Warning Up: we hebben dromen nodig om ze te realiseren


De voorbije jaren ben ik steeds maar bezig geweest met het nadenken en praten over wat er nu moet gebeuren om de grote ecologische uitdagingen aan te pakken. Ik weet wel dat er een combinatie nodig is van een heleboel zaken zoals strengere wetgeving, gedragsverandering bij ons allen, nieuwe technologie, andere regels in het bedrijfsleven, bewustzijn bij de consument, internationale akkoorden, duurdere energieprijzen, aandacht bij de media, een ander geldsysteem enzovoort. Toch intrigeert de vraag me waarom de mensheid met alle kennis die we nu bezitten er niet in slaagt de nodige veranderingen op te starten. Vaak heb ik het gevoel dat we volle kracht vooruit richting afgrond aan het rijden zijn…

Een goed half jaar geleden is daarbij het idee gegroeid om eens een kleine groep mensen uit verschillende disciplines samen te brengen om intensief op zoek te gaan naar pistes of dynamieken voor verandering of transitie. Met die droom ben ik gaan aankloppen bij Jim Baeten, gespecialiseerd in het realiseren van dromen. Jim heeft er haar schouders heeft ondergezet, en kijk, komend weekend komt deze droom in vervulling. We hebben veertien boeiende mensen bereid gevonden om van donderdagavond tot vrijdagavond samen aan de slag te gaan rond de grote vraagstukken van deze tijd. We noemen ons projectje: Warning up.

Een overzicht van het dream team;

Bernard Lietaer, internationaal expert in alles wat met complementaire en lokale munten te maken heeft.

Bert Stevens, General Manager van Nike Laakdal, die voor de windmolens van Nike heeft gezorgd.

Serge de Gheldere, klimaat ambassadeur van Al Gore en bedrijfsvoerder van Future Proofed.

Jill Peeters: weervrouw bij VTM, auteur van ‘Onze planeet wordt heet’ en zeer gedreven bezig rond klimaat.

Chris Aertsen van Change Designers, gespecialiseerd in sociale Marketing en transitie.

Igor Byttebier, auteur van het standaardwerk rond Creativiteit ‘Creativiteit Hoezo’, nu actief bij New Shoes Today.

Ann De Meulemeester, algemeen secretaris van het ACW, voorzitter van de Vlaamse onderwijsraad en van de Verenigde Verenigingen.

Rudy Dhont, coördinator onderzoekscel duurzame ontwikkeling khleuven en een van de trekker.

Gypens Guy, artistiek directeur van het Kaaitheater in Brussel.

Dirk Holemans, voorzitter van raad van bestuur van kunstencentrum Campo (Gent) en hoofdredacteur van Oikos.

Stefaan Vandist, na een carrière bij enkele grote reclamebureau’s nu specialist in duurzame marketing.

Jan Stevens, ooit missiehoofd voor Artsen zonder grenzen en nu netmanager van Canvas.

Gie Van den Eeckhaut, onderwijscoördinator van de Katholieke Hogeschool Kempen.

Een mooi lijstje en ik ben er zeker van dat we tot een aantal inzichten of ideeën komen die ons kunnen helpen. Al is het maar om een nieuw gezichtspunt te verwerven. We zijn van plan de resultaten van onze ‘Warning Up’ groep verder te verspreiden. Hoe is nog uit te zoeken, maar Mo magazine is in elk geval aanwezig.  Je hoort er nog van…

16 reacties op ‘Warning Up: we hebben dromen nodig om ze te realiseren

  1. Ik hoop dat dit uitkomst zal bieden, maar ervaring leert dat er twee manieren zijn om problemen op te lossen, van welke aard ook.
    Ten eerste heb je problemen die zichzelf oplossen en de tweede soort zijn problemen die nooit opgelost geraken. Dat klink cru, maar het is de realiteit. De rest zijn een beetje dromen.

    Like

    1. Beetje cynisch zou ik denken.
      Het is wel zo dat je soms enorm veel inspanningen levert en dat er geen gevolg van komt. Volgens mij is het omdat het moment er niet rijp voor is. Enige tijd later zorgt een relatief kleine inspanning ervoor dat de boel opeens toch in beweging komt. Dat kan de indruk geven dat het vanzelf gebeurt.

      Maar soms denk ik ook dat die eerste inspanningen ervoor zorgen dat de tijd er rijp voor kan worden. Moest die (zogenaamd vruchteloze) inspanning niet geleverd zijin, zou de nodige voorbereiding niet hebben plaatsgevonden. Die voorbereiding ligt volgens mij in de denkwijze van de mensen.
      Als ik nu zie hoe de doorsnee bevolking staat tegenover alles wat met milieu te maken heeft, en je vergelijkt dat met pakweg 20 – 30 jaar geleden. Dan hebben we al een hele weg afgelegd.

