige slaapkamer met radiator, zelfs de condensatieketel nog helemaal laten nakijken en afstellen op onze kosten, en dat allemaal voordat de huurder erin kwam.

    Maar ik vrees dat we daarmee een beetje de uitzondering op de regel zijn.

    En wat die prijs voor mobiliteit is. Laat iedereen de reële kosten betalen. Schaf al die larie-belastingen af en stop het in de brandstof. Geen BIV, maar 3 euro per liter brandstof. En dan denken mensen echt wel na over hun mobiliteit. Dan zal er een echte “run” ontstaan naar elektrische auto’s, hybride en andere technologieën. En laat zij die met het vliegtuig gaan ook maar mee betalen voor de brandstof, en niet die domme toeslag zoals die nu geldt. En verder vliegen is meer brandstof, dus meer betalen. Zorg er trouwens voor dat dit binnen heel Europa van kracht wordt. Eén duidelijk systeem dat geldt voor alle Europeanen.

    We moeten mobiliteit gaan beginnen betalen. Een kiwi uit Nieuw-Zeeland is te goedkoop. Als we de werkelijke kosten van die mobiliteit zouden moeten betalen, zou dat onbetaalbaar duur zijn. Dus maak dat dan ook onbetaalbaar duur en we komen vanzelf in evenwicht. Voedselkilometers invoeren en mee verwerken in de prijs. Ik zal trouwens veel meer eigen groenten en fruit eten en neem ook veel meer lokale producten. Dat is geen aantasting van mijn comfort, maar het vraagt een andere manier van omgaan met de dingen.
    En als de voedselkilometerheffing van kracht is, zullen veel meer mensen terug beginnen in hun moestuin vanalles te kweken, net zoals wij dat doen.
    Maar dan zit je weer met een andere kwestie, namelijk dat mensen die in de stad wonen of op een appartement veel meer gaan betalen voor hun voedsel, want ze zijn benadeeld. Tja, een oplossing is dan werken met gezamenlijke stukken grond, voedselteams etc.
    En een tweede kwestie is dan ook geld. Want een grote serre plaatsen kost ook weer heel wat centen. Kijk zelf maar eens na wat je gaat betalen voor een deftige serre in Aluminium (zoals die van ACD) met 12 vierkante meter (3 op 4m). ( http://www.acd-serres.be/nl-8848-4815-6977-serres-met-rechte-wanden–acd-prestige-actiemodellen-acd-prestige-actiemodel-r305h-b.html) Tja, koken en kweken kost geld.

    Het is dus zeker niet eenvoudig om het allemaal op te lossen…

    Like

  6. Ik lees een hoop bruikbare en broodnodige tips, maar ik hoop vooral dat er ook een overkoepelende visie ontwikkeld wordt, zodat het niet blijft bij een lijstje aan kleine inspanningen hier en daar.

    Ik geef 1 voorbeeld : om de bedrijfswagens aan te kunnen pakken, moet je zowel de fiscaliteit rond lonen (te zware belasting op arbeid) als de baremieke loonsopbouw aanpakken. Nu verdienen mensen op het einde van hun loopbaan het meest, terwijl ze dan meestal geen zware investeringen (huis kopen, kinderen die studeren) meer hoeven te doen. Allemaal gebaseerd op een gemiddelde levensverwachting die veel lager was dan vandaag het geval is.

    Betekent dus ook dat je in het kader van duurzaamheid minstens een vermogensbelasting nodig hebt (die veel fundamenteler herverdeelt dan nu gebeurt via belastingen op arbeid). En dat je ook de loonopbouw anders gaat bekijken over een hele loopbaan genomen.

    Kortom : we hebben nieuwe oplossing nodig voor nieuwe noden, op alle domeinen (niet enkel milieu of ecologie). Want alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden.

    Ik heb zelf erg weinig vertrouwen dat het Schauvliege lukt (ik twijfel eerlijk gezegd ook een heel klein beetje aan de oprechtheid), maar ik hoop uiteraard dat ik me vergis. Het gebrek aan visie bij de politici (in het algemeen) doet me echter het ergste vrezen.

    Like

    1. Jouw opmerking rond de belasting van vermogen is volkomen terecht. Een rechtvaardiger herverdeling van de resources van de planeet en de maatschappij is _de_ basisvoorwaarde voor de maatschappij waar we naartoe willen. Dit jaar verkiezingen, we kunnen kiezen om slim te kiezen…
      Ik heb ook mijn bedenkingen bij de aankondiging van Schauvliege – ik heb het gevoel dat ze het ‘aanhalen van de broeksriem’ willen ‘greenwashen’. Even afwachten, dus, want als het enkel een andere manier is om ‘business as usual’ te laten voortduren, dan kan ze voor mij de boom in 😉
      Wat mij niet zal tegenhouden om mijn leven steeds duurzamer te blijven oriënteren, ook al begin ik te merken dat er ook wetten zijn die mij daarin beginnen tegen te werken… Dat is ook iets waaraan gewerkt moet worden: een wettelijk kader om wat nu al mogelijk is ook implementeerbaar te maken.

      Like

  7. Hierboven enkele goeie suggesties, maar ik merk ook dat er veel “onverdraagzaamheid” in geslopen is. Vooral rond het thema mobiliteit, dat wil dus ook zeggen dat dit een thema is waar veel emoties in meespelen. En misschien ook het thema waar al meest over is nagedacht of waar al veel ballonnetjes zijn over opgelaten.
    Maar voeding (vlees versus groenten bijvoorbeeld) of lokale productie zijn al minder bekende thema’s, waar volgens mij ook erg veel winst voor het leefmilieu kan gehaald worden.
    En in mijn ogen zou het ook al veel helpen moesten de mensen leren tevreden zijn met wat ze hebben. Steven toont op dat vlak ook zeker het goede voorbeeld. Maar dat zal zeker nog meer emoties en commotie oproepen vrees ik. Misschien moeten we gewoon marketing en reclame gaan verbieden (in het strafwetboek zetten), dat zou zeker een positief effect hebben op het leefmilieu! En zeker ook op ons geluksniveau.

    Like

    1. mijn inbreng van daarnet even aanvullen met een citaat:
      “When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down ‘happy’. They told me I didn’t understand the assignment, and I told them they didn’t understand life.”
      ― John Lennon

      Like

  8. Ik lees doorheen de reacties op deze blog heel veel ‘we zijn tegen marketing en reklame’. Dat is volkomen nonsens. Aan de ene kant wordt voortdurend gesuggereerd dat mensen zich moeten informeren, rationele keuzes maken en wat minder emotioneel en impulsief consumeren. Aan de andere kant wordt gesuggereerd om alle ‘marketing’ te verbieden, en vooral ‘reklame’. En hoe denken we dan de bevolking te ‘verleiden’ tot de die andere, ecologische keuzes? Of moeten we de keuzevrijheid afschaffen, omdat mensen volgens ons niet de ‘juiste’ keuzes maken? Moeten we een expertocratie installeren die ‘beter weet wat goed is voor het volk’? Ik lees vooral veel suggesties die het anekdotische niveau niet overstijgen en ook niet globaal geldig zijn. Er worden geen systemische oplossingen aangereikt. Daarvoor is een ander niveau van analyse en oplossingsdenken nodig. En er wordt veel gereageerd door mensen op thema’s die bij hen erg leven. Met een vooral een vraag naar eenvoud, eigenlijk een vraag naar minder complexiteit van het leven. Nochthans, het leven is complex. Streven naar eenvoud is niet hetzelfde als kiezen voor simplisme….

    Like

    1. De beste reclame is de ‘mond aan mond’ reclame. Niet de duur gedrukte bestudeerde reclamefolders of dure tv reclame. Net is er een nieuwe bakker open gegaan in de gemeente, die heeft geen reclame nodig, hij is gewoon veel beter en iedereen gaat er naartoe terwijl de andere bakker achter zijn ruit staat te kijken.
      Het leven is net zo complex als we het zelf maken, ik had het niet beter kunnen vinden dan de reaktie van wonko. We moeten leren luisteren.