      En dat is dankzij al die mensen die jarenlang tegen de bieerkaai hebben gevochten en aan de bel hebben getrokken. Toen leek dat allemaal redelijk vruchteloos te zijn. Maar toch plukken we er nu de vruchten van. Stilaan is de maatschappij rijp voor de noodzakelijke ommezwaai. Maar het zal nog enige tijd duren eer de ganse maatschappij de ommezwaai gemaakt heeft.

      Like

      1. Iemand moet eerst de grond bewerken en zaaien voordat er later iets zichtbaar begint te groeien.

        Dat kan soms heel moeilijk zijn voor die persoon als hij dit alleen en zonder werktuigen moet doen omdat niemand hem wil helpen bij het ploegen en zijn tractor voortdurend saboteren.
        Als het dan al een beetje lukt om te ploegen en te zaaien dan zijn er heel veel kraaien om direct zijn zaadjes te komen wegpikken…

        Dat is frustrerend en wordt je moedeloos van.
        Maar niet opgeven! Jullie zijn goed bezig!

        Like

  2. We moeten gewoon kijken naar het verleden om te weten wat ons in de toekomst kan te wachten staan.

    Problemen die zichzelf oplossen? Kijk maar naar de natuur. Die gaat niet aan de mensheid vragen of het OK is om een klimaatshift te doen. En in het verleden zijn er al vele klimaatshifts geweest, denk hierbij maar aan ijstijden enz. De natuur herstelt zich altijd, zelfs na een zware meteorietinslag bij Yukatan (Mexico), die de oorzaak was dat de dinosauriërs uitstierven. Het is meestal de dominante soort die dan vergaat.

    Problemen die nooit opgelost geraken? Denk maar aan oorlog. Zolang de mens bestaat is er oorlog, en er zullen in de toekomst alleen maar redenen bijkomen om oorlog te voeren. Schaarse aardolie, schaars land door een stijgende zeespiegel, overbevolking, schaarste in drinkbaar water, schaarste in voedsel, …
    De feiten spreken voor zich.

    Like

    1. De geschiedenis herhaalt zich, dat is waar.

      Wat ik vooral wilde zeggen:
      Die logica mag geen excuus zijn om niets te doen en alles zomaar te laten begaan. De aarde zal inderdaad wel overleven en zijn eigen koers varen.

      Maar ik wil toch proberen om die koers in de mate van het mogelijke bij te sturen om mijn kinderen (en bij uitbreiding potentiele kleinkinderen) een betere wereld te kunnen bieden dat wat er nu in het verschiet ligt.

      Like

  3. Ik ben al jaren bezig met alle mogelijke inspanningen. Een website met nuttige tips, tal van infosessies gegeven over energiezuinig wonen en dakisolatie. En toch zie je eigenlijk niets veranderen. Het is allemaal “too little” en “too late”.
    Het grote probleem is dat er veel teveel krachten zijn die enige hervorming tegen werken. Economie is een enorm grote kracht die vooral zichzelf in stand houdt en geen rekening zal houden met ecologische argumenten.
    Politiek is een ander monster dat zichzelf zal in stand houden en bovendien eveneens op korte termijn denkt. En laat nu juist de politiek verantwoordelijk zijn voor de beslissing rond economie en ecologie, en dan snap je waar we tegen moeten opboksen.

    Wat kan de wereld veranderen? Argumenten niet, vrees ik. Want voor elk argument komt er een tegenargument en krijg je er een non-believer bij. Dat heb ik de laatste tijd al gemerkt.
    Een echte milieuramp? Misschien. Als er nog enkele stukken van Antarctica afbreken en de zeespiegel zou plots enkele meters stijgen, zodat de grootste wereldsteden onder water staan en de politici met hun botten naar het VN-gebouw in NY moeten gaan, dat zou misschien impact hebben.

    Ik vecht er ook voor om alles nog tijdig te veranderen, en daar ben ik intensief dagelijks mee bezig. Maar ik merk dat ik vooral naar mijn kinderen toe (later) kan vertellen dat ik al het mogelijke gedaan heb. De krachten bundelen, wat de LIM nu probeert is lovenswaardig, maar ik weet niet wat de krachtverhoudingen zijn, laat staan dat dit dan ook een eerlijke strijd gaat zijn. Het blijft David tegen Goliath. Maar dan meerdere Goliathen, namelijk economie, lobby, politiek, de gemiddelde burger, nepwetenschappers, …

    Like

  4. Pingback: Welkom! «
  5. Goe bezig Steven ! Hier nog een ideetje : elke boreling krijgt een kredietkaart met daarop zijn/haar maximum CO2-uitstootcapaciteit voor de rest van zijn/haar leven; die moet dan natuurlijk jaarlijks geupdated worden door de reële CO2 uitstoot en de bevolkingstoename enz in rekening te brengen => deze kredietkaart vooral ter bewustmaking van de ouders uiteraard …

    Like

Plaats een reactie