      Like

    2. Mijn aversie tegen marketing en reclame komt voort uit het feit dat veel mensen net door die reclame beginnen te denken dat ze bepaalde dingen “nodig hebben”.
      Dat kan gaan van een nieuwe wagen of garagepoort tot een jaarlijkse reis (of meer dan 1 per jaar meestal) of een nieuwe keuken/badkamer/televisie ….. Terwijl ze infeite heel tevreden zijn met wat ze hebben. Moesten ze niet langs alle kanten om de oren geslagen worden met reclame en andere suggestieve boodschappen die ervan uitgaan dat je toch wel een rare kwiet moet zijn als je geen nieuwe televisie wilt (hoezo, nog een tv met beeldbuis?????).
      En al die behoeftes die infeite niet echt zijn moeten dienen om de economie draaiende te houden, de loonslaven te laten bijdragen tot het grote profijt van de happy few …….

      Like

    3. Het is vreemd om zo’n sterke mening te geven over de reacties van anderen (nonsens, anekdotisch, …) en zelf een post te schrijven die geen echte argumenten of inhoud bevat.

      Je suggereert dat marketing nodig is om mensen de mogelijkheid te bieden zich te informeren, rationele keuzes te maken, … Dit terwijl marketing en reclame zich in de meeste gevallen net kenmerkt door het ontbreken van rationele, neutrale informatie, …

      Daarna stel je dat marketing nodig is om mensen te verleiden tot de juiste keuze. Het is waar dat marketing ook ‘ten goede’ kan gebruikt worden, maar dat is eerder uitzondering dan regel.

      Daarna pas je een mooi voorbeeld van een ‘stroman’ toe, je begint kritiek te geven op de afschaffing van de keuzevrijheid, terwijl het ging om de afschaffing van marketing. Het ene is niet onlosmakelijk verbonden met het anderen.
      Bovendien is het opleggen van bepaalde strenge regels aan fabrikanten (waardoor er geen producten meer op de markt kunnen komen die (zware) milieuschade veroorzaken of die minder duurzaam zijn dan technisch en financieel mogelijk) niet hetzelfde als het beperken van keuzevrijheid. Het is dankzij die beperkingen dat er nu geen DDT en asbest meer wordt gebruikt, kinderen geen loodvergiftiging meer krijgen van loodverf, ons voedsel hygiënisch is, … Of vind je dat de vrije markt daar ‘zijn gang’ had moeten kunnen gaan en die regels een beperking van de vrijheid zijn?

      Maar ik kijk uit naar jouw analyse en oplossingen (op een niet anekdotisch niveau) en jouw globale systematische oplossingen.

      Like

      1. Marketing is een toolbox die op zich niet ‘ethisch’ geladen is, maar natuurlijk wel een deontologische code heeft. Dat instrumentarium kan je dan ‘ten goede’ inzetten. Of liever, elkeen kan dat inzetten voor datgene wat hij of zij wil verkopen aan anderen. Dat gaat over goederen en diensten, maar ook over ideeën, donaties voor goede doelen, beleid of nieuw gedrag. En verkopen betekent overigens niet altijd een prijs betalen in euro’s , maar ook een ‘prijs’ betalen (inspanning doen) op emotioneel, sociaal of zelfs fysiek vlak. Bijvoorbeeld door van vervoersmodus te veranderen 🙂
        Marketing is absoluut niet hetzelfde als reclame, laat staan massamediale communicatie. In tegendeel, een goed marketingplan of op zijn minst strategisch nadenken over marketing levert juist veel ecologische (en economische) winst op. Want we weten onderhand wel dat massale reclame steeds minder oplevert, althans buiten sommige FMCG om. FMCG staat voor Fast Moving Consumer Goods. Dat is wat consumenten te zien krijgen, tot treurens toe. En kopen, tot treurens toe. Maar dat is eigenlijk maar één soort praktijk van wat een heel breed vakgebied is.
        Ik ben zelf marketingmens, met als missie ‘duurzame marketing van duurzame consumptie en productiepatronen’, en het spreekt vanzelf dat ik leef (ook als mens) naar wat ik preek. Of liever, ik preek over mijn leven 😉 Ooit begon dat als activist, dan als vormingswerker en uiteindelijk als marketeer. Ik ben dus bezig met – het liefst zo slim als die anderen die al dat andere verkopen- mijn ‘waarheid’ te verkopen. Een van de resultaten van mijn werk (maar niet alleen het mijne) is donderdag veggiedag. Dat is het (communicatie)resultaat van een lang proces en veel nadenken over de marketing van ‘vegetarisme’. Inderdaad, marketing!
        Veel wezenlijker dan reclame (en daarachter de marketing) is de vraag hoe het ‘beestje mens’ functioneert en waarom mensen de dingen doen die ze doen. Zodat we mensen kunnen verleiden om dingen anders te doen. Niet dat ze aldoor rationele keuzes maken aan de hand van objectieve informatie, iets wat heel vaak gesuggereerd wordt, ook op deze blog. Maar door zo slim mogelijk zoveel mogelijk mensen te verleiden tot een nieuwe keuze en daartoe de drempels, vaak intern en psychologisch van aard, weg te nemen. Reclame verbieden verandert niets aan de diepe mechanismen van menselijk gedrag en al wat dat met zich meebrengt. Er is een diepere oorzaak van consumentisme, en daar proberen we op in te grijpen. In elk probleem zit er stukje ‘systeemverantwoordelijkheid’, maar ook altijd een ‘persoonlijk aandeel’. En willen we een transitie, dan is het nodig om op vele dimensies, anekdotisch, organisatorisch en op systeemniveau in te grijpen. Deze blog gaat over hoe je zelf kan veranderen, hoe er vele keuzes zijn, en moedigt mensen aan psychologische en sociale drempels bij veranderingen en nieuwe keuzes te overwinnen. En ook worden de ‘systeemfouten’ aangekaart. Maar het systeem ligt niet buiten ons. Wij zijn het systeem. Het zit diep in ons en dat veranderen op een ‘empowerende’ en democratische manier is niet zozeer een kwestie van ratio, argument of informatie maar veleer het ‘verleiden tot vrijwillige verandering’, en daar komt heel wat marketing bij kijken…

        Like

  9. Verplaatsingen, een gevoelige zaak waar iedereen een mening over heeft (en zelf iedereen zich als specialist beschouwt).

    Wat mij betreft is het niet onlogisch dat mensen betalen voor hun mobiliteit. Mobiliteit heeft echter ook een belangrijk sociaal aspect en door eenvoudigweg steeds aan iedereen alle kosten door te rekenen, creëert men bij bepaalde mensen een ongewenste verplaatsingsarmoede. Een zekere basismobiliteit is immers noodzakelijk om aan deze maatschappij deel te kunnen nemen, een sociaal leven uit te bouwen, …

    Daarom zou het onaanvaardbaar zijn om iedereen in alle gevallen de volle pot te laten betalen voor hun mobiliteit. Want laat het wel wezen, al snel zou blijken dat bijna alle vervoer, en zeker gemotoriseerd vervoer, ontzettend duur is.
    Een zekere mate van subsidiëring lijkt me dus onvermijdelijk, maar het is logisch dat men bij daarbij vooral de meeste gewenste (minst milieubelastende, hinderlijke, gevaarlijke, meest gezonde, …) verplaatsingsmodi subsidieert.
    Nu is het vaak het omgekeerde, als men alle kosten in rekening brengt, is het autoverkeer nog steeds de meest gesubsidieerde verplaatsingswijze en fietsverkeer zowat het minst gesubsidieerde. (De bewering dat de auto een melkkoe is, klopt dus totaal niet.)

    Het betaalbaar aanbieden van b.v. een zekere mate van openbaar vervoer, staat trouwens niet gelijk me het gratis maken van OV. Voor beperkte groepen is daar nog iets voor te zeggen, maar zeker niet voor grote groepen of algemeen.
    Gratis openbaar vervoer leidt immers nauwelijks tot minder autoverplaatsingen maar vooral tot het vervangen van verplaatsingen te voet en met de fiets door OV-verplaatsingen en tot het vergroten van verplaatsingen. In Hasselt heeft het gratis OV dan ook niet tot een vermindering van de automobiliteit geleidt.

    Om ongewenste verplaatsingen te minimaliseren, is het ook wenselijk om de vooral de variabele kosten te vergroten. Deze moeten in ieder geval hoog zijn t.o.v. de vaste kosten. Dat is nu bij autogebruik niet het geval.
    Het verhogen van de brandstofprijzen lijkt dan een logische en makkelijke oplossing, maar toch zitten er te veel nadelen aan om de variabele kosten enkel via brandstof te regelen. Het eerder genoemde onduikgedrag is misschien (mits beslissing op Europese niveau en strenge grenscontrole) nog te beperken, zo’n systeem houdt er geen rekening mee dat
    1) er ook gewenste – zelf noodzakelijke – verplaatsingen zijn en
    2) de maatschappelijke kosten niet enkel afhankelijk zijn van het brandstofgebruik.

    1) Een stijging van de brandstofprijzen zal b.v. ook de kostprijs van brandweer, ambulance, politie, … sterk doen stijgen.

    2) Verplaatsing tijdens de spitsuur is minder wenselijk dan daarbuiten (veroorzaken economisch kost door filevorming en veroorzaken fijnstofpieken
    Verplaatsingen in woonkernen of in de buurt van woonkernen (zeker van grote steden) zijn meer ongewenst (en makkelijker te voorkomen) dan verplaatsingen in buitengebied (lokale luchtvervuiling en geluidshinder)
    Verplaatsingen ’s nachts kunnen minder gewenst zijn dan verplaatsingen overdag (geluidshinder)

    De hedendaagse technologie laat echter toe om variabele kosten zo aan te rekenen dat er met het voorgaande rekening wordt gehouden. Men kan een systeem van rekeningrijden creëren waarbij mensen er niet enkel toe aangezet worden zich minder te verplaatsen, maar ook een grondige afweging maken van waar men zich wanneer verplaatst.

    Een bijkomend voordeel van zo’n systeem is dat men de kosten onmiddellijk zichtbaar kan maken en snel kan aanpassen. Kosten die men ‘onmiddellijk’ voelt, hebben immers het meeste effect op het gedrag. Tanken is weliswaar een variabele kost, maar doet men toch vaak maar één keer per week (of zelf minder), waardoor het toch nog een beetje een gevoel van vaste kost geeft.
    Rekeningrijden kan men combineren met een toestel dat onmiddellijk de kost van elke verplaatsing aangeeft.

    Like

  10. Ik kom (zoals zo vaak in mijn leven ;-)) wat laat met mijn inbreng. ik sluit dus niet aan bij het mobiliteitsdebat van hier net boven, maar wel bij de vraag wat de juiste strategie is om tot grootschalige verandering te komen.

    als er ooit verandering komt in de richting van een rechtvaardiger en ecologischer wereld, dan zal het volgens mij zijn omdat honderden en duizenden en tienduizenden mensen zich op hun manier hiervoor hebben ingezet. je hebt mensen nodig die dromen, en mensen die concrete technische oplossingen ontwikkelen. je hebt mensen nodig die de politiek ingaan om wetten te veranderen, anderen die in hun dagdagelijkse leven als consument bewustere keuzes maken. je hebt mensen nodig die anderen overtuigen door hun enthousiasme en zotte projecten, en anderen die wijzen op het economische voordeel of het eigenbelang. je hebt mensen nodig die boeken schrijven, anderen die boeken lezen, mensen die lang nadenken en anderen die met vanalles experimenteren. mensen in de gezondheidszorg en in de banken, in de bouw en in de keuken, in de petrochemie en bij de artiesten.

    het ene engagement is dus voor mij niet beter dan het andere. waar je het meeste impact mee hebt, is wat je doet met hart en ziel – dan ben je inspirerend, gedreven en aanstekelijk. en dan heb je er ook zelf voldoening van, los van de reacties van anderen. zo voel ik het toch aan. en dus vind ik Steven, maar ook vele anderen hier, bewonderenswaardig in hun eigen grote of kleine engagement.

    bedankt aan allen,

    inge

    Like

  11. Nog een tip voor de overheid: stop met samenhuizers te bestraffen. Daarmee pak je ook ineens de trafiek rond valse domicilie-adressen aan.
    Als ik vrijwillig een deel van mijn privacy en ruimte wil afstaan in ruil voor een bescheiden maandelijkse huurprijs die me toestaat in de energiebalans van mijn woning te investeren, dan vind ik dat dat mijn goed recht is.

    Like

Plaats een reactie